جایگاه مُد روز در ویترین طلافروشی ها !

وقتی می گوید «در ایران فقط یه دونه سبزه میدون داریم» می دانیم به چه اشاره می کند، کسی که حفظ اصالت، قدمت و سنت ایرانی را لازمه طراحی ویترین طلا و جواهر می داند در بخش سوم گفتگویمان بیشتر از دمیدن هویت اصیل ایرانی در فضای طراحی ویترین و معماری فضاهای ویترین داران چه بنکداران و چه تک فروشان گفت و همانند یک آنالیزور در تلاش برای تبیین جغرافیا برای درک بهتر ساختار و چیدمان در ویترین نمود.

 

 بیشتر در این باره بخوانید:

زیر و بم ویترین داری در کوچه پس کوچه های بازار طلاوجواهر تهران

دقت بالای زنان در چیدمان ویترین طلافروشی ها

تفاوت چیدمان و طراحی پیشخوان که در داخل فروشگاه مستقر است، با ویترین که جلوه بیرونی دارد، در چه چیزهایی است؟

 

پیشخوان بستگی به متراژی که ویترین دار دارد طراحی می شود، جای بزرگ باعث ایجاد پیشخوان بزرگ می شود، پیشخوان بزرگ باعث جلوه و زیبایی و گستره چیدمان طلاها می شود و مشکلات فشردگی و درهم شدن پیشخوان های کوچک را ندارد. 

تفاوت ویترین تک فروش با بنکدار در چه چیزهایی است؟ 

در بنکداری، طلاها به صورت عمده چیده می شود، مثلا یک ردیف النگو چیده شده و نیاز به استفاده از مجسمه نیست، عمده فروش ها به خاطر تعداد بالای کارشان در سینی «کف چینی» می کنند، البته به تازگی دیده ام که بعضی از بنکداری ها ویترین هایشان را مثل تک فروش ها می چینند، یعنی جنس های تک و زیبایشان را در معرض دید قرار می دهند.

در حال حاضر می توان بنکدارها را به لحاظ نگرش و اجرا در ویترین گردانی، طیف بندی کرد؟ 

 ما در بازار دو طیف بنکدار داریم؛ اول بنکدارِ سنتی که همه سرمایه اش در ویترین جلوی دید مشتری است، مثلا هشتاد کیلو جنس در ویترین می گذارد و دوم بنکدارِ مدرن که در این حالت ویترین بنکدار بر اساس رویکرد تک فروشی چیده شده است و باقی اجناس داخل در پیشخوان و گالری نمایش داده می شود. مثل کاری که آقای حسن زاده به عنوان بنکدار در پاساژ خرداد انجام داده است و یا مثل گالری های پاساژهای کریم خان که با چیزهای خاص و با مجسمه ها ویترین را اجرا کرده است. این ها ایده های مینی مالیستی است و برای اینکه مشتری را برای تشویق به خرید به داخل مغازه بکشند اینگونه روش را انتخاب می کنند.

حجم بالای محصول بنکدار نقش بازدارنده دارد یا جذابیت را افزایش می دهد؟  

حجم بالای محصول و شلوغی در ویترین بنکدار باعث دیده نشدن برخی کالاها می شود. در روش جدیدی که عرض کردم، مشتری وقتی که داخل می شود بنکدار با ارتباط با مشتری همه اجناسش را تک تک و با سرعت معرفی می کند. مثل معماری پاساژهای کنونی است، قدیم دورتادور پاساژ را مغازه می ساختند اما الان پاساژها مانند قلعه طراحی می شود، یک ورودی می گذارند طوری که مخاطب مجبور شود وارد پاساژ شود، سازنده پاساژها با وجودی که می داند مغازه های بَرپاساژ را می تواند گرانتر بفروشد و سود کند، اما در عین حال می داند که اگر این کار را بکند امکان دارد اغلب مشتری هایش به جای ورود به پاساژ، محدود به خرید در همان بَرخیابان شوند و تنوع محصولات داخل پاساژ را نبینند.                             

شما الان در سبزه میدان تهران ویترین دارید، اگر درکریم خان، ستارخان و شمیران هم ویترین داشته باشید، عین همین بازار تهران ویترین تان را می چینید؟

نه به هیچ وجه؛ همه این جغرافیایی که گفتید با هم فرق می کند، یکی از نکات متفاوت کمبود جا است، نکته این است که  به بازار تهران از همه جای ایران طلا می آید، اما جا برای عرضه در بازار تهران به نسبت سایر نقاط تهران (به خاطر حجم تراکم) کم است، پس زیبایی و جلوه گری که در ویترین داران کریم خان یا گالری های شمیران وجود دارد در بازار تهران دیده نمی شود.

ویترین ما در منطقه ای از بازار است که از کریم خان، شمیران، ری، شهرستان ها و سایر مناطق مشتری داریم، همه خریداران هم یک مدل جنس مشابه می خرند، یعنی کسی در هر منطقه ای در تهران یا شهرستان ویترین و گالری لوکس بزند مشتری های خودش را خواهد داشت و چه بسا بهتر از دیگر مناطق هم خواهد فروخت. 

می توانیم بگوییم سلیقه مشتری تعیین کننده چیدمان ویترین در همه مناطق نیست؟

در مناطقی مثل کریم خان تعیین کننده است، اما در بازار تهران اینگونه نیست چون محصول برای همه سلیقه ها در سرتاسر کشور چیده می‌شود، طبیعی است که سلیقه برخی مناطق تهران با مشتری های پاساژ کریم خان و آریاشهر هم متفاوت است و باید بنا به شناخت ویترین دار ویترین چیده شود. خود من دارم بهترین جنس هایم را به مناطق جنوبی شهر می فروشم و این شگفت انگیز است. 

