سنگ بزرگ، علامت نزدن- چطور گرفتار افراد سودجو نشویم؟

در ادامه مبحثی که در قسمت قبل درباره گوهرها و چگونگی ارائه آنها به موسسات برای شناسایی و تهیه گزارش با شما مطرح کردیم در این قسمت راهنمایی های کاربری را با شما طرح خواهیم کرد که چطور و چگونه عمل کنیم تا گرفتار افراد سودجو نشویم و یا بیخود خودمان را درگیر رفتارهای غلط و غیر اصولی برای گرفتن یک شناسنامه ساده و یا خرید و فروش معمولی نکنیم.

شاید این اصطلاح و ضرب والمثل قدیمی را شنیده باشید: "سنگ بزرگ علامت نزدن". این اصطلاح به این معنی است که وقتی شخصی در مورد مسئله ای تهدید بسیار اغراق آمیزی انجام می دهد و یا درشت نمایی می کند احتمال انجام آن به صفر نزدیک است.

اتفاقا در مورد گوهرها نیز چنین موردی کاملا صدق می کند. بسیار اتفاق افتاده است که شخص و یا اشخاصی ادعا می کنند که فلان سنگ قیمتی با حجم و ابعاد بزرگ دارند که قیمتی سرسام آور دارد و در اختیار آنهاست و فقط آنها می توانند به آن دسترسی داشته باشند و در جهان تک است. اصولا من در همین لحظه یاد همان ضرب المثل می افتم "سنگ بزرگ علامت نزدن" البته اینجا باید گفت "سنگ بزرگ مدعی، علامتی خطرناک".

اصولا در دنیای گوهرسنگ ها قطعات بزرگ و با کیفیت بسیار کمیاب هستند و فراوانی آنها به قدری نیست که در هر بوم و برزن و یا هر روستا و خانه ای یافت شود.

تعدادی از گوهرها که دارای قطعات درشت و بزرگ در اندازه های طبیعی هستند نیز معمولا با قیمت های معمول و مشخصی در بازار خرید و فروش وجود دارند و خرید و فروش می شوند مثل کوارتزها، اسپودومن ها و بسیاری از گوهرهای پلی کریستالین همچون عقیق، جاسپر و لاجور و... .

بسیاری از گوهرهای بزرگی که در بازار با قیمت های پایین فروخته می شوند نیز در واقع قطعاتی ارزان قیمت از کانی هایی هستند که قابلیت رنگ پذیری خوبی دارند و در رنگ های متنوع مثل سبز و آبی و قرمز وجود دارند.

نکته مطرح کردن این بحث در چیست؟

به عنوان یک گوهرشناس و شاغل در این رشته روزانه با افرادی مواجه می شوم که می خواهند گوهری را به فروش برسانند که همین مشخصه بزرگ بودن غیر معمول سنگ آنها نکته عجیبی به شمار می رود. اکثر این افراد مدعی داشتن قطعه بسیار بزرگ و کمیاب هستند که به نظر آنها یا الماس هست و یا یاقوت و زمرد.

اشاره به این نکته که هر سنگ قرمزی یاقوت قرمز طبیعی نیست و یا هر یاقوت قرمز بزرگی، گران قمیت نیست برای بسیاری از آنها غیر قابل پذیرش است.

از حدود 130 سال پیش که ساخت گوهرهای مصنوعی رواج پیدا کرد، بشر توانست به گوهرهایی با قطعات بزرگ و با کیفیت دست پیدا کند. شاید برای خیلی از مردم باور این موضوع که قطعه ای مربوط به پدر بزرگ آنها است یک نمونه مصنوعی است غیر قابل باور باشد اما با انجام آزمایش های گوهرشناسی برای افراد متخصص این امر کاملا قابل بررسی است و با رسیدن به نتایج دقیق اثبات آن کارآسانی است.

چرا این مطلب را مطرح کردیم و اینکه چرا می تواند این عدم آگاهی خطرناک باشد؟

عده ای از سر نا آگاهی و عده ای از سر سودجو یی وقتی با هم برخورد داشته باشند حادثه ای جز ضرر و زیان برای افراد نا آگاه وجود ندارد.

افراد سودجو با به کارگیری ترفندهایی و ترغیب و ایجاد طمع، صاحبان قطعات را وارد ماجراهایی می کنند که در پایان جز از دست رفتن مبالغی برای این بندگان خدا اتفاق دیگری نمی افتد.

افراد سودجو با ترفند اینکه اگر قطعه شما فلان سنگ باشد آن را از شما می خریم و با استفاده از کارشناسان تقلبی و دروغین و دریافت مبالغی هنگفت بابت آزمایش در پایان نتایج را اعلام می کنند که جز ضرر و پرداخت هزینه آزمایش اتفاقی دیگر نمی افتد.

راهکار چیست؟

اولین نکته این است که اصولا اگر قطعات بسيار بزرگی دارید و از صحت آنها آگاهی ندارید بهتر است ابتدا شرایط گوهر بودن آن را بررسی کنید که در قسمت قبل به آن اشاره کردیم. ( زیبایی، کمیابی، استحکام)

زیبایی را می توان با در نظر گرفتن رنگ و شفافیت حتی در افراد غیر کارشناس بررسی کرد. اگر قطعه شما قابلت گوهر بودن دارد و شما را به شک انداخته است، با مراجعه به موسسات، مراکز معتبر و دارای اصالت قطعات خود را در ازای مبلغی مشخص و معقول آزمایش کنید و بعد وارد ماجرای خرید و فروش و کسب ثروت بشوید.

شما می توانید با بررسی و تحقیق در مورد بعضی از گوهرها در فضای مجازی و اینترنت نیز متوجه بشوید که بسیاری از گوهرها دارای قطعات بزرگی نیستند و در طبیعت قابلیت اکتشاف آنها وجود ندارد مانند الماس قرمز 2000 قیراطی که یک دروغ محض است.

در ادامه، به مطالبی اشاره خواهیم کرد که شاید با شنیدن آنها شگفت زده بشوید. سعی خواهیم کرد با رویکردی روشنگرانه جلوی بروز اتفاقاتی را بگیریم تا فضای کسب و کار واقعی و تجارت واقعی مناسب تر شود.

انتهاي پیام/