داستان تعطیلی جواهرفروشی لندنی پس از 38 سال

به گزارش گلدنیوز به نقل از MyLondon، این زن 68 ساله که گوهرشناسی آموزش دیده است این کسب و کار را همراه با پدرش که از جنگ جهانی دوم بازگشته بود آغاز کرد و عشقش را به جواهرات طی کار در یک فروشگاه بزرگ پیدا کرد.

پس از یک سال کریستین اداره جواهرفروشی را به تنهایی به عهده گرفت و به حوزه طراحی و ساخت قطعات سفارشی برای خریداران تغییر فاز داد. بعدها پسرش نیز به او پیوست.

این جواهرسازی که نامش Patrick Graham Jewellers است با کریستین شکوفا شد و حتی جواهراتی برای فیلم جیمز باند هم ساخت.

نسل به نسل با جواهرات Patrick Graham Jewellers

کریستین می گوید بهترین بخش این کار تجربه کردن نسل های متفاوت یک خانواده از مشتریان است که مهمترین لحظاتشان را با این جواهرات سپری می کنند. او گفت: «ما خانواده ­هایی را دیدیم که بزرگ شده اند. ما زوج هایی داشتیم که حلقه های نامزدی و عروسی خود را از ما خریدند و سپس بچه هایشان بزرگ شدند و آنها هم حلقه هایشان را از ما خریداری کرده اند.»

او ادامه داد: «آنها ازدواج می کنند و سپس وارد مغازه می شوند و بچه­ شان را به ما نشان می دهند. سپس بچه هایشان بزرگ می شوند و قطعات جواهراتی برای تولد 18 و 21 سالگی شان می خرند و سپس ازدواج می کنند و برای حلقه های نامزدی و ازدواجشان به این جواهرسازی می آیند. بنابراین به این ترتیب با کل خانواده آشنا می شویم.»  

طرح های خاص سفارشی

این جواهرسازی در طول این سال ها با روند افزایشی درخواستها برای ساخت جواهرات سفارشی مواجه شده است. کریستین به یاد دارد که زنی برای همسرش که آتش نشان بود قطعه ای سفارش داد که روی چکمه آتش نشانی اش جای می گرفت.

یا زوج دیگری که رسم داشتند که هر وقت به فرانسه سفر می کردند روی صندلی هایی با شماره مشابه قبلی می نشستند، آنها جواهراتی با همان شماره صندلی ها سفارش دادند تا از این طریق آن را جاودان کنند.

با این حال، دلپذیرترین مشتری شان خود جیمز باند بود. البته در اصل استودیو پاین وود بود که برای 007 (کد سری جیمز باند) کار می کرد.

آنها همچنین سازوکاری برای باز شدن سریع گردنبندهایی ایجاد کردند که در یک فیلم علمی-تخیلی به سلاح تبدیل می شدند.

کرونا فرصتی برای رونق جواهرفروشی !

کرونا مشکلات کمی برای این صنف ایجاد کرد چراکه جواهرات نه آنقدر از مد می افتد و نه تاریخ انقضا دارد. وقتی که آنها پس از قرنطینه کسب و کارشان را بازگشایی کردند، متوجه شدند که لندنی‌ها چون به تعطیلات نرفته بودند، پول نقدی را در طول قرنطینه پس‌انداز کرده‌ بودند و آن را حالا خرج خرید جواهرات می کنند.

به گفته کریستین، فروشگاهشان «شلوغ تر از همیشه» بوده‌ است، اما برخی از کارکنانش از دستمزد دوره قرنطینه برای راه‌اندازی کسب‌وکار خود استفاده کردند که تجربه ای تلخ و شیرین برای او بود.

انتقال مهارت به نسل های دیگر

کریستین در مورد آموزش چندین کارمند که در نهایت برندهای جواهرات خود را راه‌اندازی کردند، می‌گوید از اینکه این «تأثیر نسبتاً بزرگ» را روی زندگی افراد داشته خوشحال است.

او توضیح داد: «البته، خوشحالم که توانستم مهارت‌هایم را به افراد دیگر منتقل کنم و این دختران جوانی که برای من کار کرده‌اند، اکنون جواهرفروشی خود را دارند.»

کریستین ادامه داد: «اما چیزی که من کمی در مورد آن ناامید هستم این است که ما راه حلی برای اینکه چگونه می توانیم کسب و کار خود را ادامه دهیم پیدا نکردیم. اما واقعاً خوشحالم که توانسته‌ام این مهارت‌ها را منتقل کنم.»

این خانواده برای بستن این کسب و کارشان پس از 38 سال غمگین هستند و می گویند موفقیت این جواهرسازی تا حدودی به دلیل توانایی تغییر در طول زمان و سازگاری با تکنیک های جدید ساخت جواهر بوده است.

کریستین در این باره می گوید: « با غمی بزرگ به این نتیجه رسیدیم که ما زیادی خسته و پیر هستیم و می خواهیم با آن خداحافظی کنیم که مایه شرمساری ما هم است.»

مشتریان وفادارشان به آنها ایمیل میزدنند و ابراز ناراحتی از شنیدن این خبر میکردند. او می گوید: «بسیاری از مشتریانمان بسیار وفادارو خوب بودند. بنابراین وقتی ایمیلی را به آنها ارسال کردیم و ‌گفتیم در حال بستن این فروشگاه هستیم، پاسخ‌های زیادی دریافت کردیم که می‌گفتند "ما خیلی متاسفیم، شما می‌روید" و چیزی که من انتظارش را نداشتم این بود که تعداد کمی از آنها گفتند: " ما به همه دوستانمان تبلیغ فروشگاه شما را کرده ایم.»

کریستین در نهایت می گوید: «فکر می کنم که آنها احساس گناه می کردند، اما تمام شدن عمر این کسب و کار اصلاً تقصیر آنها نیست. این یک سفر لذت بخش بود.»

منبع: https://www.mylondon.news/whats-on/shopping/ruislip-jewellers-run-one-family-22682683