مثل تمبر تا مقصد به پاکت اهدافتان بچسبید !!

به گزارش پایگاه خبری جهان طلا(گلدنیوز)،به آدم های اطرفتان یک نگاهی بیندازید، آنها را در نظر مجسم کنید. کسانی را می بینید که از بچگی می گفتند که می خواهند فلان شغل را انتخاب کنند و الان دقیقا همان شغل را دارند ، کسانی که از نوجوانی می گفتند می خواهند آنطور همسری با چنان ویژگی هایی داشته باشند و الان دقیقا همان نصیبشان شده است !

شخصی را می شناسم که از دوران دبیرستان در حالی که از نظر مالی در طبقه پایینی قرار داشت ، می گفت : "ده سال دیگه من را با یک خودروی مشکی شاسی بلند گران قیمت می بینید که وقتی آدرس خانه ام را بپرسی ، آدرس یک ویلای شیک و بزرگ در خیابان .... تهران را می دهم که تعجب می کنی !" باور کنید عین همین ماجرا رخ داد ، ولی من تعجب نکردم چون هدف داشتن ، هدف گذاری ، برنامه داشتن ، دانستن ، خواستن ، برخاستن را می شناسم و یقین دارم که اگر کسی بداند دقیقا چه چیزی می خواهد و هدف خود را تعیین کند ، تجسم کند ، به وضوح ببیند و برای دستیابی به آن برنامه داشته باشد و در راستای دستیابی به آن هدف از هیچ کوششی دریغ نکند ، بدون شک به آن خواهد رسید.

یادمان نرود باید فیلم و تصویر رسیدن به هدف را در ذهن خود ببینیم ، اگر ذره ای فکر کنیم که نمی توانیم یا لیاقتش را نداریم یا غیرممکن است ، پس نیاز به بازنگری داریم ، یا درست هدف گذاری نکرده ایم یا هدف دارای شرایط احراز نیست ، چون هدف باید SMART باشد یعنی Specific دقیق و روشن ، Measurable   قابل اندازه گیری ، Achievable  دستیافتنی ، Realistic واقع بینانه ، Time Bound زمان بندی شده و در طی زمان تکمیل شدنی و قابل حصول باشد .

به خاطر بسپارید باید ، بله باید اهداف را بنویسیم چون نوشتن اولاً به ما اجازه می دهد تا ببینیم و تصویرسازی کنیم که تا در ذهنمان بماند ، چون بسیاری از ما در دوران زندگی ، کار و تحصیل ، هدف اصلی را فراموش می کنیم ولی وقتی هر روز نوشته ها را ببینیم برای ما یادآوری می شوند.

ثانیاً با نوشتن ، این فرصت را پیدا می کنیم که اصلاح انجام دهیم ، در حقیقت افکار و ایده های خام خود را طوری بپرورانیم که به واقعیت نزدیک تر شوند . در سال 1979 ، از فارغ التحصیلان فوق لیسانس دانشکده مدیریت بازرگانی هاروارد سؤال شد : آیا برای آینده خود هدفهای مشخص و مکتوب دارید ؟ معلوم شد که تنها 3 درصد آنها هدفهای مشخص و مکتوب داشتند .

سیزده درصد هدف داشتند اما مکتوب نبود . به عبارت دیگر ، 84 درصد آنها هیچ هدفی نداشتند ، به جز آنکه از دانشگاه بیرون بیایند و تعطیلات تابستانی را به خوبی و خوشی بگذرانند. ده سال بعد ، در سال 1989 ، پژوهشگران بار دیگر با اعضای آن کلاس مصاحبه کردند .

معلوم شد که آن 13 درصد که هدف غیر مکتوب داشتند ، دو برابر آن 84 درصد بی هدف کسب درآمد می کردند . اما جالب تر از همه ، مشخص شد که آن 3 درصدی که هدفهای مکتوب داشتند ، ده برابر 97 درصد دیگر درآمد کسب می کردند . تنها تفاوت این اشخاص این بود که به هنگام ترک دانشگاه هدف مشخص و مکتوب داشتند .

