به گزارش
گلدنیوز در 300 سال گذشته، برزیل یکی از مهم ترین تولیدکنندگان طلا در سراسر جهان بوده است، از جمله اولین " استخراج حجیم طلا " در تاریخ مدرن مربوط به این کشور است. در طول قرن هجدهم، مقدار باورنکردنی 1200 تن طلا با روشهای صنایع دستی از استانهای Minas Gerais، Goiás، Bahia و Mato Grosso در برزیل استخراج شد و اولین شرکت های معدنی صنعتی این کشور پس از آن تأسیس شد. آنها عمدتاً از پایتخت انگلیسی واقع در استان های فوق الذکر سرچشمه می گیرند.
در طول 120 سال گذشته، پروژه های معدنکاری صنعتی در برزیل رونق گرفت و گسترش یافت و در بیش از 80 معدن با تولید حدود 2000 تن طلا به اوج خود رسید. مناطق مرزی جدید طلا نیز در منطقه آمازون تثبیت شد. تنوع محیط های متالوژنتیکی برای ذخایر طلا (به عنوان مثال، کوهزایی، IOCG، Au-PGE، اپی ترمال کم سولفیداسیون، انواع پورفیری، و غیره) و ابعاد عظیم جغرافیایی کشور به احتمال پیشرفت های بزرگ معدنی در کوتاه و متوسط اشاره دارد.
در حال حاضر، برزیل دارای چهار معدن در کلاس جهانی است: Cuiabá، Morro do Ouro، Crixás و Fazenda Brasileiro. معدن Morro Velho را که در سال 2003 بسته شد نیز باید در کلاس جهانی در نظر گرفته شود.
استخراج طلا به روش دستی در قرن 18 برزیل
اولین یورش برای استخراج طلا در برزیل معمولاً به سال 1693 برمی گردد، زیرا این سالی بود که طلا به طور رسمی در خاک این کشور کشف شد. این کشف توسط باندیرانتس (پیشگامان) متولد سائوپائولو ادعا شد و در شرق منطقه ای که بعداً به عنوان منطقه طلایی برتر میناس گرایس شناخته شد اتفاق افتاد.
شکل 1، QF یک منطقه جغرافیایی تقریباً چهار گوش است که بین شهرهای کنونی بلو هوریزونته، اورو پرتو، کونگوناس و سانتا باربارا واقع شده است، اگرچه گسترش زمینشناسی آن به سمت شرق تا ایتابیرا ادامه دارد. نام آن در اوایل دهه 1950 توسط مأموریت سازمان زمین شناسی ایالات متحده انتخاب مقدس شد و مدیون ذخایر متعدد سنگ آهن (علاوه بر طلا) است که در محل یافت می شود. ذخایر طبقاتی ، میناس گرایس را به یکی از بزرگترین تولیدکنندگان آهن و طلا در کره زمین تبدیل می کند.
[caption id="attachment_26078" align="aligncenter" width="1708"]
شکل 2. نقشه زمین شناسی میناس گرایس (QF)[/caption]
در طلوع قرن هجدهم، برزیل معادن طلا را یکی پس از دیگری در سراسر منطقه QF مشاهده کرد. اکتشافات اولیه توسط Bandeirante Borba Gato در حوضه Rio das Velhas انجام شد و پس از آن، یافتهها در Congonhas de Sabará (نوا لیما فعلی)، Caeté، Tripuí، Ribeirão do Carmo (ماریانا)، ویلا ریکا (Ouro Preto)، Cata دنبال شد.
معادن طلای رودخانه ای
در همین حال، در اطراف رودخانه ریو داس مورتس (که مربوط به شهر سائو ژوآئو دل ری است)، طلای آبرفتی در مجاورت شهر آرایال نوو د نوسا سنهورا دو پیلار (سائو ژوائو دل ری) یافت می شد. بعداً، بین سالهای 1700 و 1702، پیشگامان محدوده اسپینهاچو تحت تسلط کوارتزیتها را جستجو کردند. در نتیجه، یکی پس از دیگری، آبرفتهای هوازی در چشمههای رودخانه Jequitinhonha، در اطراف چندین شهر و روستا ظاهر شدند.
در همان دوره، اما بیشتر در شمال منطقه QF (در مناطق داخلی استان باهیا)، اولین معادن طلای رودخانه ای در میان آبرفتهای متا کنگلومراهای پروتروزوییک Serra de Jacobina کشف شد. استخراج طلا در این بخش توسط پادشاه وقت، د. پدرو دوم پرتغال، در سال 1703 ممنوع شد - «به دلیل نزدیک بودن معادن به ساحل و عواقب آن برای تولید شکر و تنباکو.
با این وجود، این ممنوعیت مانع از آن نشد که عجله طلایی که QF را فراگرفته بود به کوارتزیت های ریوداس کونتاس در چاپادا دیامانتینا، دومین منطقه معدنی مهم باهیا گسترش دهد.
این گزارش ادامه دارد....
منبع :
sciencedirect
نظری ثبت نشده