۳۲ کیلو طلای المپیک از مواد بازیافتی

بازی‌های المپیک به دوران فرمانروایی یونانیان باستان بازمی گردد. المپیک در ابتدا یک جشن مذهبی بود که برای ادای احترام به زئوس «پادشاه خدایان یونان» برگزار می‌شد. این مسابقات هر چهار سال یک بار و از سال ۷۷۶ قبل از میلاد در المپیا که محل صحن زئوس بود برگزار می‌شد.
افسانه‌های زیادی پیرامون پیدایش مسابقات المپیک وجود دارد، بر اساس یک داستان، هرکول «که در اساطیر یونانی نیم خدا بود» آن را برای تجلیل از فتوحاتش به وجود آورد. بر اساس افسانه‌های دیگر، زئوس و کرونوس، دو خدای یونان باستان، با یکدیگر بر سر فرمانروایی المپیا به جدال برخاستند که نهایتاً زئوس به پیروزی نائل آمد و بر اساس این داستان، مسابقات المپیک یادبود این پیروزی است.

المپیک در دوران معاصر

این بازی ها در دوران معاصر توسط یک باستان‌شناس آلمانی به نام «کورتیوس» که در دل تپه‌های خاموش «المپیا» به کاوش پرداخت کشف و احیا شد. او آثار شگفتی را کشف و بر اساس آن فکر احیای این بازی‌ها قوت گرفت. مدتی بعد دانشمندی بنام «پیر بارون دوکوبرتن» هل فرانسه به کمک دوستان خود در سال ۱۸۸۹ در پاریس همایشی تشکیل دادند و اساس بازی‌های جدید المپیک را پی ریزی کردند.

بازی‌های المپیک با پیگری این نام ها رسماً از سال۱۸۹۶ درآتن افتتاح شد و پس از آن هر چهارسال یک بار در نقاط مختلف جهان برپا شد. المپیک تنها سه دوره به دلیل وقوع جنگ جهانی اول و دوم انجام نپذیرفت.

اهمیت المپیک با تعداد شرکت کنندگانش

شمار شرکت کنندگان در المپیک از ۲۴۵ شرکت‌کننده از ۱۵ کشور جهان در سال ۱۸۹۶، به حدوداً ۱۱٬۱۰۰ ورزشکار از ۲۰۲ کشور جهان در المپیک تابستانی ۲۰۰۴ در آتن رسید. شمار شرکت کنندگان در المپیک زمستانی بسیار کمتر از شرکت کنندگان در المپیک تابستانی است؛ در المپیک زمستانی ۲۰۰۲ در سالت لیک سیتی، ۲٬۴۰۰ ورزشکار از ۷۷ کشور جهان در ۷۸ رویداد ورزشی با یکدیگر به رقابت پرداختند.
باید در نظر داشت که المپیک به عنوان یکی از بزرگترین رویدادهای ورزشی یک رویداد بزرگ رسانه‌ای هم است. طوری که در المپیک سیدنی در سال ۲۰۰۰ بیش از ۱۶٬۰۰۰ گزارشگر و روزنامه‌نگار حضور داشتند و حدود ۸/۳ میلیارد بیننده از طریق تلویزیون بازی‌ها را مشاهده کردند.

رقابت برای مدال طلا

ورزشکاران «یا تیم‌هایی» که در هر رشته به مقام اول، دوم یا سوم می‌رسند مدال دریافت می‌کنند. به برندگان اول «مدال طلا» اهدا می‌شود‌ و رقابت برای دریافت این مدال ارزشمند بسیار بالاست. اما در گذشته اینگونه نبود، در حقیقت
در بازیهای سال ۱۸۹۶ المپیک، برنده‌هایی که مدال‌های نقره جایزه گرفته بودند (نفرهای دوم) مدال‌های برنز دریافت کردند. برنده‌ها در المپیک ۱۹۰۰ یادگاری‌های پیروزی یا کاپ‌ها را به جای مدال‌ها دریافت کردند. رسم جایزه دادن مدال‌های برنز، نقره و طلا از المپیک ۱۹۰۴ شروع شد و تا سال ۱۹۱۲ این مدال‌ها از طلای خالص یعنی طلای جامد بودند، اما بعد از المپیک ۱۹۱۲ در استکهلم برای مدال‌های طلا به جای طلای واقعی که بسیار گران در می آمد، از نقره زراندود استفاده کردند. و در حال حاضر طلاها از نقره طلا کاری شده ساخته می‌شوند. برندگان دوم مدال نقره دریافت می‌کنند و به ورزشکاران رتبه سوم، مدال برنز اهدا می‌شود.
در حقیقت رسم اهدای مدال به «سه شرکت‌کننده برتر» از سال ۱۸۹۴ رایج شد؛ در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۸۹۶ تنها به دو مقام اول و دوم مدال‌های نقره و برنز اهدا شد و این در حالیست که در 1900 مدال‌های متنوعی اعطا شدند. با این وجود در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۰۴ نیز به نفرات اول مدال نقره اهدا می‌شد، که همین موضوع بازی‌های المپیک ۱۹۰۶ را به اولین دوره‌ای تبدیل کرد که در آن سه مدال اهدا می‌شد.

