مصائب تولید طلا در شهرستان ها

به گزارش گلدنیوز ؛ امانی کارش را از سال 68 آغاز کرده و می گوید پیش از آنکه قیمت طلا 10برابر شود، تولید رونق داشت و توان خرید مردم پاسخگوی بازار بود؛ ولی امروز این روند با افت رو به رو شده و بسیاری کارگران، کارگاه های تولیدی را ترک کرده اند: «در گذشته به صورت دو شیفت کار می کردیم ولی در حال حاضر به دلیل افت قدرت خرید مردم، تولیدات ما هم کاهش یافته است.»

کیفیت و رقابت در تولید

او ادامه می دهد: «برای رقابت در کار سعی داریم کیفیت را بالا ببریم. آب کاری بهتر و نوعِ تراشی که روی کارها به منظور استقامت ایجاد می کنیم، باید با دقت هرچه تمام تر انجام شود. در این صورت کاری که به دست مشتری می رسد، نه می شکند و نه از نقطه اتصالِ جوش جدا خواهد شد. طبیعتا تولیدات باید از دیدِ ویترین داران هم مورد قبول باشد و نظر همکاران فروشنده را نیز جلب کند.»

امانی طراح های انتخابی را به نوعِ مصنوعی مرتبط می داند که در این کارگاه تولید می شود: «در حد توان سعی داریم همه طراحی ها را خودمان حین کار با دستگاه انجام دهیم در غیر این صورت کار را به طراحان داخل یا خارج از کارگاه می سپاریم.»

شهرهای بزرگ به دلیل تعدد زرگرانِ فعال، ارتباطات کاری درون صنفیِ بیشتری دارند و لذا طراحی های متنوع تری را در بر می گیرند. این تولید کننده با تاکید بر این مطلب می گوید: «در نهایت سعی داریم همگام با شهرهای بزرگ مثل اصفهان یا تهران حرکت کنیم.»

ماشین آلات این کارگاه تولیدی در آملِ مازندران تماما به روز هستند و آقای امانی تلاش دارد از سایر هم صنفان خود عقب نماند؛ بنابراین گام های موثری در جهت به روز بودن برداشته است. قطعات این ماشین آلات تولید اصفهان، تهران یا یزد است و در صورت بروز هر گونه مشکلی، نمایندگی های داخلی پاسخگوی تولیدی ها خواهند بود.»

گرانفروشی ابزارآلات طلاسازی

او همچنین از مشکلات و چالش های پیش روی این صنف می گوید: «وقتی کارمندان قدم در راه حرفه ای شدن می گذارند، بیم آن می رود که برخی فوت و فن های کارگاه با سایر رقبا در میان گذاشته شود. همچنین کارمندان کارکشته سالانه درخواست مطالبه دستمزد بیشتری می کنند.»

امانی کمبود قطعاتِ مورد نیاز دستگاه ها و تجهیزات و یا گران شدن مواد اولیه را از دیگر مشکلات صنف خود معرفی می کند و بر اساس تجربه می گوید: «بعضا وقتی یک قطعه مختص کار زرگری تشخیص داده شود، افزایش قیمت 5 برابری پیدا می کند.»

این مسئله از باور عموم نسبت به شغل طلاسازی و درآمد این صنف نشأت می گیرد: «مثلا اگر یک ابرازِ 100 هزار تومان در بازار نرخ گذاری شود، وقتی قرار است در حرفه زرگری مورد استفاده قرار گیرد، تا 5 برابر گران تر فروخته می شود.»

به این موارد می توان مشقاتِ دسترسی طلای آب شده در شهرستان ها را نیز اضافه کرد. آقای امانی و همکارانش در سایر شهرها برای تهیه شمش باید به تهران مراجعه کنند: «برای فروش مصنوعات تولیدی به بنکداران مشکل ایاب و ذهاب داریم و معمولا سعی می کنیم در تهران این کار را انجام دهیم. تولید برای شهرستان با محدودیت رو به رو بوده ولی برای فروش به بنکداران تهرانی دست تولیدکننده ها بازتر است.»

امانی که پیش از کرونا در اکثر نمایشگاه های تخصصی طلا و جواهر شرکت داشته، وضعیت کیفی نمایشگاه ها را عالی توصیف می کند و می گوید: «از نمایشگاه خارج از کشور بازدید نکرده ام؛ چراکه نیروی جایگزین در کارگاه حضور نداشت.»

اخبار اتحادیه طلاوجواهر و تشکل های صنفی فعال در صنعت طلاوجواهر ایران را میتوانید از سایت بازار طلا گلدنیوز دنبال کنید.