درجستجوی الماس؛ زیر دریا

گلدنیوز : الماس بر اساس منابع تاریخی تا چند قرن پیش از میلاد شناسایی شده بود ولی شناخت کافی از آن وجود نداشت و زیاد مورد استفاده قرار نمی گرفته است. نخستین معدنِ الماس دنیا به هندوستان باز می گردد که از دیرباز الماس را استخراج می کرد. الماس گذرگاه ایران به ترکیه، شام و اروپای مرکزی رفت و به عنوان سخت ترین ماده‌ی طبیعی دنیا شناسایی شد. درجستجوی الماس بودن همواره یکی از چالش های بزرگ مردم دنیا است.

کربن تنها عنصر تشکیل دهنده الماس است و در نقاط خاصی از دنیا مورد استخراج قرار می گیرد. از جمله مرکز و جنوب افریقا، برزیل، روسیه، هند و گزارش هایی نیز از نبودِ الماس در معادن الماس هندوستان به دست ما رسیده است.

معدن الماس های قرمز و صورتی

معدن الماس های قرمز و صورتی آرجیل استرالیا خاص ترین معدن الماس قرمز و صورتی در دنیاست و به طور کلی سنگ میزبان الماس جز سنگ های آذرین یا دگرگونی هستند که بعدا طی دگرسانی الماس در پلاسرهای رسوبی هم وارد می شود. کیمبرلیت ها سنگ هایی آتش فشانی عمده میزبان الماس هستند که بیش از 10 میلیون سال قدمت دارند. همچنین الماسی با 3106 قیرات شناسایی شده است که بزرگ ترین الماس دنیا بوده و متعلق به قاره آفریقاست. در همین سنگ های آتشفشانی یافت شده است.

این قاره با داشتن 49درصد معادن دنیا، بالاترین تولیدِ الماس را به خود اختصاص داده است.

سپرهای زمین شنایی شامل مناطقی اند که فاقد گسل خوردگی های شدید هستند که موجب می شود کیمبرلیت ها در این سپرها تشکیل شوند. در جاهایی مانند ایران که دارای گسل خوردگی های گسترده هستند وجود کمبرلیت تقریبامحال می باشد. یکی دیگر از مواردی که شهاب سنگ در آنها گزارش شده، الماس های میکروسکوپی در شهاب سنگ ها می باشند. به طور کلی استرلیا، آمریکای جنوبی، آفریقا، روسیه و چین از مناطق مستعد برای اکتشاف معادن الماس در کره زمین شناخته می شوند.

معدن الماس در ایران!!

مسعود کیانی، دکترای زمین شناسی دارد و مدیر انجمن صنفی گوهرتراشان و گوهرشناسان ایران است. او معتقد است تا کنون هیچ نقطه امید بخشی برای اکتشاف الماس در ایران شناسایی شده ولی سنگ های دگرگونی اکلوژینی و افیولیتی کرمانشاه، خوی، نائین، کرمان، سیستان و بلوچستان و خراسان را شاید بتوان به عنوان نقاطی با احتمال ضعیف برای شناسایی الماس جستجو کرد.

او می گوید هنوز نشانه های امید بخشی برای اکتشاف الماس در ایران به جز در ناحیه سنگ های آتشفشانی لامپروفیرهای آذربایجان روئیت نشده است.

کیانی همچنین از نبود قانونی مدون در حوزه واردات الماس گلایه دارد و معتقد است در این حوزه فقط به ذکر یکسری کلیات بسنده شده است که بر مبنای قانون تجارت یا صادرات و واردات در کشور بوده است. برای واردات گوهرسنگ فاقد ارزیاب گمرکی هستیم که در واردات و هم صادرات، ما را با مشکل رو به رو می سازد.

اکثر الماس‌ها قاچاق هستند!

او صراحتا اعلام می کند که بخش اعظم الماس موجود در کشور به صورت قاچاق یا چمدانی وارد کشور می شود و به صورت چمدانی از کشورهای هند، تایلند، آفریقا و اروپا مخصوصابلژیک و سوئیس به کشور می آید.

کیایی همچنین به روش های مختلف استخراج الماس اشاره دارد: که بخش اعظم آن استخراج به صورت معدن کاریِ روباز است که همچون همه معادن در دنیا با یکسری پله به سطوح زیرین دسترسی دارد. این معادن اصولی و حرفه ای حفر و بهره برداری می شود که مشهورترین آنها در کشور روسیه به نام معدن میرر می باشد.

در نقاطی دیگر عمق معدن کاری زیاد است و لذا مجبور به حفرِ تونل هستند. در تانزانیا، کنگو و گینه معادن به صورت رسوبات در اختیار متخصصان است. رسوبات حاصل از سنگ های آذرین که بر اثر هوا زدگی در دسترس قرار گرفته و الماسِ آن طی مسافتی آزاد شده است. این نوع الماس با روش لاوک شویی و آب یافت می شود.

الماس‌هایی در قوطی کنسرو!

کیانی از روشی دیگر سخن گفت که با کشتی های خاص لجنِ کف اقیانوس را مکش می کنند و توسط سیستم رسوب گیر و فراوری، الماسِ موجود استخراج می شود.

این کشتی که مجهز به تجهیزات تولید کنسرو ماهی نیز هست، هر الماس را با یک کُد مخصوص، وارد قوطی های کنسرو می کنند و در مسیر مبدأ تا مقصد، فقط دو نفر قادر به شناسایی کُدهای خاص کنسرو حامل الماس هستند.

مدیر موسسه گوهرشناسی مرکز رشد دانشگاه خوارزمی همچنین به خبرنگار "گلدنیوز" خبر داد: در ایران ترش الماس صورت نمی گیرد و توسط انجمن گوهرسنگ کشور و دانشگاه های داخلی در حال پیگیری هستیم تا ایران وارد این حوزه شود.

او می گوید: 80 درصد حجم تراش الماس در اختیار کشور هند است که ما نیز در صدد هستیم از این فرصت ها بهره گیری کنیم.

انتهای پیام/