ترکیب فلزات به جای طلای جامد

این سالها ترکیب خاص و طراحی مدال‌های المپیک به‌وسیله گروه کمیته سازمان‌دهنده دهکده المپیک تعیین می‌شود. اکنون مدال‌های طلای المپیک از ترکیب های فلزی دیگری ساخته می شوند. مدال‌های طلا و نقره دارای ۵/ ۹۲ درصد نقره هستند. این مدال‌های طلا باید با حداقل ۶ گرم طلا پوشیده شوند. چرا که تمام مدال‌های المپیک باید حداقل ۳ میلی متر ضخامت و حداقل ۶۰ میلی متر قطر داشته باشند.
در عین حال مدال‌های برنز از جنس برنز (یک آلیاژ از جنس مس و معمولا قلع) هستند.

شکل مدالها

بر اساس اعلام کمیته بین‌المللی المپیک تمامی مدالها هم طلا هم نقره و هم برنز باید نقوشی مشخص را در خود داشته باشند. امسال هر مدال شامل پنج حلقه المپیک، الهه پیروزی یونان باستان، سردر استادیوم محل برگزاری و نام رسمی رقابتها باشد. بنا به اعلام این کمیته دو ویژگی منحصربفرد در مدال وجود دارد که «نور» و «درخشش» هستند که هر کدام نشانگر یک موضوع است.
بر اساس اعلام کمیته برگزاری المپیک «نور» نشان‌دهنده انرژی ورزشکاران و کسانی است که از آنها حمایت می‌کنند و «درخشش» هم نشان‌دهنده گرمای دوستی در سراسر جهان است.
به این مدالها یک روبان پیروزی متصل می‌شود که نشان دهنده «اتحاد در عین تنوع» است.اندازه، طراحی مدال‌های طلا
در المپیک قطر هر مدال ۸٫۵ سانتیمتر است. نازکترین بخش مدال ۷٫۷ میلی‌متر و کلفت‌ترین بخش آن ۱۲٫۱ میلیمتر ضخامت دارد. هر مدال طلا ۵۵۶ گرم، مدال نقره ۵۵۰ گرم و مدل برنز حدود ۴۵۰ گرم است. در المپیک ها معمولا طراحان بزرگ مدال ها را طراحی می کنند، مثلا در المپیک توکیو این مدال‌ها توسط جونیچی کاوانیشی، رئیس اتحادیه طراحان و جامعه طراحی اوزاکا طراحی شده است. طرح او در رقابتی میان ۴۰۰ طراح و دانشجوی طراحی برنده شده است.
لازم به ذکر است تمام مدال های المپیک دستکم سه میلیمتر قطر دارند و شعاع آنها نیز دستکم 60 میلیمتر است.

وزن و قیمت مدال‌ها

وزن خالص طلا در مدال طلا ۶ گرم است که به عنوان روکش استفاده می‌شود. بقیه مدال طلا، نقره خالص است. بدین ترتیب با توجه به نرخ ۵۸ دلاری طلا به ازای هر گرم و قیمت ۰٫۸۱ دلاری نقره، هر مدال طلای المپیک ارزشی معادل ۷۹۳ دلار خواهد داشت که با توجه به نرخ دلار ۲۵ هزارتومانی، معادل ۱۹ میلیون و ۸۲۵ هزار تومان قیمت دارد. مدال‌های نقره هم از نقره خالص و مدال برنز هم از ۹۵درصد مس و ۵ درصد روی تشکیل شده است. بدین ترتیب هر مدال نقره ۱۱ میلیون و ۱۰۰ هزار و هر مدال برنز حدود ۱۲۰ هزار تومان ارزش خواهد داشت.
در حال حاضر هر اونس طلا در بازار جهانی 1892 دلار قیمت دارد. در هر دوره المپیک 812 مدال طلا توزیع می شود و تولید هر مدال طلا 500 گرمی چیزی در حدود 30 هزار دلار قیمت خواهد داشت که اگر آن را در 812 ضرب کنیم عدد 24 میلیون و پانصد هزار دلار هزینه فقط صرف تولید مدال های طلا خواهد شد.
در حال حاضر هر مدل طلا شامل 494 گرم نقره است و تنها 6 گرم طلا روی آن را پوشانده است و هر مدال طلا چیزی در حدود 815 دلار هزینه در بردارد.

