رونق طلای دست دوم محصول مالیات بر ارزش افزوده و اجرت بالا

یک تولیدکننده اهوازی معتقد است قانون مالیات بر ارزش افزوده در کنار اجرت بالا، موجبِ رونق طلای دست دوم شده است.

امیر مزدبر در مصاحبه با "گلدنیوز" از سابقه کاری خود در دهه 80 در حوزه فروشندگی می گوید: سرمایه ای دست و پا کردن تا مغازه ای برای خود داشته باشم ولی چون بافت شهری اهواز بسیار سنتی بود و افراد غریبه را نمی پذیرفتند، مشکلاتی برایم ایجاد شد.

شروطی گذاشته بودند؛ یا باید دوره های کامل را می دیدم و یا مدت های مدید شاگردی می کردم. چون علاقه بسیاری به این کار داشتم، دوره ها را به صورت کامل پشت سر گذاشتم که شامل فروشندگی، تعمیرات و طلاسازی بود. بار دیگر از تهران به اهواز بازگشتم و مجددا شرط شاگردی را برایم گذاشتند.

اینبار هم قبول کردم تا سال 91، که اوستاکارم با کارهای دستی که می ساختم موافقت کرد. کرایه مختصری بهشون می دادم و به این شیوه اجازه داشتم کارهای تولیدِ خودم را به صورت مستقل بفروشم . کم کم مغازه گرفتم و از اتحادیه اهواز مجوز دریافت کردم.

مزدبر می گوید: علم و کار را توأمان دوست داشتم؛ بنابراین به برخی از علاقمندان این کار را آموزش دادم و افتخار می کنم که 8 نفر از این دوستان امروز در سطح کشور مغازه دارند و مشغول به کارند.

در این حین هرچه درآمد کسب می کردم، برای درس خواندن و خرید تجهیزات هزینه می شد چراکه هر روز نمایشگاه های داخل و خارج کشور را بازدید می کردم و پس از گذشت 15سال، مجهزترین کارگاه جنوب کشور را از لحاظ تولیدِ دستی، دستگاه لیزر و ریخته گری را دارم.

توفیقات سریالی

این تولید کننده طلاوجواهر اهوازی که در انتخابات اتحادیه هم شرکت کرده است، این کار را محکی برای خود و لطفی از سوی خداوند می داند که به بازرسی اتحادیه اهواز منتج شده است. همزمان در دوران کرونا تحصیل را رها نکردم تا جایی که مدرک مربی گری فنی و حرفه ای را کسب کردم.

فروشندگی، تعمیرات، سازندگی مبتدی و سازندگی پیشرفته، کاتالوگ خوانی، ریخته گری فلزات گرانبها، ملیله کاری، ساخت زیورآلات سنتی، گوهرشناسی و... را پشت سر گذاشته است؛ از روز نخست اقدام به واردات مروارید کرده است و در مدت 8 سال است که به عنوان تاجر مروارید و سنگ شناخته می شود.

مزدبر تاکید دارد پیشرفته ترین دستگاه های سطح جهان را برای ارتقای کاری خود وارد کرده است؛ از جمله یک دستگاه ریخته گری که از ایتالیا وارد کرده است.

در دوران تحریم بیشتر کارگاه های کوچک زیر دست و پای کارگاه های مجهزِ این چنینی له می شوند.

این را مزدبر می گوید و ادامه می دهد: مشکل دیگر خرید و فروش طلای دست دوم و بدون اجرت است که به خط خوردنِ تولید کننده می انجامد. آن کسانی که کسب و کار کوچکتری دارند مجبور می شوند کسب و کار طلاسازی خود را تعطیل کرده و به مشاغل دیگر نظیر شاگردی فلافل فروشی یا رانندگی تاکسی روی آورند.

رونق طلای دست دوم

کارگاه های تولیدی هیچ دستگاهی خریداری نمی کنند و فکر جدیدی در کار نیست؛ تهیه و ورود مواد اولیه بسیار سخت و به چندین برابرِ قیمت خریداری می شود. در این میان طلای دست دوم از مردم خریداری می شود و کارگاه های کوچک را مورد ظلم قرار داده و ضعیف می کند.