بسیاری از اصناف در مناسبتها و بنا به حال و هوا، مثل عید، شب یلدا، تابستان، روزمادر، کریسمس و ژانویه و... ویترینشان را تغییر می دهند، طلا و جواهر فروشی ها هم این کار را می کنند؟ 

نه! این کار در صنف طلا و جواهر امکان پذیر نیست، سختی به هم خوردن ویترین در طلا و جواهر به خاطر جابجایی زیاد است و امکان پذیر هم نیست.‌

مشتری طلا و جواهر هم تا به حال از ما اینرا نخواسته است. اما سلیقه جالبی در دیگر صنف هاست.                    

 شما از قدیم و در این چندین سال شیفته طراحی ویترین چه کسی بوده اید. اینکه مسیرتان را طوری انتخاب کنید که از جلوی ویترینش رد شوید و گاه بایستید و نگاه کنید؟ 

کسی که در بازاراستاد ویترین داران است و کارش حرف ندارد آقایان مظفریان هستند که مغازه شان هم الان جزو میراث فرهنگی شده است.

ویترین خاندان مظفریان با همان معماری قدیم اش الان برقرار است. من هر زمان از آنجا رد می شدم، مجذوب نمای سنتی آینه کاری و سبک معماری سنتی اش می شدم. مثل یک خارجی می ماند که کیلومترها راه می آید خود را به اصفهان می رساند که سی و سه پل را ببیند.‌

شاید خیلی پل های عظیم تر از سی و سه پل هم ساخته شده باشد، اما جاذبه های سنتی سی و سه پل حرف دیگری می زند که در آنها نیست. در شهرهای دیگر مثل تبریز و یزد و مشهد و اصفهان هم امکان دارد از اینگونه ویترین ها داشته باشیم، البته من از نزدیک ندیده ام، فقط در شیراز گالری «تک گلد» اگر اسمش را اشتباه نکنم، دیده ام که فضای بزرگی را به عنوان ویترین- گالری اختصاص داده و گالری اش را به سبک سنتی و مثل موزه کار کرده است و این خیلی باشکوه و زیبا است. 

در این باره بخوانید:

ویترین متحرک و هوشمند جواهرات کارتیه/ویدئو

ویترینی آینده نگر با کشوهای نورانی

این روش ها در خارج از ایران هم رایج است؟ 

در جاهایی مثل اروپا و آمریکا آنقدر قدرت ساخت بالاست که طلا به چشم نمی آید و طلافروشی نمی بینید، اگر یک کیلو طلا بخرید و پنجاه میلیون تومان موقع خرید به این جنس پول داده باشید، شاید دو میلیون تومان موقع فروش دستتان را نگیرد.

چون هم عیار طلایشان پایین(عمدتا ۹ و۱۴) است و هم برخلاف ایران بیشترِ هزینه در آنجا برای ساخت در نظر گرفته می شود و ساخت طلا چند برابر قیمت فلزش است. در ایران به لطف خدا آنقدر سازنده وجود دارد که اجرت ساخت خیلی ارزان‌تر از طلاست

شما دقت بفرمایید شاید به ندرت یک اروپایی یا آمریکایی النگو و دستبند پهن بیندازد و آنها اغلب اجناس ظریف می اندازند. اما در ایران و هند ویترین های پر از طلا می بینید. 

 شما در صحبتهایتان علاقه بسیاری به وجود «هویت ایرانی در ویترین داری» نشان می دهید، اهمیت یک همچین اله مانی در چیدمان و معماری و اکوسیستم ویترین داری به چه چیزهایی بستگی دارد؟ 

هر شغلی طراحی خودش را طلب می کند، اتحادیه طلا و جواهر دانشکده هم دارد، حالا اگر یک رشته ای به نام معماری و طراحی قدیمی ایرانی در فضای طلا و جواهر در آن باشد، یعنی اصلی ترین نکته در آن حفظ اصالت، قدمت و سنت ایرانی باید باشد و بنابراین همه چیز نباید مُد روز باشد. هر کسی فضای قدیمی را می بیند خوشش می آید چون برگرفته از زندگی و زمانه نیاکان ماست و این بجز جذابیت چیز دیگری نیست. 

 شما از قدیمی های سبزه میدان هستید و صبح به صبح پا می شوید و راه می افتید به سمت این میدان قدیمی و پر جنب و جوش؛ سبزه میدان با ویترین های متنوعش چه اکوسیستم و فضایی دارد، راه افتادن به آن سمت برای شما هنوز هم همان جذابیت روزهای اول را دارد؟ 

مغازه ما و همکارانمان در سبزه میدان ورودی بازار است و این مجموعه مغازه ها از قدیم چون هم ارزان فروش بودند و هم بعد از مدتی کاسبی، «برند» شده اند، بنابراین از قدیم هیچ جای بازار مثل سبزه میدان مشتری نداشته است و بد نیست بگویم که در ایران یک سبزه میدان که بیشتر نداریم.

اما آنچه اهمیت دارد این است که در کاسبی حتی در بنکداری اخلاق داری و مشتری مداری حرف اول را می زند، طوری که فروشنده بدترین جنسش را می تواند با روی باز بفروشد، ولی مشتری بهترین جنس شما را با بی اخلاقی نمی خرد.‌

در این باره بیشتر بخوانید:

یک ویترین مشتری‌پسند

طراحی ویترین /طلافروشان ویترین مغازه خود را چگونه می چینند؟

انتهای پیام/