از «تفسیرنویس داده» تا «مدیرکل هوش مصنوعی»
هوش مصنوعی نه تنها عامل حذف مشاغل نیست، بلکه به صورت فعال در حال ایجاد تقاضا برای دستهبندیهای جدیدی از مشاغل است که تمرکزشان بر آموزش، پیادهسازی و حکمرانی این ابزارهاست.
دبیر خبر(دبیر خبر)
1404/10/08 | 16:10

به گزارش سایت اخبار طلا و جواهر گلدنیوز،در بحبوحه گمانهزنیهای گسترده پیرامون جایگزینی نیروی انسانی توسط هوش مصنوعی، یک آگهی شغلی از سوی OpenAI (سازنده ChatGPT) به شکلی کنایهآمیز منتشر شد که نیازمند «مهندس دکمه قطع برق» بود. شرح وظایف این موقعیت عجیب شامل ایستادن در کنار سرورها و در صورت «شورش هوش مصنوعی»، قطع فوری برق بود و مهارتهای مورد نیاز آن به طنز، شامل «ریختن سطل آب روی سرورها» ذکر شده بود. این شوخی، هرچند کنایهآمیز، بازتابدهنده ترس ناخودآگاه از عدم کنترل بر فناوریهای پیشرفته است.
با این حال، برخلاف این هراس عمومی، هوش مصنوعی نه تنها عامل حذف مشاغل نیست، بلکه به صورت فعال در حال ایجاد تقاضا برای دستهبندیهای جدیدی از مشاغل است که تمرکزشان بر آموزش، پیادهسازی و حکمرانی این ابزارهاست؛ مشاغلی که به شدت بر مهارتهای منحصربهفرد انسانی تکیه دارند.
نخستین دسته از مشاغل مورد نیاز، تفسیرنویسان داده (Data Annotators) هستند که تعریف سنتی آنها در حال تغییر بنیادین است. این افراد دیگر صرفاً متخصصان فناوری کمدستمزد با وظیفه برچسبگذاری تصاویر یا افزودن هشتگ نیستند. با پیچیدهتر شدن مدلهای هوش مصنوعی، نیاز به متخصصانی از حوزههای تخصصی نظیر امور مالی، حقوق و پزشکی افزایش یافته است تا این مدلها را با دانش عمیق دامنه خود آموزش دهند. این روند نشاندهنده ارزشگذاری فزاینده بر دانش تخصصی انسانی در فرآیند یادگیری ماشین است.
بهعنوان شاهدی بر این تغییر، ارزش بازار استارتآپ «مرکور» (Mercor)، که پلتفرمی برای استخدام پژوهشگران علمی جهت توسعه رباتهای هوش مصنوعی است، هماکنون به ۱۰ میلیارد دلار رسیده است. برندان فودی، مدیرعامل این شرکت، اعلام کرده که درآمد ساعتی آنها بهطور متوسط ۹۰ دلار است.
پس از توسعه هسته هوش مصنوعی، سازمانها نیازمند تیمهای جدیدی برای یکپارچهسازی و پیادهسازی این ابزارها در محیطهای عملیاتی خود هستند. این تیمها ترکیبی از توسعهدهندگان نرمافزار، مشاوران و نیروهای فروش هستند که موظفاند ابزارهای هوش مصنوعی را بر اساس نیازهای اختصاصی مشتریان تنظیم و راهاندازی نمایند.
رشد تقاضا در این بخش چشمگیر است؛ گری تن، مدیرعامل شتابدهنده YCombinator، گزارش داده است که شرکتهای نوپا اخیراً ۶۳ فرصت شغلی جدید برای مهندسانی تعریف کردهاند که ترکیبی از مهارتهای فنی و دانش طراحی محصول را دارا هستند؛ این رقم در سال گذشته تنها ۴ مورد بوده است.
گسترش ابزارهای هوش مصنوعی، شرکتهای تولیدکننده را ملزم کرده است که درک عمیقتری از نیازهای انسانی در فرآیندهای سازمانی کسب کنند. هیمانشو پالسول، مدیرعامل Cornerstone OnDemand، با اشاره به تاکسیهای خودران شرکت وایمو (Waymo) این نکته را تشریح میکند. اگر یک تاکسی خودران خراب شود و مسافر در آن گیر بیفتد، نیاز به مداخله انسانی از راه دور برای حل مشکل فنی و مدیریت وضعیت روانی مسافر سردرگم خواهد بود.
پالسول تأکید میکند که در گذشته، مزیت رقابتی مهندسان صرفاً در مهارتهای کدنویسی آنها بود؛ اما اکنون که بخش بزرگی از کدنویسی توسط الگوریتمها انجام میشود، «مزیت واقعی یک متخصص، شخصیت و مهارتهای انسانی اوست.»
تخصص حیاتی دیگری که در عصر هوش مصنوعی ظهور کرده، برقراری قانونگذاری و اطمینان از عدم سرایت هرجومرج ناشی از این ابزارهاست. بررسی ۵۰ شغل مرتبط با فناوری اطلاعات در کشورهای پردرآمد توسط کنسرسیوم نیروی کار هوش مصنوعی (تحت رهبری سیسکو)، نشان داد که بیشترین رشد شغلی (حتی بیشتر از برنامهنویسان هوش مصنوعی) مربوط به متخصصان ریسک و حاکمیت هوش مصنوعی (AI Governance and Risk Specialists) است. وظیفه اصلی این گروه، تضمین عدم نشت دادههای محرمانه و جلوگیری از آسیب به عملیات شرکت در اثر عملکرد نادرست رباتها است.
در بالاترین سطح سازمانی، جایگاهی جدید و در حال گسترش شکل گرفته است: مدیرکل هوش مصنوعی (Chief AI Officer - CAIO). این جایگاه که کرسی ویژهای در اتاق هیأتمدیره به دست آورده، فردی را میطلبد که تخصص فنی را با دانش عمیق صنعت یا فرآیندهای عملیاتی شرکت ترکیب کند. گزارش آیبیام نشان میدهد شرکتهای بزرگ به طور متوسط ۱۱ مدل هوش مصنوعی فعال دارند و با سیل عرضهکنندگان جدید مواجهاند. این مدیران کل، در حقیقت همان کسانی هستند که اگر نتوانند ریسکها را مدیریت کنند، شاید وسوسه شوند که به سراغ همان «دکمه قطع برق» خیالی OpenAI بروند.
انتهای پیام/
اخبار مرتبط
نظرات

دیدگاهی ثبت نشده نظر تو چیه؟
برترین مطالب
لیست قیمت
نظری ثبت نشده