کشف طلا چهار هزار سال پیش از میلاد در دوران پادشاهی ایرانیان

کشف طلا شگفت انگیزترین کشف ایرانیان، قرن ها پیش از میلاد مسیح، نشانه روحیه جستجوگری و تغییرخواهی برای رفاه و آسایش و پیشرفت بوده است. فلزِ گرانبهایی که اهمیت و نمود آن در طول سالیان، بیشتر خود را هویدا ساخت و نشان داد به دلیل خاصیت مانایی خود، چقدر در زندگی اجتماعی و اقتصادی انسان‌ها می تواند تاثیرگذار باشد.

به همین خاطر پرداختن به کشف و بهره گیری از این فلز چشم نواز در خلال پرداختن به سیر تحولات اجتماعی و اقتصادی و زندگی روزانه مردمان، بی شک شناخت بهتری از بست و گسترش آن برای خوانندگان پایگاه خبری جهان طلا«گلد نیوز» فراهم خواهد کرد.

عصر پارینه سنگی در ارتفاعات زاگراس

دویست هزار تا ده هزار سال پیش از میلاد مسیح نقطه آغازی از زندگی بشر است که انسان برای سکونت، در آن غار نشینی اختیار کرده و زندگی اش با گشتن و شکار سپری می شده است.

مهم‌ترین مناطقی که از این زندگی غارنشینی در دنیا به دست آمده و ثبت شده، غارنشینی در ارتفاعات زاگرس است. انسان غارنشین در آن دوران، صاحب هیچگونه حکومتی نیست و به شکلی بدوی زندگی می کند و البته با حکاکی روی دیواره های غار «هنر» را جلوه گر کرده و با بهره گیری از گیاهان و خوردن گوشت حیوانات و پرندگان به حیات خود ادامه می دهد.

این دوران به عصر «پارینه سنگی» شهرت دارد، چرا که در فلات ایران به شکلی بدوی از عنصر سنگ به عنوان محکمترین شی ء موجود در طبیعت، برای رفع مشکلات و خواسته ها استفاده می شده است.

پادشاهی جیرفت و عصر نوسنگی

ده هزار تا چهارهزار سال پیش از میلاد، اولین حکومت در جیرفت(جنوب شرقی ایران) پدیدار می شود و پادشاهی جیرفت پایه گذاری و بنا نهاده می شود.

در این دوران نخستین دهکده ها ساخته می شود و زندگی در دهات و روستاها اندک اندک رنگ و بوی در کنار هم بودن انسان ها را به خود می بیند و سرو شکل منسجمی نیز می یابد. ساخت ابزار سنگی برای بهره گیری بیشتر از طبیعت اطراف بخصوص برای ایجاد سرپناه، حرکت و رشد کشاورزی، از جمله اقدامات و رویدادهای مهم این دوره است.

زندگی که در آن انسان مایحتاج خود را از دام و زمین و به صورتی مستقیم و بی واسطه از طبیعت استخراج می کند و حاصل دست رنج خود را با خانواده مصرف می کند. در این دوران، زیگوراتِ(معبدِ) عظیمی با قدمت پنج هزار سال با کتیبه های آجری و آثار سنگی به خطی ناشناخته و همچنین محوطه باستانی به طول چهارصد کیلومتر در حاشیه رودخانه هلیل رود به قدمت هفت هزار سال پیش از میلاد به عنوان مرکز نخستین تمدن بزرگ و با شکوه جهان خود را نمایان می کند.

تمام این تاریخ و همه این اقدامات، نشان می دهد که چطور نخستین تمدن جهان درشرق ایران شکل می گیرد و نمونه برجسته ای از سبک زندگی را به عنوان نقطه عطف در ایجاد یک تاریخ مشخص برای انسان بوجود می آورد. اما هنوز چیزی به نام طلا و نقره کشف نشده است.       

پادشاهی ایلام و کشف طلا

چهار هزار تا سه هزار سال پیش از میلاد و در دوران پادشاهی ایلام رگه هایی از طلا و نقره در فلات ایران کشف می‌شود؛ در مناطقی از فارس در بخش های اصلی این پادشاهی در شوش، سیلک کاشان، تل باکون پارس و گیان نهادوند، تل ابلیس و تل یحیی در کرمان شاهد استفاده از ابزار و ادوات و وسایل طلایی و نقره ای توسط ایرانیان هستیم.

در این دوره با کشف فلز مس و ابزارهایی که ایرانیان با این فلز می سازند هم نشان دهنده رقابت این دو فلز و شیفتگی ایرانیان برای استفاده از این  فلزات است.

با اختراع خط ایلامی و چرخ سفالگری، دوران تازه ای در فلات ایران آغاز می شود و آن ورود به دوران شهرنشینی و گذر از روستانشینی است.

دورانی که در آن داد و ستد و خرید و فروش آغاز و انسان‌ها در پارادایم جدیدی پیش از آغاز «دوران کهن» در کنار یکدیگر و با ایجاد ارزش های شهر نشینی زندگی و کارمی کنند.

دوره کهن سرعت یافتن بهره مندی از طلا

با کشف طلا و سرعت یافتن تحولات شهرنشینی، کشف دیگر فلزات و استفاده از آنها در زندگی روزانه هم در دستورکار قرار می گیرد. اندیشمندان اولیه فلات ایران با کشف و به دست آمدن مس و قلع ترکیب فلزات را برای رسیدن به یافته های جدید در دستور کار خود قرار می دهند.

کنجکاوی های بیشتر باعث ترکیب مس و قلع و در نهایت کشف فلز مفرغ شده و سپس با دست ساخته های انسان به خصوص ساخت سفال های خاکستری، زندگی روزانه در شهرهای فلات ایران دستخوش دگرگونی شود. از سوی دیگر زندگی در دوران پادشاهی ایلام(دوران کهن) نشان دهنده پرستش خواهی و نیایش ایرانیان در معابد و تکریمِ درگذشتگان با ساخت مقبره ها در لرستان و خوزستان، نشان دهنده فرهنگ غنی ایرانیان در این فلات، با مختصات شهرنشینی است که به عنوان رویکرد ایرانیان قابل تامل است.

معبد شوش مهم‌ترین معبد این دوران است. در عین حال سلسله آوان با پانزده پادشاه، شیماشکی با ۱۲ پادشاه و آپارتی با ۲۸ پادشاه در این دوران حکمرانی نمودند. دوران کهن با کشف های گستره و زندگی «انسان‌های خردمند» در آن، زمینه ای برای پیشرفت در دوره های پس ازخود آفرید.

دورانی که پیش از ورود «آریایی ها» از شمال غرب به فلات ایران و به شکلی دقیق تر «به این گستره وسیع»، به گونه ای جذاب و سحرانگیز، زمینه های زندگی نوین را نوید می دهد.  

انتهای پیام/