تاریخ طلا و جواهرات در دوران باستان ؛ از الکتروم تا کیمیاگری

گروه فرهنگ وهنر پایگاه خبری جهان (گلدنیوز) : درخصوص تاریخ طلا در دایره المعارف تاریخ جهان طلا آمده است که طلا برای اولین بار در سطح نزدیک رودخانه های آسیای صغیر مانند Pactolus در لیدیا یافت شد، همچنین از سال 2000 قبل از میلاد توسط مصریان و بعداً توسط رومی ها در آفریقا، پرتغال و اسپانیا در زیر زمین استخراج شد. ضمنا شواهدی وجود دارد که رومی ها ذرات طلا را از سنگ معدن هایی مانند پیریت آهن ذوب می کردند. طلا که برای افزایش استحکام و تغییر رنگ آن به راحتی با فلزات دیگری مانند نقره و مس مخلوط می‌شد، برای اهداف مختلفی مورد استفاده قرار می‌گرفت.

تاریخ طلا و جواهرات باستان

در بیشتر فرهنگ های باستانی طلا به دلیل ارزش، ویژگی های زیبایی شناختی، شکل پذیری و چکش خواری در جواهرات و هنر محبوب بود. الکتروم (آلیاژ طبیعی طلا و نقره) از 5000 سال قبل از میلاد مسیح توسط مصریان در جواهرات استفاده می شد. جواهرات طلا توسط مردان و زنان در تمدن سومر در حدود 3000 سال قبل از میلاد استفاده می شد و زنجیر طلا برای اولین بار در شهر اور در 2500 قبل از میلاد تولید شد. تمدن مینوی در کرت در اوایل هزاره دوم قبل از میلاد با تولید اولین جواهرات زنجیره ای کابلی شناخته می شود و مینوی ها با استفاده از طیف گسترده ای از تکنیک ها مجموعه گسترده ای از جواهرات را ساختند. جواهرات طلا به شکل گردنبند، دستبند، گوشواره، انگشتر، قلاب، آویز، سنجاق و سنجاق بود. تکنیک ها و اشکال شامل فیلیگرن (تکنیکی که مصریان از 2500 سال قبل از میلاد مسیح می شناسند) که در آن طلا به سیم کشیده می شود و به طرح های مختلف می پیچد)، شکل های نازک کوبیده شده، دانه بندی (تزیین سطح با دانه های کوچک و لحیم کاری شده طلا)، برجسته کاری، تعقیب. ، خاتم کاری، قالب گیری و حکاکی. در آمریکای جنوبی، طلا به طور مشابه توسط تمدن چاوین پرو در حدود 1200 قبل از میلاد کار می شد و ریخته گری طلا توسط جامعه نازکا از 500 قبل از میلاد کامل شد. رومی ها از طلا به عنوان مکانی برای سنگ های قیمتی و نیمه قیمتی استفاده می کردند، مدی که در دوران بیزانس با استفاده از مروارید، جواهرات و مینای دندان ادامه یافت. [caption id="attachment_28783" align="aligncenter" width="776"] یک مهره طلا مربوط به 2200-2000 قبل از میلاد در موزه باستان شناسی وان، فرانسه.[/caption]

طلا به عنوان واحد پول

طلا برای اولین بار در اواخر قرن هشتم قبل از میلاد در آسیای صغیر به عنوان ضرب سکه مورد استفاده قرار گرفت. شکلها نامنظم بودند و اغلب تنها با یک طرف مهر ساخته میشدند ، سکه ها معمولاً از الکتروم ساخته می شدند. اولین سکه های طلای خالص با تصاویر مهر شده به کرزوس پادشاه لیدیا ( 561-546 قبل از میلاد) نسبت داده شده است و اخیرا یک پالایشگاه طلا در پایتخت، ساردیس حفاری شده است. حتی خالص‌ترین طلای طبیعی می‌تواند حاوی 5 درصد نقره باشد، اما لیدیایی‌ها توانستند طلای خود را با استفاده از نمک و دمای کوره بین 600 تا 800 درجه سانتی‌گراد تصفیه کنند. نمک با نقره مخلوط شده و بخاری از کلرید نقره تشکیل می دهد که طلای خالص را پشت سر می گذارد که می تواند برای ایجاد یک سکه استاندارد شده از محتوای طلای عیارشده استفاده شود. تمدن Mycenaean نیز به طور گسترده ای از سکه های طلا استفاده می کرد، مانند امپراتوری های یونان و روم بعدی، اگرچه نقره ماده معمولی تر مورد استفاده بود. یکی از معروف ترین سکه های طلا در دوران باستان، بزانت رومی بود. اولین بار در زمان امپراتور کنستانتین معرفی شد و وزن آن تا 70 دانه تروی بود و از قرن 4 تا 12 پس از میلاد به ارز بود. [caption id="attachment_28785" align="alignnone" width="770"] سکه استاتر طلا مقدونی از سلطنت فیلیپ دوم، 359-356 ق.م.[/caption]

