4 معیار اصلی درجه بندی الماس

4 معیار اصلی الماس یا همان «4C’s»، رنگ (color)، شفافیت (clarity)، وزن قیراط (carat weight) و برش (cut) هستند.

حسین راشدی(مترجم)

1402/10/04 | 10:10

نظری ثبت نشده

به گزارش پایگاه خبری جهان طلا( گلدنیوز )، به نقل از وبسایت جمولوژی آنلاین، هر چهار عامل در تعیین قیمت نهایی یک الماس به یک اندازه مهم هستند. معیارهای درجه بندی الماس، توسط موسسه گوهرشناسی آمریکا (G.I.A.) ایجاد شده است. اصطلاحات و سیستم های شرح داده شده در این مقاله متعلق به این موسسه است.

در ادامه به توضیح این اصطلاحات می پردازیم.

هند پایتخت الماس جهان!

رنگ

رنگ الماس به مقدار نسبی رنگ زرد، قهوه ای یا خاکستری که یک سنگ دارد اشاره دارد. موسسه گوهرشناسی آمریکا مقیاس رنگ را از "D" تا "Z" در نظر می گیرد، که الماس با رنگ"D" فاقد هر رنگ است و "Z" دارای رنگ زرد روشن، قهوه ای روشن یا خاکستری روشن است.

S T U V W X Y Z	N O P Q R	K L M	G H I J	D E F	موسسه گوهرشناسی آمریکا
زرد روشن	زرد بسیار روشن	زرد محو	تقریبا بدون رنگ	بدون رنگ	مقیاس درجه بندی رنگ

در سنگ های الماس واقعی، تفاوت رنگ به صورت زیر ظاهر می شود:

شفافیت

عملاً تمام الماس‌ها دارای ویژگی‌های داخلی طبیعی هستند که انکلوزیون نامیده می‌شوند. اندازه، ماهیت، محل و مقدار اجزاء، درجه شفافیت سنگ را تعیین می کند و بر قیمت آن تأثیر می گذارد. شفافیت با استفاده از بزرگنمایی 10 برابر تعیین می شود. طبق تعریف، اگر چیزی در بزرگنمایی 10 برابری قابل مشاهده نباشد، بر وضوح تأثیر نمی گذارد.

بدون عیب	هیچ مورد داخلی (انکلوزیون) توسط متخصص با بزرگنمایی 10 برابر قابل مشاهده نیست.
VVS1-VVS2	انکلوزیون های بسیار بسیار جزئی که به سختی توسط متخصص با بزرگنمایی 10 برابر تشخیص داده می شود.
VS1-VS2	انکلوزیون های بسیار کم که برای متخصص دشوار است با بزرگنمایی 10 برابر ببیند.
S│1-S│2	با بزرگنمایی 10 برابر قابل تشخیص است و نسبتا آسان پیدا می شود. بدون بزرگنمایی با زاویه رخ به سمت بالا قابل مشاهده نیست.
│1-│2-│3	تحت بزرگنمایی 10 برابری واضح است و شاید با چشم غیرمسلح هم دیده شود. برای درجه │3 انکلوزیون ها ممکن است ماندگاری سنگ را هم تحت تاثیر قرار دهند.

وزن قیراط

قیراط یک واحد وزن است نه اندازه. هر گرم 5 قیراط است. وزن یک الماس با قیراط اندازه گیری می شود. یک قیراط به 100 قسمت تقسیم می شود که به آنها point می گویند.

برش

در آغاز قرن گذشته، از نظر ریاضی مشخص شد که نسبت بهینه برای یک الماس چقدر باید باشد تا حداکثر درخشندگی و پراکندگی را تضمین کند. آن نسبت ها به شرح زیر است:

کیفیت تراش الماس همه تفاوت را در ظاهر سنگ ایجاد می کند. یک سنگ بی عیب و نقص "D" با تراش ضعیف، می تواند مرده و بی جان به نظر برسد، در حالی که یک الماس با تناسب ایده آل با رنگ و شفافیت بسیار پایین تر، درخشان و خیره کننده به نظر می رسد. بنابراین، چرا همه الماس ها دارای تناسب ایده آل نیستند؟ جواب بسیار ساده است. الماس بر حسب وزن فروخته می شود. سنگ هایی که به نسبت ایده آل برش می خورند بیشتر کریستال الماس را هدر می دهند، بنابراین وزن کمتری نسبت به سنگ هایی دارند که برای به حداکثر رساندن وزن تراشیده می شوند.