انواع فیروزه در آمریکا ؛ خصوصیات و معادن آنها(قسمت سوم)

به گزارش پایگاه خبری تحلیلی جهان طلا(گلدنیوز)، معادن انواع فیروزه ای که برای اولین بار در آمریکا راه اندازی شد، با ابزارهای ابتدایی استخراج می شدند.در ادامه قسمت اول و فیروزه های آمریکایی در این مقاله سراغ فیروزه های ایالت های دیگری خواهیم رفت.

روزه های آمریکایی: ایالت نوادا

نوادا از دوران بسیار دور منبع مهمی از فیروزه بوده است و با بیش از 120 معدن ، حجم زیادی از فیروزه را تولید میکند. اکثر کانسارهای شناخته شده در کمربندی قرار دارند که به سمت شمال-شمال شرقی حرکت می کند. در سراسر بخش مرکزی نوادا از شهرهای معدنی و اسمرالدا در جنوب تا محدوده الکو در شمال. این کمربند مصادف است با منطقه ای از فعالیت های تکتونیکی قوی که در اواخر دوران دوونین و میسیسیپین رخ داده است.

سنگ های میزبان برای کانسارها سنگ آهک، شیل، چرت، توده های نفوذی و یا سنگ های آتشفشانی و رسوبی دگرگون شده هستند. نوادا فیروزه همراه ماتریکس با رنگهای متفاوتی تولید میکند.

برخی از این فیروزه‌ ها با رنگ غیرمعمول ممکن است حاوی روی و آهن باشند که باعث ایجاد رنگ‌های دوست‌داشتنی سبز روشن تا سبز مایل به زرد می‌شود. در ادامه به فقط لیست اندکی از معادن این ایالت را اشاره می کنیم. تصاویر نمونه فیروزه هایی مانند blue ridge، stenich، pixie، red mountain نیز که در نوادا قرار دارند و در این مطلب ذکر نشده را در تصویر اول مقاله مشاهده نمایید. 

فیروزه بولدر (Boulder Turquoise)

به طور معمول فیروزه در رگه های باریک یا گره های کوچک در امتداد مناطق تغییر یافته در سنگ میزبان تشکیل می شود، اما در موارد نادر اسلب ها و ندولهای بزرگ نیز دیده میشوند. شما به راحتی می توانید این رگه های باریک را در فیروزه بولدر که توسط سنگ میزبان احاطه شده است، شناسایی کنید.

معدن فیروزه بولدر که با نام رویستون ریبون نیز شناخته می شود، در شمال شرقی نوادا واقع شده است. تولید از این منطقه به دلیل زمان محدودی که برای استخراج به دلیل موقعیت دورافتاده و شرایط آب و هوایی زمستانی در کنار هم قرار گرفته اند، به اندازه ای اندک بوده است تا فیروزه بولدر (قلوه سنگی) را به دلیل زیبایی و کمیاب بودنش ارزشمند کند.

فیروزه آبی لندر (Lander Blue Turquoise)

فیروزه آبی لندر گرانترین و کمیاب ترین فیروزه ای است که تا به حال استخراج شده است. مشخصه بهترین لندر آبی رنگ آبی پررنگ و باورنکردنی آن با تار عنکبوت های مشکی یا قهوه ای ظریف است. این معدن در سال 1973 توسط ریتا هاپگود، یک شاغل در کازینو از اقامتگاه مسکونی بتل مانتین ایالت نوادا ، در حالی که با دو خواهرش در حال تفریح پیک نیک بود، کشف شد.

معدن، یک ناحیه کوچک بسیار غنی بود که به عنوان “معدن کلاه Hat Mine” نامیده می شد. این اصطلاحی برای معادن کوچکی استفاده می شود که می توان آنها را با سرپوش (کلاه) پوشاند.

اگرچه این نوع ناحیه ها غیرمعمول نیستند، اما بدون زون ها یا رگه‌های فعال ، پس از استخراج، برای همیشه از بین می‌روند. این معدن به سرعت تحت نام “معدن مری لوئیز لود” به نام مادر ریتا مطرح شد. سپس به قیمت 10000 دلار به Marvin Syme و Henry Dorian فروخته شد، آنها نیز به نوبه خود باب جانسون را آوردند که تجهیزات را در اختیار معدن قرار داد.

