خط پایانی برجام و نگرانی منتقدان

بررسی پاسخ‌های آمریکا تا پایان هفته ادامه خواهد داشت

به گزارش گلدنیوز، احیای برجام به مراحل پایانی خود رسیده است؛ خبرگزاری ایسنا به نقل از منابع مطلع اعلام کرد که بررسی دقیق پاسخ های آمریکا به محورهای اصلاحی ایران در خصوص ایده‌های هماهنگ کننده اتحادیه اروپایی همچنان در سطوح کارشناسی در جریان است و این روند حداقل تا پایان هفته جاری ادامه خواهد داشت.

واکنش دستیار وزیر خارجه به برخی موضع‌گیری‌ها در مورد احیای برجام

از طرف دیگر دستیار وزیر خارجه با اشاره به برخی از موضع‌گیری‌ها در مورد تعلل دولت در مورد احیای برجام و مسائل مرتبط با آن گفت: کسانی که سطح مساله مرتبط با برجام را به یک دعوای داخلی این دولت و آن دولت تقلیل می‌دهند در پیشگاه خداوند متعال، مردم و تاریخ مسئولند.

سید رسول موسوی در صفحه توییتر خود در این زمینه نوشت:« آنهایی که دانسته یا نادانسته و بدون توجه به تفاوت کیفی توافق احتمالی کنونی با برجامی که ترامپ کنارش گذاشت و بدون علم به دامنه و ماهیت ادعای کنونی آژانس با پیچیدگی خاصش، سطح مساله را به یک دعوای داخلی این دولت و آن دولت تقلیل می‌دهند در پیشگاه خداوند متعال، مردم و تاریخ مسئولند.»

در مراحل پایانی رفع تحریم هستیم

به گزارش خبرنگار سیاست خارجی ایرنا، حسین امیر عبداللهیان وزیر امور خارجه در دیدار با حسین موینی رئیس جمهور زنگبار با بیان اینکه برای رفع تحریم های ایران، در دولت جدید تلاش‌های زیادی کردیم و در حال طی کردن مراحل پایانی کار هستیم، گفت: اگر آمریکایی‌ها واقع‌‍بینانه برخورد کنند، فکر می‌کنم حل شدنی است.

دلایل خارجی و استراتژیک شکننده‌بودن توافق

به نظر می‌رسد تلاش‌ها برای احیای برجام، پس از 16 ماه مذاکرات پرچالش و نفس‌گیر به خط پایانی نزدیک شده است. با این حال، حتی در صورت بازگشت توافق هسته ای 2015، پرسش از دوام چنین توافقی به یکی از چالش‌های پیش روی منتقدان و موافقان مبدل شده است.

ترتیتا پارسی، معاون اجرایی موسسه کوئینسی با انتشار یادداشتی در نشریه فارن افرز با عنوان «آخرین فرصت برای آمریکا و ایران؛ یک توافق هسته‌ای جدید بدون نزدیکی گسترده‌تر دوام نخواهد آورد» تلاش داشته این موضوع را بررسی کند. بخش هایی از این مقاله که توسط اکو ایران ترجمه شده است را در ذیل می خوانید:

منتقدان ادعا می‌کنند که توافق جدید به جای آن‌که «بلند‌مدت‌تر» و «قوی»تر باشد، کوتاه‌تر و ضعیف‌تر است. برخی از این استدلال‌ها در خور توجهند. توان گریز هسته‌ای ایران، به جای 12 ماه در توافق اولیه، در صورت احیای توافق به 6 تا 9 ماه رسیده است.

با این حال، از منظر عدم اشاعه، حتی یک نیم‌سال هم نسبت به ظرفیت کنونی تهران که –ادعا می‌شود چند هفته است- بسیار برتر است. و در حالی که برجام اولیه شامل محدودیت‌هایی تا 20 سال بر برنامه هسته‌ای ایران بود، توافق احیا شده ممکن است تنها تا زمانی که یک دموکرات در کاخ سفید حضور داشته باشد ادامه یابد، زیرا رهبران کلیدی جمهوری‌خواه به طورعلنی متعهد شده‌اند که اگر یک جمهوری‌خواه در سال 2024 به قدرت برسد، بلافاصله توافق را پاره خواهد کرد.

اصلی‌ترین دلایل اصلی مبنی شکننده‌تر بودن برجام جدید، به واسطه شرایط داخلی توافق نیست، بلکه به دلایلی خارج از توافق است.

اکنون بی اعتمادی عمیقی هم در تهران و هم در دیگر پایتخت‌های جهان در مورد توانایی واشنگتن برای حفظ توافقات بین‌المللی وجود دارد. رهبران سیاسی کنونی ایالات متحده و ایران نیز انگیزه‌های داخلی کمی برای چشم‌پوشی از دشمنی نسبت به یکدیگر دارند. در نتیجه، توافق جدید ممکن است در یک زمینه استراتژیک منعقد شود که به جای افزایش طول عمر آن، باعث کاهش‌ طول عمر آن شود.

با این حال، هر دو طرف می‌توانند برای رفع این نگرانی‌ها و دوام بیش‌تر توافق گام بردارند. و اگر این کار را نکنند، حتی این پیشرفت تاریخی می‌تواند صرفاً پیش‌درآمدی برای یک بحران خطرناک‌تر باشد.

پیام/