سازنده‌ای که مخترع بود
سازنده‌ای که مخترع بود
به واقع نوردهایی بی عیب و نقص می ساختم که از نظر زرگرها، قابل قبول بود. کم کم ساخت قالب را هم آغاز کردم که ورق و مفتول را به آن می دادند تا شکل مشخصی به خود بگیرد و این کار را تا امروز ادامه داده ام.
دبیر خبر(دبیر خبر)
1400/07/17 | 00:07
اگر از خانواده طلاوجواهر باشید، محال است نام "نورد کاوه" به گوشتان نخورده باشد. دستگاه هایی که سازنده‌ی آن امروز بیش از 70 سال سن دارد؛ ولی همچنان جوهر کار در دستانش و و نور امید در قلبش روشن است. برای جوانان این صنف آرزوهای بزرگ دارد و همه این خوبی ها را ماهیت کار و تلاش می داند.
استاد محمد کاوه که معتقد است در تولید تجهیزات نورد و قالب های فرم دهی به مفتول طلا مهارت دارد، به خبرنگار گلدنیوز می گوید: متولد سال 1325 هستم و از پانزدهم سالگی وارد رشته رشته تراشکاری شدم. کارم را از پادویی شروع کردم و پس از گذشته یک سال، در حد و اندازه استادکار مهارت پیدا کردم. تولید دستگاه های سنگ بری می کردم و از سال 64، وارد حیطه نوردسازی برای صنف طلاوجواهر شدم.
به واقع نوردهایی بی عیب و نقص می ساختم که از نظر زرگرها، قابل قبول بود. کم کم ساخت قالب را هم آغاز کردم که ورق و مفتول را به آن می دادند تا شکل مشخصی به خود بگیرد و این کار را تا امروز ادامه داده ام.
نورد طلاسازی دستگاهِ اولیه برای یک زرگر است. از دو غلتک قوی ساخته شده است که به وسیله یک موتور گردش می کند. هر کارگاه طلاسازی حتما باید به این دستگاه مجهز باشد. طلای خرد را آب می کنند. وی از شمش استفاده کرده و توسط دستگاه نورد آن را به ورق طلا تبدیل می کنند. همچنین این تجهیزات روی مفتول ها شیار هایی بزرگ یا کوچک پدید می آورد و هرگونه مصنوعی را با آن می سازند.
فقط روی ماشین آلات کار کردم و سراغ طلاسازی نرفتم
تولیداتِ این سازنده پیشکسوتِ ایرانی به "نورد کاوه" شهرت دارد ولی هم اینک به دلیل کهولت سنی، کمتر به این کار سنگین مشغول است: «غلتک های این تجهیزات ،فولادی است و ممکن است در اثر فشارهای بسیار بالا بشکند. هم اینک به تعمیر و ساختِ این غلتک های خراب مشغول هستم. همچنین برای النگوی دامله و یا آج دار قالب می سازم و در این کار مهارت دارم.»
آقای کاوه نخستین دستگاه نورد را در سال 62 تولید کرده است. در آن زمان تجهیزات از خارج کشور وارد می شد و یکی دو کارخانه ایرانی هم به زرگران داخلی ارائه خدمت می کردند.
این تولیدکننده پیشکسوت در حوزه ساخت ابزارآلات طلا بیشتر عمر کاری خود را صرف تولید تجهیزات و ابزارآلات زرگری کرده است و به سمت و سوی طلا سازی گرایش پیدا نکرده. مشتریان او زرگرهای شناخته شده هستند.
اوایل برای آقای محمدولی –رئیس کنونی صنف- هم قالب می ساختم.
از استاد کاوه می خواهیم درباره وضعیت کنونی این صنف و حوزه اظهار نظر کند
در حال حاضر دستگاه های پیشرفته نظیر سی ان سی در کشور تولید می شود که همه نوع مدل طلا را قالب ریزی یا آماده می کند و هیچ کم و کسری در خصوص تجهیزات و دستگاه های به روز نداریم.