روایت ها از این حکایت دارد که تنها 50 کیلوگرم فیروزه از این معدن به دست آمده است. منابع دیگر توضیح می‌دهند که اگرچه ممکن است درست باشد که تنها 50 کیلوگرم از بالاترین درجه راف فیروزه کلاسیک لندر آبی استخراج شده است، درجات مختلف دیگری نیز یافت شده است، از جمله برخی از آنها که به رنگ سبز بودند. ظاهراً، هر یک از این سه معدنچی هر کدام یک کامیون کامل را بیرون آوردند و راه خود را رفتند.

معدن فیروزه کوه لون (Lone Mountain Turquoise )

این معدن در حدود 1 مایلی شرق تنگه پی‌مستر ایالت نوادا زمانی تنوع زیادی از فیروزه تولید می کرد که شامل برخی از بهترین نمونه های فیروزه تار عنکبوتی و همچنین سنگ های پاک و آبی تیره بود. فیروزه کوه لون همیشه به دلیل حفظ رنگ خود مورد توجه بوده است.

در میان تمام رنگهای فیروزه های “کلاسیک” جنوب غربی آمریکا، فقط “آبی لندر” ارزشمندتر است. فیروزه به صورت ناگت در یک شیل آهکی با بستر نازک دیده می شود. این تنها معدن شناخته شده ای است که فیروزه دندریتی و فسیلی، دو نوع بسیار کمیاب فیروزه را تولید می کند. این معدن شامل مجموعه ای از تونل های تصادفی است که توسط معدنچیانی که رگه های فیروزه را تعقیب می کنند حفر شده است.

این معدن توسط Lee Hand در سال 1920 ابتدا به عنوان رگه سار معدنی “بلو جی” مورد ادعا قرار گرفت و بعداً، پس از مشاهده این که بسیاری از معادن به نام بلو جی نامگذاری شدند، وی نام معدن را به Lone Mountain (Lone به معنی مجزا و منفرد) تغییر داد. در دهه 1960 این معدن توسط منلیس وینفیلد به یک عملیات روباز کوچک تبدیل شد. امروزه نیز به این روش استخراج می شود.

فیروزه سانی ساید (Sunnyside Turquoise Mine)

معدن سانی ساید در نزدیکی محدوده توسکارورا در نوادا در رشته کوه Tuscarora در شمال شرقی این ایالت واقع شده است. این معدن دیگر فعال نیست زیرا بخشی از عملیات معدن طلا و یک مزرعه با مالکیت خصوصی شده است. معدن Sunnyside بیشتر در دهه 70 استخراج شد.

شما دیگر چیز زیادی از این فیروزه خاص را در آن اطراف پیدا نخواهید کرد، به جز جاهای قدیمی. بسیاری از فیروزه‌های یافت شده در این منطقه در خندق‌هایی که چینی‌ها در طی رونق طلای توسکارورا برای طلای پلاسر استخراج می‌کردند، شسته شد.

مقدار قابل توجهی از پیروزه سانی ساید برای چندین سال در دهه 70 از آن ناحیه به آریزونا و نیومکزیکو حمل شد، جایی که بخشی از مجموعه جواهرات فیروزه و نقره شناخته شده ای شد که توسط قبایل هندی در این مناطق فروخته می شد. یک ماتریس تار عنکبوت از رنگ های مختلف از قهوه ای طلایی تا سیاه رنگ منحصر به فرد سنگ را مشخص می کند. قسمتی از فیروزه آبی نسبتاً تیره و بسیار سخت است.

کمی رنگ آبی مایل به سبز نیز یافت می شود. فیروزه این معدن دارای ویژگی های عجیبی است. این مواد دارای رنگ خوب و سختی فوق العاده، ماتریس عالی در الگوهای تار عنکبوت و پولکی است. ضخامت رگها می تواند تا یک اینچ برسد. فیروزه این معدن امروزه به ندرت دیده می شود.

