معرفی انواع فرآوری روی سنگ های قیمتی (بخش دوم)

گروه بین الملل پایگاه خبری جهان طلا (بخش دوم): هفته گذشته در بخش اول این مقاله از وبسایت موسسه گوهرشناسی آمریکا با ذکر یک مقدمه، چند روش اصلاح سنگ های قیمتی (سفید کردن، روکش و رنگ کردن) را برشمردیم.

حال در ادامه، به سه روش دیگر ( پر کردن شکستگی یا حفره، اصلاح حرارتی و همچنین اصلاح با فشار بالا، دمای بالا )  در  سنگ های قیمتی می پردازیم.

بیشتر بخوانید:

معرفی انواع فرآوری روی سنگ های قیمتی (بخش نخست)

پر کردن شکستگی یا حفره (Fracture or Cavity Filling)

- پر کردن شکستگی ها یا حفره های سطحی با شیشه، رزین، موم یا روغن برای پنهان کردن آنها و بهبود شفافیت ظاهری مواد جواهر، ظاهر، پایداری، یا در موارد شدید - برای افزودن کمی وزن به گوهر. مواد پرکننده از جامد (شیشه) تا مایع (روغن) متفاوت هستند و در بیشتر موارد بی رنگ هستند (مواد پرکننده رنگی را می توان به عنوان رنگ طبقه بندی کرد.)

 

1. رایج ترین سنگ های قیمتی که شکستگی شان پر می شود عبارتند از:

الماس - شکستگی های سطحی گاهی با شیشه های با محتوای سرب بالا پر می شوند. این امر باعث کاهش دیده شدن شکستگی می شود و هدف آن بهبود ظاهر الماس است. شکستگی پر شده هنوز وجود دارد اما کمتر آشکار است.

یاقوت سرخ - شکستگی‌های متعددی که به سطح می‌رسند با شیشه پر می‌شوند تا دیده شدن آنها کاهش یابد و گوهر شفاف‌تر از آنچه واقعا هست شود. در برخی موارد، میزان شیشه ای که در یک یاقوت سرخ برای پر کردن شکستگی ها استفاده می شود قابل توجه است.

زمرد - شکستگی‌های سطحی زمرد گاهی با روغن‌های ضروری، روغن‌های دیگر، موم‌ها و «رزین‌های مصنوعی» - پیش پلیمرهای اپوکسی، سایر پیش پلیمرها (از جمله چسب‌های UV )- پر می شوند. وضوح ظاهری این مواد درجات مختلفی از پایداری در زمردهای اصلاح شده دارند و حجم مواد پرکننده موجود می تواند از مقادیر ناچیز تا عمده متغیر باشد.

مواد دیگر - رزین ها و شیشه ها را می توان به طور بالقوه بر روی هر جواهر بادوام با شکستگی های سطحی، از جمله کوارتز، آکوامارین، توپاز، تورمالین و سایر جواهرات شفاف استفاده کرد. با این حال، این نوع درمان نسبت به سایر فرآیندهای درمانی ذکر شده در بالا شیوع کمتری دارد.

2. عوامل موثر در دوام - تا حد زیادی به دوام پرکننده بستگی دارد. شیشه‌ها نسبت به رزین‌ها، روغن‌ها یا واکس‌ها سخت‌تر و در نتیجه بادوام‌تر هستند. تغییرات در فشار هوا، نزدیکی به گرما، یا قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی، همگی می توانند با تغییر یا حذف بالقوه ماده پرکننده، ظاهر سنگ های پر شده را تحت تاثیر قرار دهند.

3. قابلیت تشخیص - در بیشتر موارد، جواهر پر شده را می توان با استفاده از بزرگنمایی توسط یک گوهرشناس واجد شرایط تشخیص داد.

4. اغلب برای الماس، یاقوت، یاقوت کبود، و زمرد استفاده می شود.

5. الزامات مراقبت ویژه - از قرار گرفتن در معرض گرما، و تغییرات فشار هوا (مانند کابین هواپیما)، یا مواد شیمیایی خودداری کنید. زمردهای پر شده نیز می توانند در اثر قرار گرفتن در معرض آب داغ مورد استفاده برای شستن ظروف آسیب ببینند.

اصلاح حرارتی (Heat Treatment)

- قرار گرفتن یک سنگ قیمتی در معرض دمای بالا به منظور تغییر رنگ و/یا شفافیت آن.

1. رایج ترین گوهرها با عملیات حرارتی عبارتند از:

کهربا – وقتی کهربا در روغن داغ غوطه ور می شود – مثلاً روغن بذر کتان – رنگ بدنه آن ممکن است تیره شود و ماده ظاهر شفاف تری به خود بگیرد. روغن داغ همچنین می‌تواند باعث ایجاد یک سری لایه‌های براق در مواد شود.
آمیتیست - حرارت دادن می تواند ضایعات قهوه ای ناخواسته را در برخی از آمتیست ها حذف کند یا رنگ سنگ های خیلی تیره را روشن کند.

