معرفی بازار طلا و جواهر دوبی از زبان طلافروشان مهاجر به امارات

کوچه‌های پرپیچ و خم و سقف‌های چوبی حکاکی‌شده بازار طلای دبی ، جدای از برخی مدرن‌سازی ها در قرن گذشته ، تغییر چندانی نکرده است ؛ چیزی که تغییر کرده اندازه و وسعت آن است. با گذشت سالها بازار طلا و جواهر دبی از حدود 400 متر مربع به یک موتور محرکه بزرگ بیش از دو کیلومتر عرض و سه کیلومتر طول گسترش یافته است.

دبی نام «شهر طلا» را به خود اختصاص داده است، مقصدی نسبتاً مقرون به صرفه برای خرید طلا و سنگ‌های قیمتی - شهرتی که هنوز هم دارد.

این امر به دلیل مالیات های پایین (5 درصد مالیات بر ارزش افزوده، که در سال 2018 معرفی شد، تنها مالیاتی است که در اینجا بر طلا اعمال می شود و گردشگران حتی می توانند آن را پس بگیرند)، رقابت شدید، مقررات خوب دولتی و این واقعیت که بر خلاف سایر نقاط جهان قیمت جواهرات در دبی ثابت نیستند و از نرخ روز بازار قیمت های بین المللی طلا تبعیت می کنند.

به گزارش سایت طلا گلدنیوز به نقل از وبسایت سی.ان.ان، «میهیر وایا» در کودکی به پدرش کمک کرد تا تجارت نوپای جواهرات خود را در دبی اداره کند. او به یاد می آورد که برای فروش قطعه های خود سوار بر قایق ابرا از خور دبی می گذشت. به یاد می‌آورد زمانی که بازار طلا (Gold Souk)، که امروز محل استقرار صدها خرده‌فروش است، تنها چند غرفه بود که مانند انباری در کناره‌های رودخانه چسبیده بودند. اما بیشتر از همه به یاد دارد که در کارگاه به پدرش کمک کرده است. او و خواهرش سیم‌های طلا را نگه می‌داشتند تا بتوان آن‌ها را به قطعه های پیچیده جواهرات تبدیل کرد.

وایا می گوید: «احتمالاً آن مشاغل کوچک چیز خاصی نبود. اما احساس می‌کردید که خیلی مهم هستید. از آن زمان من تمایل به کار در آنجا داشتم.»

آشوین وایا، پدر میهیر، یکی از هزاران جواهرساز ، صنعت‌گر و تاجر هندی است که در سال‌های پایانی قرن بیستم به دبی هجوم آوردند تا در تجارت رو به رشد طلا ثروتی به دست آورند. این افراد در کنار اماراتی‌ها و سایر مهاجران از سراسر منطقه، باعث ظهور دبی به عنوان یک مرکز بین‌المللی طلا شدند.

قبل از همه‌گیری، بازار طلا و جواهرات 20 درصد از کل صادرات غیرنفتی امارات را تشکیل می‌داد که بیشتر آن از دبی می‌آمد. تخمین زده می شود که سالانه 20 تا 40 درصد از ذخایر طلای جهان از دبی عبور می کند.

ظهور بازار طلاوجواهر دبی (سوق الذهب)

کوچه‌های پرپیچ و خم و سقف‌های چوبی حکاکی‌شده بازار طلای دبی، جدای از برخی مدرن‌سازی، در قرن گذشته تغییر چندانی نکرده است.

چیزی که تغییر کرده اندازه و وسعت آن است. با گذشت سالها، این بازار از حدود 400 متر مربع به یک موتور محرکه بزرگ بیش از دو کیلومتر عرض و سه کیلومتر طول گسترش یافته است.

اکنون بیش از 700 تاجر کسب و کار خود را در اینجا عمدتاً در بازار طلا یا بازار مینا، درست در آن سوی خور اداره می کنند. بسیاری از مغازه‌های اطراف اینجا ده‌ها سال است که در دست خانواده‌ها اداره می شوند.

در آغاز بازار طلا در اوایل دهه 1900، سواحل خور دبی محل زندگی تعداد انگشت شماری از جواهرسازان محلی بود که در مسیر ادویه فروشی ها کار می کردند. اوضاع در دهه 1940 زمانی که سیاست‌های تجاری جدید، کارآفرینان ایرانی و هندی را تشویق به راه‌اندازی مغازه‌ کرد، بالا گرفت. اما در دهه‌های بعد از دهه 1970، پس از تغییر ثروت شهر با کشف نفت، بازار واقعاً پا گرفت.

دوبی شهر طلا

جایانت که اصالتاً اهل بمبئی بود در سال 1971 به همراه برادرش آنیل به دبی آمدند، همان سالی که امارات متحده عربی تأسیس شد. برادران جاوری در کسب و کار طلا در بحرین بزرگ شدند - پدربزرگشان یک شرکت صرافی را تأسیس کرد که شمش های طلا نیز می فروخت و پدرشان کمک کرده بود. اما برادران جاوری می خواستند خود شعبه ای تاسیس کنند.

اولین فروشگاه آنها در دبی یک شرکت بازرگانی عمومی بود که از طریق سفارشات پدربزرگشان به تجارت طلا مشغول بود.