فیروزه شماره هشت (#8 Turquoise)

معدن فیروزه شماره هشت (یا #8) ، منطقه ای بسیار بزرگ در محدوده یورکا در شمال کارلین، نوادا در سال 1925 کشف و برای اولین بار در سال 1929 استخراج شد.

معدن در سال 1961 تخلیه شد. تقریباً 2500 کیلوگرم بین سالهای 1929-1933 استخراج شد. سنگ میزبان به طور طبیعی شیل کوارتز مونزونیت تغییر یافته و چرت سیاه مهره های نازک است. در حال حاضر، معدن برای استخراج فیروزه بسته است. امروز برای طلا استخراج می شود.

این معدن تعدادی از بزرگترین ناگت های فیروزه کشف شده را تولید کرد. در سال 1950 یک ندول به وزن 67 کیلوگرمی پیدا شد که اکنون در موزه تاریخ طبیعی است. تقریباً تمام فیروزه های تولید شده از نوع تار عنکبوتی هستند که ماتریکس آنها از قهوه ای طلایی تا سیاه متغیر است.

رنگ‌ها از آبی بسیار روشن تا آبی بسیار تیره و برخی با رنگ‌های سبز جذاب درجه بندی می‌شوند. مانند بسیاری از معادن، فیروزه شماره 8 دارای رنگ های مشخصه و الگوهای ماتریسی است که به راحتی قابل شناسایی هستند. امروزه، طیف های تیره‌تر فیروزه‌ های آبی “شماره هشت” بسیار کمیاب است و مورد توجه کلکسیونرها قرار دارد.

فیروزه کاندلاریا (Candelaria Turquoise)

تپه‌های کندلاریا در جنوب غربی نوادا خانه ده‌ها معدن فیروزه بزرگ و کوچک است. فیروزه کاندلاریا از معدن نقره متعلق به شرکت “سیلور استاندارد” بدست می آید و تنها به صورت پراکنده استخراج می شود زیرا این منطقه بیشتر برای نقره و طلا مورد بهره برداری قرار گرفته است که سبب معروف شدن این منطقه از اواسط دهه 1800 شد. فیروزه تولید شده در اینجا می تواند با برخی از بهترین های دنیا رقابت کند.

اغلب در رگه های نازک از آبی الکتریک پررنگ تا سبز متوسط با ماتریکس سیاه، قرمز و قهوه ای شکل بگیرد. بهترین فیروزه از کاندلاریا دارای رنگ آبی تیره با بافت شبکه ای قرمز است. این نوع بسیار نادر است و مورد توجه کلکسیونرها قرار گرفته است. این منطقه همچنین واریسیت تار عنکبوت زیبایی تولید می کند که می تواند بسیار ارزشمند باشد.

فیروزه رویستون (Royston Turquoise)

فیروزه رویستون از منطقه معدن رویستون واقع در نزدیکی تنوپا ، نوادا می آید و از اوایل دهه 1900 استخراج شده است. “فیروزه رویستون” در اصل شامل چهار ملک قدیمی فیروزه بود که در محدوده رویستون قرار داشتند: تپه بنکر، ایستر بلو، اسکار وهرن و رویال بلو. معدن رویال بلو مسئول اکثر فیروزه های استخراج شده در این منطقه بود و اغلب به نام رویستون رویال بلو از آن یاد می شود.

معدن رویستون مقداری فیروزه باورنکردنی با رنگ‌های مختلف از آبی آسمانی تا سبز تیره تولید می‌کند. اغلب به صورت دو رنگ و رنگ‌ها در یک سنگ با ماتریس خالدار قهوه‌ای طلایی یا رگه شبکه ای در کنار هم قرار می‌گیرند. این ماتریس ترکیب های زیبایی با تنوع رنگ سنگ ایجاد می کند. این معدن در حال حاضر برخی از مواد با درجه کیفیت بسیار بالا را تولید می کند، اما در مقادیر محدود.

بازدیدکنندگان معدن می‌توانند برای حفاری در میان انباشته‌های بزرگ باطله پول بپردازند تا مقداری مواد درجه متوسط را بازیابی کنند در حالی که صاحبان رگه‌های بزرگ‌تر را برداشت می کنند. این معادن عمدتاً متعلق به خانواده Otteson هستند و اداره می شوند.

