هر سنگی ، گوهر نیست - چه گوهرهایی را برای آزمایش به موسسات گوهرشناسی ببریم؟

 فکر می کنید یکی از رایج ترین سوالاتی که از افراد گوهر شناس و یا افراد مرتبط با صنعت جواهر پرسیده می شود چیست؟ شاید این سوال همین الان نیز در ذهن شما نقش بست!

"این قطعه گوهری که من دارم چقدر ارزش دارد؟ این قطعه گوهری که از پدر بزرگ یا مادر بزرگ من به یادگار مانده چقدر ارزشمند است؟ قطعه ای که در یک مسیر پیاده روی در کوه پیدا کردم چیست و آیا ارزشمند است؟"

شاید روزانه از افرادی که در این شغل فعالیت می کنند بارها و بارها، از این دست سوالات پرسیده می شود و اکثر افراد هم توقع دارند کارشناسان با صبر و حوصله فراوان بدون چشم داشت برای آنها توضیح دهند.

گاهی این سوال از افراد متخصص و حرفه ای مشمول پرداخت هزینه است، زیرا آنها با داشتن تخصص و ابزارآلات حرفه ای در این رشته فعالیت می کنند و همچون مشاغل دیگر به عنوان یک شاغل دارای همین منبع در آمدی هستند.

از این رو این کارشناسان ناچار هستند با در نظر گرفتن دستمزد، نسبت به خدمات درخواستی شما بررسی بر روی نمونه شما را آغاز کنند. این فرآیند برای بعضی از مردم به دلیل عدم اطلاع موضوعی ناشناخته است و یک سوال ذهن آنها را مشغول می کند: "مگه چی کار داره؟ یه نگاه بکن و بگو این چیه؟" برای پاسخ همین سوال کوچک شاخه ای به نام گوهرشناسی و شغلی با همین نام ایجاد گردیده و هزینه های مالی، زمانی و انسانی زیادی صرف می شود تا موسسات گوهرشناسی بتوانند پاسخ درست و صحیحی به شما بدهند.

به همین دلایل بهتر است تا با در نظر گرفتن بعضی جوانب به سراغ این موسسات برویم تا هم استفاده درستی از علم آنها انجام داده باشیم و هم راه درستی برای رفع مشکل خود کرده باشیم.

توجه داشته باشید اولین مورد برای رجوع به گوهرشناسان داشتن قطعه ای است که قابلیت های گوهری داشته باشد. هر قطعه ای که برای شما ناشناخته است یک گوهر نیست. هر قطعه ای که کمی برای افراد غیر متخصص عجیب به نظر برسد یک گوهر نیست. تقریبا نزدیک به 1200 کانی در دسترس انسان قرار دارد که حدود 60 نمونه از آنها در دسته بندی گوهرها قرار می گیرد. در بین این 60 نمونه تنها تعداد محدودی دارای قیمت های بالا و گران قیمت هستند. متاسفانه اکثر افراد تصور می کنند هر آنچه از گذشته به آنها رسیده جزو موارد قیمتی و ارزشمند است. توجه داشته باشید که ارزش های معنوی و قومی و قبیله ای با ارزش مادی گوهرها در بازارهای مالی متفاوت است.

قابلیت گوهر نسبت به سنگ های معمولی 3 ویژگی اساسی است که در تمام نقاط جهان شناخته می شود. زیبایی، استحکام و کمیابی، سه قابلیت اصلی تفکیک گوهرها از سنگ های شناخته شده است. این نکته قابل توجه است که هر سه آیتم نیز دارای زیر شاخه هایی هستند که باید مورد بررسی قرار بگیرند اما وجود فقط یکی از این موارد دلیل بر گوهر بودن قطعات نیست. شما باید فرآیند آنها را لحاظ کنید و در پایان به این نتیجه برسید که آیا قطعه شما گوهر است یا خیر.

بسیار اتفاق افتاده است که قطعاتی را به موسسات گوهرشناسی جهت تشخیص و تعین ارسال می کنند که حتی ظاهر مناسب و زیبایی ندارند و فقط ملاک کار را سختی و یا استحکام بیان می کنند. هر قطعه ای که صرفا دارای استحکام باشد گوهر نیست. کاهی اوقات کانی هایی که در صنعت سایش استفاده می شوند نیز دارای مقاومت هستند ولی هیچ کدام زیبایی خاصی ندارند و نمی توانیم آنها را گوهر تلقی کنیم. از جمله اتفاقات عجیب وجود قطعاتی است که به عنوان گوهر با رویدادهای خارق العاده مطرح می شود از جمله تبدیل شیر به ماست و یا تغیر رنگ در آب و یا ترمیم زخم و بریدگی که می توان تمام این موارد را به ذهن خلاق فروشنده نسبت داد.

ما می توانیم با در نظر گرفتن و مطرح کردن چنین مواردی به صورت مستمر هم به سالم سازی و استاندارد سازی فضای گوهر و گوهرشناسی برسیم و هم با دنیا و جوانب دنیای زیبای گوهرها آشنا بشویم.

در متون بعدی و در ادامه ماجرای عجیب گوهرها و موسسات همراه باشید تا بعد از این مقدمات، به اصول جدی تری بپردازیم.

لطفا اگر تجربات جالبی از این قبیل موضوعات دارید، از طریق بخش نظرات با ما به اشتراک بگذارید.

انتهای پیام/