مدال های نقره اهدایی به ورزشکاران، به طور کامل نقره است و روکشی ندارد. هر مدال نقره 500 گرمی چیزی در حدود 445 دلار هزینه دارد.
در مورد مدال های برنز نیز همانند مدال های طلا، 95 درصد مدال حاوی مس و 5 درصد زینک یا قلع است که ارزان ترین مدال المپیک با قیمت تنها 4 دلار و 70 سنت است.

طرز ساخته شدن مدال‌های المپیک 2020

طراح پروژه مدالهای المپیک توکیو ۲۰۲۰، با اعلام اینکه این پروژه باهدف صرفه اقتصادی تلفن‌های همراه و تجهیزات الکترونیکی دورریختی در سراسر ژاپن را از آوریل ۲۰۱۷ تا مارس ۲۰۱۹ جمع‌آوری کرد تا از آن ها برای ساخت مدال استفاده کند. بدین ترتیب بیش از ۷۸ تن دستگاه الکترونیک شامل موبایل قدیمی و…. را از طریق شهرداری‌های هر منطقه به کمیته المپیک اهدا کرده‌اند و همه اینها جمع‌آوری شد که در مجموع از آنها ۳۲٫۲ کیلوگرم طلا، ۳۵۰۰ کیلوگرم نقره و ۲۲۰۰ کیلو برنز تولید شد و حتی روبان های مدال ها نیز از پلی اتیلن بازیافتی تولید شده است.
اولین باری که از مواد بازیافتی در تولید مدال های المپیک استفاده شد، المپیک 2016 در ریو بود.

رکورد مدال طلا

مایکل فلپس شناگر آمریکایی با ۲۳ مدال طلا بیشترین مدال طلای المپیک را از آن خود کرده است. پس از او و با فاصله بسیاری لایسا لاتینینا ژیمیناستیک کار شوروی، پاوو نورمی قهرمان دو میدانی فنلاند، مارک اسپیتر شناگر آمریکایی و کارل لوئیس دونده آمریکایی هر کدام با ۹ مدال طلا در رده دوم قرار دارند.

ایرانیان و طلا در المپیک

از نخستین حضور رسمی ایران در المپیک در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۴۸ تا بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶، ورزشکاران ایرانی موفق شدند تا در مجموع ۶۹ مدال برای کشورشان تصاحب کنند. ۲۱ مدال طلا، ۲۱ مدال نقره و ۲۷ مدال برنز حاصل تلاش ۵۵ ورزشکار ایرانی در ۱۷ دوره از بازی‌های تابستانی المپیک می‌باشد.
اولین ایرانی که در مسابقات المپیک مدال گرفت جعفر سلماسی بود که در المپیک ۱۹۴۸ لندن در دستهٔ ۶۰ کیلو وزنه‌برداری برنز گرفت. اما امامعلی حبیبی اولین برنده «مدال طلای ایران» در المپیک ۱۹۵۶ ملبورن در کشتی آزاد بود.
همچنین اولین و تنها مدال زنان ایران بدست آمده تاکنون در بازی‌های المپیک تابستانی ۲۰۱۶ ریو برزیل، توسط کیمیا علیزاده با کسب مدال برنز بوده‌ است. همچنین کیمیای ۱۸ ساله جوانترین مدال‌آور ورزش ایران در تاریخ المپیک‌هاست. پیش از او ناصر گیوه‌چی در بازی‌های المپیک تابستانی ۱۹۵۲ هلسینکی، ۱۹ ساله بود که نقره گرفت.
در المپیک ۲۰۱۲ لندن؛ ایران با ۷ مدال طلا و مجموع ۱۳ مدال؛ توانست رتبه ۱۲ جهان را بدست آورد که این دوره بهترین نتیجه کل تاریخ المپیک برای این کشور است.
پرافتخارترین ورزش ایران در بازی‌های المپیک، کشتی (۴۳ مدال) و وزنه‌برداری (۱۹ مدال) است.

انتهای پیام/