معدن فیروزه ماه آبی (Blue Moon Turquoise Mine)

معدن فیروزه ماه آبی در ناحیه رویستون خارج از تنوپا، نوادا واقع شده است. فیروزه ماه آبی را می توان در طیف رنگی از سبز تا آبی تیره، گاهی اوقات با مشخصه های زرد چشمگیر یافت.

مطلوب ترین فیروزه بلو مون، رنگ آبی متوسط تا تیره با تار عنکبوت مشکی تماشایی است که برخی از آن ها همین چند سال پیش پیدا شد. این منطقه متعلق به خانواده Otteson بوده و به ندرت استخراج می شود زیرا تمرکز اصلی آنها بر فیروزه رویستون است.

فیروزه کوه پایلوت (Pilot Mountain Turquoise)

معدن کوه پایلوت در غرب نوادا، در شرق محدوده کوچک مینا واقع شده است. مانند اکثر معادن فیروزه، این معدن به عنوان ادعای مس افتتاح شد.

فیروزه کوه پایلوت برای اولین بار در حدود سال 1930 به عنوان یک معدن تونلی استخراج شد، و سپس زمانی که تجهیزات سنگین در حدود سال 1970 در دسترس بود به معدن روباز تبدیل شد. در حالی که کوه پایلوت یک معدن فعال در نظر گرفته می شود، یک منطقه عملیاتی بسیار کوچکی است. فیروزه کوه پایلوت در رگه‌های سخت با رنگ‌های متفاوت از آبی روشن تا آبی تیره با رنگ مایل به سبز تشکیل می‌شود.

ماتریس معمولاً از الگوهای خالدار لیمونیتی قهوه ای تیره تشکیل شده است. فیروزه کوه پایلوت به صورت رگه های نازک معدنی همراه با مقداری ساختارهای ناگتی شکل می گیرد.

بیشتر فیروزه های Pilot Mountain به عنوان “ریشه های علف” شناخته می شود، به این معنی که بهترین نهشته ها در فاصله 10 فوتی سطح یافت می شوند. بالاترین درجه فیروزه “پایلوت ماونتین” رنگ آبی تیره زیبا با ماتریکس تاربندی عالی است.

فیروزه فاکس (Fox Turquoise)

معدن فیروزه فاکس که زمانی معدن کُرتز (Cortez) نامیده می شد، در شهر لندر، نوادا یافت می شود. این یکی از بزرگترین معادن تولید کننده در نوادا بود و زمانی بیش از 200 هزار کیلوگرم تولید داشت.

این مکان برای قرن ها برای بومیان آمریکا در این منطقه شناخته شده بود، اما اولین ثبت رسمی روی معدن در سال 1914 توسط چارلز اشمیتلین و جانی فرانسیس ارائه شد. در آن زمان داول وارد، اپراتور معدن، یکی از بزرگترین مجموعه های سنگ فیروزه را جمع آوری کرد. عملیات معدنکاری پس از سال 1968 به تولید فیروزه به صورت کمی ادامه داد و هنوز هم تولید بسیار کمی دارد (برخی منابع گفته میشود معدن دیگر فعال نیست).

فیروزه فاکس را می توان در سایه رنگهای مختلف سبز و آبی یافت که هر دو اغلب در یک سنگ یافت می شوند. مواد با کیفیت درجه بالاتر کاملاً سخت هستند، اگرچه بسیاری از سنگ های تولید شده برای استفاده در جواهرات نیاز به بهسازی دارند.

نام های روباه، اسب سفید، درخت سبز و اسمیت برای تمایز بین رنگ های فیروزه ای تولید شده در این منطقه و ایجاد سهم بزرگ تری از بازار است.

فیروزه بلو جم (Blue Gem Turquoise)

این معدن که دیگر فعال نیست در حدود شش مایلی جنوب کوه بتل، در یک عملیات بزرگ معدن مس قرار داشت. از میان چندین معدن نوادا که به نام “Blue Gem” یا “گوهر آبی” نامیده می شود، این بزرگترین و معروف ترین است. تنوع زیادی از فیروزه‌ای از ترکیب‌های آبی تند تا سبز تیره با ماتریس سخت و نامنظم تولید کرد.