آکوامارین - بدون اصلاح، بیشتر آکوامارین ها به رنگ آبی-سبز است. حرارت دادن در یک محیط کنترل شده می تواند جزء رنگ مایل به سبز را از مواد حذف کند تا ظاهر آبی بیشتری ایجاد کند.

سیترین - برخی از اشکال آمتیست را می توان حرارت داد و به سیترین تبدیل کرد.

یاقوت سرخ - گرمایش می تواند رنگ ارغوانی را حذف کند و رنگ قرمز خالص تری را ایجاد کند. این فرآیند همچنین می‌تواند «ابریشم» (درجات سوزنی‌مانند کوچک) را که باعث می‌شود جواهر سبک‌تر و مات‌تر به نظر برسد را حذف کند. حرارت همچنین می‌تواند باعث کریستالی شدن مجدد اجزای ابریشم برای برجسته‌تر کردن آنها شود که به سنگ اجازه می‌دهد درخشش بیشتری داشته باشد.

یاقوت کبود - حرارت می تواند باعث تشدید یا حتی القای رنگ آبی در یاقوت کبود شود. گرمایش همچنین می‌تواند اجزای «ابریشم» را حذف کند، که به شفاف‌تر نشان دادن مواد نیز کمک می‌کند. همچنین می‌تواند باعث کریستالی شدن مجدد اجزای ابریشم برای برجسته‌تر کردن آن‌ها شود، که به سنگ جواهر اجازه می‌دهد درخشش بیشتری داشته باشد.

تانزانیت - زویزیت معدنی، که شامل انواع گوهرهای معروف به تانزانیت است، اغلب در دماهای پایین حرارت داده می شود تا یک جزء رنگ مایل به قهوه ای حذف شود تا رنگ آبی مایل به بنفش قوی تری تولید شود.

توپاز - حرارت دادن توپاز صورتی متمایل به زرد گاهی اوقات باعث از بین رفتن جزء رنگ زرد و در نتیجه تشدید رنگ صورتی می شود. گرمایش همچنین برای کنترل رنگ توپاز آبی استفاده می‌شود.

تورمالین - گاهی اوقات عملیات حرارت می تواند باعث روشن تر شدن مواد سبز تیره شود یا ممکن است بر رنگ سایر تورمالین ها تأثیر بگذارد.

زیرکن - برخی از زیرکن‌های قهوه‌ای مایل به قرمز در محیط‌های کنترل‌شده حرارت داده می‌شوند تا رنگ‌های تجاری مناسب‌تری از جمله آبی تند تولید شود.

2. عوامل موثر در دوام - عملیات حرارتی در تمام سنگ های قیمتی ذکر شده در بالا در شرایط عادی حمل و نقل بادوام و دائمی در نظر گرفته می شود.

3. الزامات مراقبت ویژه - قرار دادن سنگ های قیمتی در برابر گرمای شدید ممکن است آنها را کمی شکننده تر از حد معمول کند، و باید مراقب بود که گوشه ها و لبه های نوک تیز آسیبی به آنها وارد نکند.

اصلاح با فشار بالا، دمای بالا (HPHT)

- حرارت دادن الماس با دماهای بالا تحت فشارهای محصور کننده بالا برای حذف یا تغییر رنگ آن.

حرارت دادن الماس در فشارهای بالا و دماهای بالا می تواند رنگ قهوه ای آنها را از بین ببرد یا کاهش دهد تا این سنگ قیمتی بی رنگ شود. انواع دیگر الماس ها ممکن است با این فرآیند از قهوه ای به زرد، زرد نارنجی و سبز متمایل به زرد یا به رنگ آبی تبدیل شوند.

1.عوامل موثر در دوام - اصلاح های HPHT تا شرایط عادی کار با جواهرات پایدار و دائمی در نظر گرفته می شوند.

2. قابلیت تشخیص - تشخیص آن، حتی توسط گوهرشناسان باتجربه، دشوار است. در صورت مشکوک بودن، فقط یک آزمایشگاه گوهرشناسی واجد شرایط می تواند اصلاح را تایید کند.

3. گاهی اوقات در الماس های بی رنگ، و بیشتر در برخی از الماس های رنگی دیده می شود.

4. الزامات مراقبت ویژه - به غیر از ملاحظات مراقبت معمولی که برای بیشتر جواهرات استفاده می شود، دستورالعمل خاصی برای مراقبت و نگهداری از الماس های تحت اصلاح با HPHT وجود ندارد.

ادامه دارد...

منبع:
https://www.gia.edu/gem-treatment

انتهای پیام/