کاربرد طلا در مصنوعات مذهبی و فرهنگی

ارزش و زیبایی طلای جامد، آن را به ماده ای ایده آل برای اشیاء سیاسی و مذهبی به ویژه برای تاج ها، عصا ها ، مجسمه های نمادین، ظروف لیسه و نذری تبدیل کرده است. گاهی اوقات اقلام طلا به عنوان نمادی از وضعیت متوفی همراه با مرده دفن می شد. شاید مشهورترین نمونه، به اصطلاح نقاب آگاممنون باشد که در Mycenae یافت شد. در تمدن اینکاها از پرو، طلا عرق خدای خورشید اینتی در نظر گرفته می شد و از این رو برای ساخت انواع اشیاء با اهمیت مذهبی، به ویژه ماسک ها و قرص های خورشید استفاده می شد. در کلمبیای باستان طلا به طور مشابه به دلیل درخشش و همراهی با خورشید مورد احترام بود و به صورت پودر برای پوشاندن بدن پادشاه آینده در یک مراسم باشکوه تاجگذاری که باعث ایجاد افسانه الدورادو شد استفاده می شد. به عنوان پوششی تزئینی، صفحه طلا و ورق طلا (طلا که به ورقه های بسیار نازک زده شده است) برای تزئین زیارتگاه ها، معابد، مقبره ها، تابوت ها، مجسمه ها، سلاح ها و زره های زینتی، سرامیک، ظروف شیشه ای و جواهرات از زمان مصر استفاده می شده است. شاید معروف ترین نمونه ورق طلا از دوران باستان، ماسک مرگ پادشاه توت عنخ آمون باشد. طلا با چکشخواری و فساد ناپذیری بیش از 3000 سال است که در دندانپزشکی استفاده می شود. اتروسک ها در قرن هفتم قبل از میلاد از سیم طلا برای ثابت کردن دندان های جانوران جایگزین استفاده می کردند. به عنوان نخ، طلا نیز در پارچه ها بافته می شد. طلا همچنین در پزشکی استفاده شده است، به عنوان مثال، پلینی در قرن اول قبل از میلاد پیشنهاد می کند که طلا باید روی زخم ها به عنوان دفاعی از "معجون های جادویی" استفاده شود. [caption id="attachment_28808" align="aligncenter" width="707"] روسری طلایی موچه (1-700 پس از میلاد). این شکل نشان دهنده یک خدای نیشدار است، موضوعی رایج در هنر موچه. (موزه لارکو، لیما)[/caption]

تاریخ کیمیاگری و تعیین خلوص طلا

نگرانی در مورد اصالت طلا باعث شد مصریان روشی را برای تعیین خلوص طلا در حدود 1500 سال قبل از میلاد (یا قبل از آن) ابداع کنند. این روش سنجش آتش نامیده می شود و شامل برداشتن نمونه کوچکی از ماده مورد آزمایش و پختن آن در یک بوته کوچک با مقداری سرب است. بوته از خاکستر استخوان ساخته شده بود و سرب و سایر فلزات پایه را در طی فرآیند پخت جذب می کرد و تنها طلا و نقره باقی می ماند. نقره با استفاده از اسید نیتریک حذف شد و طلای خالص باقیمانده وزن شده و با وزن قبل از شلیک مقایسه شد. ارشمیدس همچنین می‌دانست که وزن مخصوص طلا بسته به درصد فلزات پایه تغییر می‌کند، مثلاً طلای خالص دارای گرانش دو برابر نقره است. طلا چنان ماده گرانبهایی است که قرن‌ها تلاش‌های مختلفی برای تولید آن از طریق کیمیاگری انجام شد - یعنی تبدیل شیمیایی فلزات پایه به طلا با استفاده از سنگ فیلسوف (lapis philosophorum). اولین تلاش‌ها در چین در قرن چهارم قبل از میلاد و همچنین در یونان باستان انجام شد و اگرچه ناموفق بود، اما این فعالیت پایه‌های شیمی مدرن را بنا نهاد. منبع: دایره المعارف تاریخ جهان طلا