سختی و رنگ های ظریف “بلو جم” باعث می شود که این فیروزه مورد توجه جواهرسازان و کلکسیونرها قرار گیرد.

فیروزه الماس آبی (Blue Diamond Turquoise)

معدن الماس آبی که به دلیل تولید سخت‌ترین فیروزه‌ای که تاکنون یافت شده مشهور است، در خارج از آستین، نوادا قرار دارد و اولین بار در دهه 1930 استخراج شد. سنگ هایی که از این معدن کوچک تولید شده معمولاً قطعات بزرگ به شکل تخته ای هستند، به دلیل ماتریس دودی سیاه رنگ آن که توسط آبی درخشان احاطه شده است، بسیار شبیه به “فیروزه کوه طوفانی” هستند.

چرت سیاه در ماتریکس سنگ از مشخصه این نوع فیروزه است. مدت‌هاست که معدن‌چیان منطقه گفته‌اند که معدن الماس آبی برخی از بهترین فیروزه‌های نوادا را تولید کرده است. پس از سال‌ها تعطیلی، امروز بار دیگر فیروزه الماس آبی به طور فعال در مقادیر محدود توسط مالک فعلی استخراج می‌شود.

فیروزه آبی نوادا (Nevada Blue Turquoise)

فیروزه نوادا بلو متعلق به بهترین فیروزه ای است که از نوادا بیرون آمده است. نوادا بلو که زمانی به عنوان معدن Pinto یا Watts شناخته می شد، در نزدیکی تاج رشته کوه شوشون در لندر، نوادا قرار دارد. این ذخایر توسط جیم واتس در سال 1901 کشف شد و بعدا فروخته شد.

دسترسی به این معدن بسیار دشوار است. در نوع باکیفیت درجه اعلی، رنگ ها از آبی متوسط تا آبی تیره با تار عنکبوت مشکی یا قهوه ای متغیر است.

فیروزه آبی نوادا در دهه 1970 به خوبی به بازار عرضه شد و توسط بسیاری از بزرگترین نقره سازان جنوب غربی مورد استفاده قرار گرفت. شماره آوریل 1979 مجله ” Arizona Highways” با صفحاتی که با “فیروزه آبی نوادا” در جواهرات با کیفیت موزه ای پر شده است، این واقعیت را تأیید می کند.

فیروزه کوه هندی (Indian Mountain Turquoise)

گفته می‌شود که یک چوپان شوشونی هندی (شوشونی نام یکی از قبیله‌های سرخ‌پوست آمریکا) در سال 1970 در رشته کوه بالد در جنوب کوهستان لندر، نوادا، در حالی که گوسفندانش را نگهداری می‌کرد، به رگه فیروزه‌ای در دامنه تپه برخورد کرد.

کوه هندی متعلق به اد مائوزی و جی دبلیو. ادگار است که در استخراج فیروزه نوادا مشهورند. استخراج در کوه هندی از اواخر ماه مه تا اوایل اکتبر با بازیابی “حدود 1.5 کیلوگرم” فیروزه کیفیت خوب در روز انجام شد. در طول زمستان معدن را می توان در 10 فوت برف پوشانده دید.

این معدن بیش از 20 سال است که تولید نکرده است. فیروزه کوه هند کمیاب است و اگر بتوانید آن را پیدا کنید ارزش جمع آوری دارد. هم فیروزه آبی و هم سبز را تولید می کرد که گاهی اوقات با تار عنکبوت قهوه ای تا سیاه ترکیب می شد.

معدن فیروزه ایجکس (Ajax Turquoise Mine)

معدن ایجکس در تپه های کاندلاریا در اسمرلدا، نوادا در نزدیکی معدن نقره کاندلاریا واقع شده است. معدن ایجکس به دلیل تولید قطعات فیروزه ای دو رنگ عالی از سبز بسیار تیره تا آبی زیبا شناخته شده است. درجات بالاتر طیف کامل این رنگ ها را در همان سنگ ها نشان می دهد.

