انواع مدل‌های ریخته‌گری

به گزارش گروه آموزش و پژوهش گلدنیوز؛ ریخته گری یکی از روش‌های ساخت و شکل دادن فلزات است. به‌طور خلاصه در این روش یک فلز یا آلیاژ در ابتدا ذوب شده و در درون یک محفظه توخالی به نام قالب تزریق می‌شود، به نحوی که پس از پایان انجماد شکل، ابعاد، ترکیب شیمیایی و خواص مورد نظر به‌دست آمده ایزوتروپیک (در تمام جهات خواص فیزیکی و مکانیکی یکسان دارد) است.

در ادامه به سه روش از مدل های مختلف ریخته گری می پردازیم.

ریخته‌گری گریز از مرکز

ریخته‌گری با دستگاه سانتریفیوژ یا گریز از مرکز بدین‌صورت است که فلز مذاب با فشار گریز از مرکز با فشاری حداکثری به داخل قالب تزریق می‌شود.

خلاصه و ساده شده ساختمان این دستگاه این‌طور است که یک میله در وسط به صورت عمودی قرار داشته که به‌ وسیله دینام می‌چرخد، دو میله افقی به‌صورت موازی برهم با اندازه‌های یکسان وظیفه نگهدارنده را ایفا می‌کنند، در یک طرف وزنه و بوته فلز مذاب و در طرف دیگر سیلندر و قالب.

پس از ذوب فلز برق را به دینام رسانده تا چرخش خود را آغاز کند. در این مرحله فلز مذاب با شدت به داخل قالب گچی تزریق می‌شود و در نهایت پس از جدایش فلز تزریق شده با گچ محصولات آماده جداسازی و بساب‌کاری و... می‌شود.

ریخته‌گری تحت فشار خلاء

خلاصه و ساده شده ساختمان دستگاه‌های ریخته‌گری تحت فشار خلاء به این صورت است که در بالای دستگاه یک بوته مخروطی شکل وجود دارد که به صورت القایی فلز مذاب می‌شود.

در قسمت پایین‌تر از بوته، سیلندر گچ قرار دارد که در فضایی از خلاء است. پس از آنکه فلز به درجه حرارت مورد نظر رسید راه میان مواد مذاب و سیلندر برداشته و فلز مذاب با فشار خلاء به داخل سیلندر تزریق می‌شود.

ریخته گری خاک و ماسه

اما یک روش بسیار قدیمی در ریخته گری فلزات وجود دارد که در گذشته های بسیار دور از آن برای تولید زیورآلات استفاده شده و بنام ریخته گری خاک و ماسه نامگذاری شده است. این روش از ریخته گری، عمدتا برای ساخت قطعات با ضخامت های بسیار بالا مورد استفاده قرار می گیرد و سطح کیفی مطلوبی ندارد.

روش کار به طور خلاصه بدین صورت می باشد: ابتدا مقداری خاک و ماسه را در قالب دو تکه ای که از قبل به یکدیگر بسته شده اند می ریزند و خاک و ماسه را به خوبی می کوبند، سپس مدل را در خاک و ماسه فرو کرده به طوری که تمام جوانب و خلل و فرج های مدل را پر کند، در ادامه یک میله فلزی را به قسمتی از کار می چسبانند تا راه گاه ورودی مذاب را فراهم کند.

در ادامه قالب را پر از خاک و ماسه کرده و می کوبند و در نهایت قالب دو تکه را از یکدیگر باز کرده، مدل و شاخه را از خاک و ماسه متراکم شده جدا می کنند تا حجم مدل در خاک و ماسه بماند، سپس قالب را بسته و مذاب را از طریق راه گاه تزریق می کنند.

نویسنده: علیرضا رجبی مدرس دانشگاه طلا و جواهر

منبع: مجله علم لیان.

انتهای پیام/