یادمان باشد در هدفگذاری بطور تک بعدی فکر و برنامه ریزی نکنیم ، بلکه تمامی ابعاد زندگی را در نظر بگیریم ، دوست من که الان 41 سال دارد عمرش را صرف گرفتن مدرک دکتری از یکی از دانشگاه های معتبر جهان و نوشتن ده ها مقاله و ثبت چند اختراع و نوشتن چندین کتاب کرده است ولی هنوز ازدواج نکرده ، اگر چه وضع مالی خوبی دارد ولی می گوید همه چیزم را باخته ام ، هیچ چیزی ندارم ! چرا !؟؟

هدفگذاری مثل پختن کیک است که باید تمامی اجزاء آن را در نظر گرفت . کیکی که یکی از اجزاء آن بیش از حد میزان لازم باشد ، جذابیت ، مزه و ارزش ندارد ، مثلاً تصور فرمایید کیکی با خامه فراوان و بیش از حد !!  در هدفگذاری هم باید با ظرافت تمامی ابعادی را که در جدول صفحه بعد وجود دارد در نظر گرفت و در این فرایند از یک ابزار بسیار مهم حتما بهره بگیریم و آن ابزار این است ؛

مشاوره ، مشاوره ، مشاوره با افراد متخصص ، با تجربه و آشنا به هدف شما .

وقتی هدف را مشخص کردیم و عاشقش شدیم باید سه اصل مهم متعهد شدن ، تکمیل کردن و به انتها رساندن را رعایت کنیم . همه ما مسئولیم و متعهد ، ولی این مسئولیت و تعهد اول نسبت به خودمان است ، به آرزوهایمان و به اهدافمان و بعد اینکه برای کامل کردن مراحل دستیابی و به نتیجه رساندن گام ها از حرکت باز نایستیم و مداوم رو به جلو حرکت کنیم . با خودمان عهد کنیم همچون تمبر به پاکت اهدافمان تا رسیدن به مقصد بچسبیم .

به خاطر بسپاریم که خوردن فیل ممکن است ولی لقمه لقمه ! برای دستیابی به هدف باید آنرا به اهداف کوچکتر تقسیم کنیم و پس از هر پیروزی ، جشن بگیریم ، خودمان را تشویق کنیم و در همین حین Self-evaluation یا خود ارزیابی دقیق انجام دهیم تا اگر خطایی داریم اصلاح کنیم و حتی نترسیم از اینکه مسیر و یا حتی هدف را تغییر دهیم ، این نکته را دقت کنیم کمه حتی می توان هدف را پس از مدتی تغییر داد و اصلا اشکالی ندارد . شاید ما اشتباه کرده ایم ، دلیلی ندارد به خاطر حرف مردم بر اشتباه اصرار کنیم مثل شخصی که افتاد زمین و متوجه شد مردم دارند او را می بینند و برای اینکه ضایع نشود بقیه راه را سینه خیز رفت !!

در این مسیر قانون 80 به 20 را رعایت کنیم طبق این قانون 20% فعالیت های ما ، 80% ارزش همه کارهایمان را در بر می گیرد . یعنی واقعاً بیاییم 80% از کارهایی را فهرست کرده ایم و آنچنان مهم هم نیستند حذف کنیم و به آن 20% مهم بپردازیم.

قانون حذف

یکی از دوستان بسیار موفق من که همیشه وقت آزاد دارد! وقتی از او پرسیدم با وجود این همه مشغله چطور اینقدر وقت داری ؟ گفت : هر شب فهرستی از کارهای فردا را می نویسم و صبح بر روی بسیاری از آن ها خط می کشم و خود را موظف می کنم که سراغ آنها نروم و به این طریق کارهای مهم را در زمان کمی انجام می دهم و این یعنی قانون حذف .آیا ما از قانون حذف بهره ای می بریم ؟

دکتر علی شاه حسینی

انتهای پیام/