اما در سال 1990 با افزایش تدریجی تقاضا برای طلا در خلیج فارس، جواهرات جاوری را تأسیس کردند که به گفته آنها اولین طلافروشی در بازار مینا در بر دبی بود. امروز، بازار مینا خانه صدها زنجیره بزرگ جواهرات و فروشگاه‌های خانوادگی است که برای فروشندگان کمی ارزان‌تر از بازار طلا (سوق الذهب) است. اما در سال 1990، فقط برادران جاوری و «چند ساختمان دیگر» بودند.

در سال‌های بعد، با انتشار اخبار در هند، هزاران نفر دیگر در دبی حاضر شدند تا از موفقیت کسانی که قبل از خود بودند الگوبرداری کنند. دهه 1990 اوج هجوم برای طلا در امارات بود.

این بازار گسترده از تاجران طلا، تاجران الماس، و جواهر فروشان شکلی را به خود گرفت که هنوز هم دارد – ویترین های درخشان ظاهراً سعی می‌کنند با کور کردن رهگذران آنها را جذب کنند. شما این ویترین ها را در میسیز (در آمریکا) نخواهید دید.

رقابت بسیار زیاد در بازار جواهرات دبی

مسیر میهیر وایا و خانواده اش به امارات شبیه مسیر جاوری ها بود. پدربزرگ میهیر در دهه 1940 یک کسب و کار جواهرات را در گجرات هند راه اندازی کرد. قطعه ها را خودش می ساخت و می فروخت. پسرش، اشوین، سپس مسئولیت را بر عهده گرفت.

اشوین کسب و کار خود را گسترش داد و بر فروش عمده جواهرات متمرکز شد و برای ثروتمند شدن به کویت رفت. زمانی که جنگ کویت در سال 1990 شروع شد، به دبی رفت.

میهیر می گوید: « با کسب و کار جواهرات بزرگ شدیم. پدر را تماشا کردیم که به بازار می رفت و قیمت خوبی می گرفت. ابرا را به بازار مینا می بردیم. در آن زمان هیچ تاجر بزرگی وجود نداشت.»

میهیر با پدرش به صورت تمام وقت در 21 سالگی شروع به کار کرد. در دهه های بعد، او شاهد شکل فعلی کسب و کار طلا بوده است.

او می گوید: «اکنون رقابت بسیار زیادی وجود دارد و همه روندها تغییر کرده است. در گذشته، همه چیز جواهرات دست ساز بود. اکنون تمام طراحی ها روی کامپیوتر انجام می شود و ما دستگاه های ریخته گری داریم. کمتر شخصی سازی شده و بیشتر تولید انبوه است.»

تجارت مدرن بدون بحث و جدل نیست. امارات متحده عربی طلا را از تعدادی از کشورهایی وارد می کند که به استخراج طلا در مقیاس کوچک (ASGM) اشتغال دارند، که اگرچه منبع درآمد مهمی برای جوامع روستایی است، اما اغلب غیرقانونی است و با شرایط کاری خطرناک همراه است.

راز موفقیت طلافروشان در دبی

به گزارش سایت بازار طلا ، مهول پتانی یک پایگاه مشتری وفادار در جواهرات کارا دارد. برای اکثر فروشندگان طلا در دبی، راز موفقیت، وجود انبوه مشتریان وفادار و رابطه ای است که در طول چندین دهه ایجاد شده است. مهول پتانی گواهی بر آن است.

پتانی را می‌توان بیشتر روزها در جواهرات کارا (Cara Jewellers) در پارک گسترده طلا و الماس در Al Quoz پیدا کرد، که معمولاً به یکی از مشتریان وفادار خود توجه می‌کند، زیرا صفی با صبر و حوصله آن پشت شکل می‌گیرد.

نام پتانی در این قسمت ها پربار است. مهول به تنهایی سه پسر عمو و یک برادر زن دارد که اینجا کار می کنند. افراد بسیار بیشتری آنجا کار می کنند که او از دوران کودکی می شناسد.

تصادفی نیست. کیران و آنیل پتانی، بنیانگذاران، زادگاهشان گجرات را زیر و رو کردند تا کارکنانی برای اولین فروشگاه خود را در سال 2005 پیدا کنند.

مهول در سال 2007 وارد دبی شد و به سختی انگلیسی صحبت می کرد و چیزی در مورد تجارت طلا و الماس نمی دانست و در خانواده ای کشاورز بزرگ شده بود.

13 سال به سرعت به جلو رفت و او یکی از پرتقاضاترین فروشنده ها در شهر است. او می گوید بیش از 90 درصد از مشتریانش را مشتریان عادی تشکیل می دهند.

او می‌گوید: «همه چیز مربوط به صداقت و شفاف بودن با مشتریان است. هر چیزی که می فروشید، باید حقیقت را بگویید.»

مهول می‌گوید این بدان معناست که هیچ چانه‌زنی نمی‌کنید، زیرا مشتریان معمولی به‌طور ذاتی به او اعتماد دارند که می‌دانند از قبل بهترین قیمت را دریافت می‌کنند.

منبع: سی ان ان