در این میان نگاهی سرمایه محور به طلا از میانِ مردم رخت بر نبسته است؛ قانون مالیات بر ارزش افزوده در کنار اجرت بالا، موجبِ رونق طلای دست دوم شده است. مزدبر در این باره می گوید: شخصا فقط یک نیرو در اختیار دارم و حدود 5 نفر را تعدیل کرده ام. در شرایط کرونایی چشم کارگر به ماست. صرف زمان می کند و نمی توان گفت چون کار نیست، حقوقی هم وجود ندارد.

طلا برای مردم عادی در هیچ جای دنیا به عنوان سرمایه گذاری محسوب نمی شود. از طرفی 9درصد مالیات بر ارزش افزوده باید پرداخت شود و فرار از آن به خود مغازه دار باز می گردد. لذا معتقدم برای طلای دست دوم هم باید یک نرخ ثابت در نظر گرفته شود و مشتریانی که قصد سرمایه گذاری دارند، باید درصدی کمتر از طلای نو، ان را خریداری نمایند. درست مانند یک خودروی دست دوم که با رقمی بسیار جزئی تر نسبت به یک اتومبیل نو قیمت گذاری می شود.

بر فرض یک النگو که به صورت دست دوم خریداری می شود، نباید با 10درصد کمتر، به مشتری فروخته شود. در این میان یک نرخ مصوب برای طلای دست دوم در نظر گرفته می شود و همه آن ها به سمتِ طلای دست دوم کشیده نمی شوند. در غیر این صورت مصرف کننده هایی که به عنوان سرمایه گذار شناخته می شود، رقبای تولید کننده خواهند بود. اما به طور کلی وقتی علمِ لازم وجود ندارد نباید در حوزه ای سرمایه گذاری شود!

تحریم و کرونا؛ دو معضل اساسی

مزدبر در مصاحبه با "گلدنیوز" در پاسخ به این سوال که استان خوزستان چه ظرفیت هایی برای رشد و توسعه صنعت طلا دارد، گفت: معتقدم در شرایط فعلی کسی نباید دست به کار جدید بزند؛ چراکه نیروی کار بسیاری وجود دارد و جوانانِ مشتاقی هستند که هر کاری را به بهترین نحو تحویل می دهند. امروزه نیاز مبرم به سرمایه گذار احساس می شود. خاصه در شرایط کرونا، تحریم، گرانی لوزم و تجهیزات و پشتیبانی از آن جز [چالش هاست].

او ادامه می دهد: دستگاه های ایرانی کاراییِ تجهیزات خارجی را ندارد. در چنین شرایطی مردم هم قدرت خرید ندارند.

در یک برنامه ریزی آینده نگرانه هر کس مایل به ورود به این شغل باشد، باید ازهر دو منظر علمی و عملی وارد این حرفه شود. تمرین و پشتکار و استمرار، فرد را به بهترین نقطه خواهد رساند. جوانان می توانند با یک سرمایه اندک دوره ببینند؛ خاصه اینکه آموزشگاه های فنی و حرفه ای و معتبر 12 رسته را آموزش می دهند.

مزدبر تاکید دارد که جوانان باید به صورت علمی این حرفه را فرا گیرند و می افزاید: امروز نمی توان دستگاهی مطابق علم روز خریداری و وارد کرد و همه کارگاه ها نیز از بودجه لازم برخوردار نیستند. شخصا به جرأت کارگاهی را به مجهز بودن در جنوب کشور نمی شناسم.

نگرش طراح یک قدم پیش تر از بقیه

او که خواهر خود را نیز در حوزه طراحی کامپیوتری همراه خود دارد، تاکید می کند که در طراحی همواره باید یک مرحله جلوتر از سایرین بود: پیشتر طراحی ها با دست صورت می گرفت؛ اما شخصا طراحی را از خواهرم آموختم. زمانی که ایشان تحصیل می کرد و بعدها به تیم تولیدی ما پیوست. کم کم توانستم دستگاه سی ان سی خریداری کنم. باید به روز تر می شدم. لذا از خواهرم درخواست کردم دوره های به روز را ببیند. 7 سال پیش دستگاه لیزر را خریدم و توانستم دستبند های چرم را همراه پلاک به عنوان اولین نفر در اهواز پخش کنم.

مزدبر ادامه می دهد: امروز مشتریان نقاشی، تصاویر ذهنی و... را به ما ارائه می دهد و در لحظه طرح ها را اتُد می زنیم، پرینت سه بعدی می گیریم و تولید می کنیم.

انتهای پیام/