امروز بهترین دستگاه ها در کشور ساخته می شود و از طرفی بزرگان و پیشکسوتان متعددی در این صنف حاضر هستند که راهنمای خوبی برای جوانان در این عرصه می باشند. آقای کاوه ورود جوانان به تولید تجهیزات را هم پیشنهاد می دهد و در عین حال می گوید: «هم اینک گرانی اصلی ترین مشکل پیش رو جوانان است؛ از اجاره محل کار گرفته تا دستگاه ها و تجهیزات تراش کاری. از این رو بسیاری جوانان نمی توانند کار را به صورت مستقل شروع کنند ولی می شود با مراجعه به کارگاه ها، از فوت و فن این رشته کسب آگاهی و دانش کنند و کار را فرا گیرند تا در آینده به تنهایی صاحبِ کارگاه شوند.»
حرفه و آموختن در گذشته‌ی این صنف، خود به یک ارزش می ماند. جوان تر ها در کنار پیشکسوتان خاک کارگاه می خوردند و راه درازی تا اوستاکار شدند داشتند. این استاد با سابقه معتقد است: «امروز هم اگر کسی مراجعه کند و ریزه کاری های این حرفه را فرا گیرد، مسلما در آینده پول در می آورد. یک جوان باید در کار خود حرفه ای شود تا ارزشمند شود.»
او ادامه می دهد: «جوانان باید با مراجعه به آموزشگاه های فنی و حرفه ای، این هنر صنعت را به صورت درست و اصولی فرا گیرند؛ چنانچه یک کارگر اگر با آموختن تکنولوژی های جدید، حرفه ای را بیاموزد، حقوقی بسیار بالاتر خواهد گرفت.»
جوانان چگونه باید وارد این حرفه شوند ؟
استاد کاوه معتقد است جوانان برای ورود به این شغل باید از آموختن و سپس ورود به حرفه و صنعت شروع کنند و چنین رویه ای بهتر از دنبالِ پول بودن است: «شخصا از 15 سالگی وارد حرفه تراش کاری شدم. آن هم یک کارگاه در جاده شاه عبدالعظیم و کاری هم که می کردم بسیار سخت و سنگین بود. خم به ابرو می آوردیم و دنبال مادیات نبودیم. از کار کردن آن هم با مرارت و سختی لذت می بردیم.»
او ادامه داد: «آن زمان حقوق چندانی هم دریافت نمی کردیم و شاید خرجِ نهارمان هم در نمی آمد ولی ذوق و شوق داشتیم. دیگران هم برای یک جوانِ کارگر آن هم در حوزه تراش کاری ارزش قائل بودند.»
ورود در صنعت و حرف مختلف در روزگار امروز اما ارزش بالا تری نسبت به مشاغلی نظیر دلالی دارد. این را استاد کاوه می گوید و ادامه می دهد: «آن روزها در ساخت ابزار سعی داشتم ابتکار عمل به خرج دهم. یک تراش کار باید توانِ ساختِ ابزار را هم داشته باشد. بنابراین از فکر و ایده استفاده کردم و دستگاهی برای نقش دادنِ عاج روی طلا ابداع کردم. دستگاه های عاج را تولید کردم تا زرگران هر نقشی که می خواستند را روی یک قطعه طلا ایجاد کنند. همین مسئله یکی از پیشرفت های شخصی از حرفه و صنعتی بود که در آن ورود کرده بودم.»
تجربه یک استادکار
این استادکار صنف طلا و جواهر می افزاید: «حتی به زرگران هم چیزهایی می آموختم و معتقد بودم خود آن ها باید توانِ تعمیراتِ تجهیزات و دستگاه ها را داشته باشند. می گفتم خودتون باید دستگاه را باز کنید و یک قطعه خراب را به کارگاه تراش کاری بیاورید. قسمت باز شده را علامت بگذارید و سپس در سر جای خود ببندید.»
انتهای پیام/
ترند
پیشنهاد ویژه
دستگاه نورد
محمد کاوه
نورد کاوه
اخبار مرتبط
نظرات
دیدگاهی ثبت نشده نظر تو چیه؟
برترین مطالب
لیست قیمت
نظری ثبت نشده