از جشن نقره تا استان نقره ای - علاقه عجیب چینی ها به جواهرات نقره ای

به گزارش سرویس هنری گلدنیوز، در منطقه ایی در جنوب چین دختران را نقره اندود می‌کنند تا قدرت و ثروتشان را به رخ بکشند. منطقه ای که قوم مائو یا میائو زندگی می کنند. مائوها به عنوان یکی از ۵۵ گروه اقلیت‌های رسمی توسط دولت چین به رسمیت شناخته شده‌اند.

مائوها به دو هنر پارچه بافی و لباس های سنتی شان و نقره های دست سازشان معروف هستند.

زنان قبیله مائو

زنان قبیله مائو نه تنها با لباس های جذابشان بلکه با جواهرات نقره ای که بر تن می کنند از باقی مردم متمایز می‌شوند.
باور رایج قوم میائو این است که پوشیدن جواهرات نقره ای نمادی از سلامتی، ثروت و رفاه است.

این یک سنت است که وقتی دختری به دنیا می آید، والدین او شروع به پس انداز برای ساخت و جمع آوری زیور آلات نقره ای فانتزی می کنند که می تواند چندین کیلوگرم وزن داشته باشد. و در روز عروسی، دختر این اکسسوری های نقره ای زیبا را به تن خواهد کرد.

مائو ها معتقدند این فلز نمادی از نور، ماه، باروری و محافظت در برابر شر است، اما همچنین نشان دهنده ثروت یک زن است و در خواستگاری نقش مهمی دارد.
خانواده ها برای تزئین دختران خود از هیچ هزینه ای دریغ نمی کنند و تا جایی که می توانند از خرید هر زیور آلات نقره ای پرهیز نمی‌کنند. لباس‌های سر، شانه‌ها، گوشواره‌ها، گردن‌بندها، سینه‌بندها، دستبندها، انگشترها، زیورآلات و وزنه‌های تعادلی که در اینجا به نمایش گذاشته می‌شوند، می‌توانند تا بیست پوند وزن داشته باشند.
هدف این کار جذب خواستگارانی است با ویژگی های مناسب است. در ازدواج، هم نقره به عنوان مهریه زن عمل می کند و در نهایت از مادر به دختر منتقل می شود.

جشنی نقره‌ای

در استان لشان و به طور خاص در روستای «سین کیانگ»، مردم مائو زندگی می‌کنند که به مناسبت سال نو، جشنواره‌ای عجیب را با عنوان «جشنواره گوانگ» برگزار می‌کنند.

این جشنواره طبق سنت مردم مائو هر ۱۳ سال یکبار برگزار می‌شود و در آن افراد کلاه‌هایی از جنس نقره را که وزن بین ۱۰ تا ۱۵ کیلوگرم دارد بر روی سرشان قرار می‌دهند.

استفاده از کلاه‌های نقره‌ای و بسیار بزرگ به این دلیل است که هرچه نقره و سنگین‌تر باشد، مکان بهتری برای نشان دادن زیبایی و ثروت آنهاست و انگشترها، حلقه‌ها و گوشواره‌ها نمایان است و از جواهرات نقره مایو نیز تیارا، شاخ، شانه و آویز استفاده می‌شود.

دختران در روز جشن با پوشیدن لباس های سنتی و کلاههای دست ساز از این فلز به کنار رودخانه می میروند و خودنمایی می کنند.

استادان نقره ای

با توسعه تکنیک‌های بافندگی، حکاکی و کنده‌کاری این جواهرات نقره‌ای با حکاکی‌هایی ساخته شده که بیشتر به حیوانات و گیاهانی مانند اژدها، ققنوس‌ها، گل‌ها و پرندگان وابسته و پر جنب و جوش شباهت دارد.

در منطقه جنوب چین هنرمندان مرد انواع زیورآلات را از طریق ریخته‌گری، ذوب، ریپوسه (تکنیک چکش‌زنی معکوس)، آهنگری، حکاکی، بافندگی، کلاف‌سازی، برش و روش‌های دیگر تبدیل به زیور آلاتی بسیار زیبا و ظریف می کنند. در این زیور آلات مفاهیمی مانند زیبایی، وحدت، ثروت و غرور به صورت انتزاعات بصری و نقوش هندسی بیان می شوند.

وو ووژنگ یکی از استاد کاران این منطقه می گوید: ما نسل در نسل در کار ساخت زیورآلات نقره بخصوص کلاه بودیم البته پدرم هنوز هم زنده است ولی به دلیل سختی کار بازنشسته شده و گاهی اوقات به من کمک میکند.

ووژنگ نخست نقره خام‌ را به مفتول ها و سیم های بسیار نازکی درآورده و سپس آنها را روی قالب کار حک می کند. ساخت یک کلاه گاهی سه ماه طول می‌کشد. اما هنوز مردان زیادی در روستاهای جنوب چین به این حرفه ادامه می دهند.

خبرنگار:هستی پودفروش

منبع:www.wirejewelrybootcamp.com

انتهای پیام/