معدن آژاکس در طول سال‌ها بارها دست به دست شده است، اما به طور فعال توسط مالکان فعلی استخراج می‌شود و مواد باکیفیت را تولید می‌کند، هرچند در مقادیر نسبتاً کم.

معدن فیروزه آبی آپاچی (Apache Blue Turquoise Mine)

معدن فیروزه آبی آپاچی یک معدن کوچک با پتانسیل های فراوان است. این معدن در نزدیکی تنوپا ، نوادا در رشته کوه کاندلاریا واقع شده است. در سال های اخیر معدن دوباره شروع به تولید فیروزه آبی آپاچی با رنگ آبی زیبا و ماتریس مشکی چشم نواز کرده است.

این فیروزه آبی آپاچی با کیفیت بسیار کمیاب است و حتی در این معدن نیز به سختی یافت می شود، اما این چیزی است که هر معدنچی فیروزه به دنبال آن است.

متأسفانه فقط مقدار کمی از این فیروزه سخت طبیعی زیبا با تکه‌های رگه های شبکه ای آبی تیره واقعاً زیبا کشف شده است. این فیروزه واقعاً یکی از زیباترین فیروزه های نوادا است.

معدن فیروزه دریاچه کاریکو (Carico Lake Turquoise )

نام معدن دریاچه کاریکو از بستر دریاچه خشک شده در نوادا گرفته شده است که این سنگ منحصر به فرد در آنجا استخراج می شود. این معدن طیف وسیعی از نوعی فیروزه‌ را تولید می‌کند که در رنگ‌های مختلف از آبی تیره تا سبز روشن، برخی به صورت رگه های شبکه ای آبی تیره یا زرد وجود دارد.

پرطرفدار ترین موادی که این معدن تولید میشود با رنگ سبز سیب پررنگ است. این نوع مواد که به عنوان فاوستیت شناخته می شود، پسرعموی فیروزه است که حاوی روی بیشتری است و باعث ایجاد این رنگ می شود.

در طول سال‌ها، دریاچه کاریکو نیز تحت نام‌های Aurora و Stone Cabin turquoise تحت مالکان قبلی فروخته می‌شد. امروز این ادعا متعلق به ارنی مونتویا از آلبوکرکی، نوادا است و به طور فعال در حال استخراج است.

معدن فیروزه درای کریک (Dry Creek Turquoise Mine)

معدن درای کریک یک معدن کوچک واقع در شهر لندر خارج از آستین، نوادا است. معدن “فیروزه درای کریک” که گاهی به آن “فیروزه بوفالو مقدس” نیز گفته می شود، در اوایل دهه 1990 توسط قبیله سرخپوستان شوشونی کشف شد. وقتی کشف شد، گوهرتراشان به دلیل رنگ منحصربه‌فردش مطمئن نبودند که واقعاً فیروزه‌ است، اما آزمایش‌های گوهرشناسی بعدی توسط صاحبان فعلی در سال 1999 تأیید کرد که واقعاً فیروزه‌ است.

از نظر تئوری فیروزه رنگ خود را از وجود فلزات سنگین به ویژه آلومینیوم و مس می گیرد. هنگامی که مس بیشتر باشد، فیروزه آبی معمولاً مانند بیشتر فیروزه های آریزونا تولید می شود. وقتی آلومینیوم بیشتر باشد، فیروزه سبز مانند بسیاری از فیروزه های نوادا تولید می شود.

فیروزه درای کریک کلا با غلظت کم هر دو فلز تشکیل می شود. این وضعیت بسیار نادر منجر به رنگ آبی بسیار کم رنگ موجود در فیروزه درای کریک می شود.

بیشتر فیروزه‌های آبی کم‌رنگ، گچی هستند و خیلی نرم و بدون تثبیت سازی تراش داده می‌شوند. فیروزه درای کریک به طور طبیعی سخت است و جلا می دهد، بنابراین نیازی به بهسازی نیست.

پس از فوت مالک چندین سال پیش، مواد معدن فیروزه “درای کریک” به دلیل اختلافات خانوادگی کمیاب شد. اکثر فیروزه های با کیفیت Dry Creek در بازار امروز در دهه 1990 استخراج شده اند.

انتهای پیام/