احیا طلاسازی سنتی ایران با قدمتی دویست ساله 

به گزارش سایت طلا گلدنیوز ؛ احمد مجنون، هنرمند طلاساز یزدی که زیورآلات دست ساخته وی مهر اصالت ملی صنایع دستی را دریافت کرده است در مورد زیور آلات ساخته دست خود بیان داشت : برای بقای هنر تولید زیور آلات سنتی به سمت ساخت زیورآلات سنتی و قدیمی  که اکنون  نسبتا کمتر در بازار وجود دارند رفته و با الهام از مدل های قدیمی و سنتی زیورآلات یزد که قدمت 200 ساله دارد به احیا این هنر و ساخت زیورآلات سنتی پرداخته است.

وی بیان داشت: گوشواره خشخاشی که وی ساخته و موفق به دریافت مهر اصالت ملی شده است از مدل های قدیمی زیورآلات ایران است که در حال حاضر نمونه های قدیمی آن نیز به ندرت در بازار وجود دارد.

مجنونی در معرفی دیگر دست سازهای خود بیان داشت: مدال میخی نیز یکی دیگر از زیورآلات سنتی یزد است که در بازار فقط مدال آن وجود دارد و من با الهام از این مدال، گوشواره و انگشتر آن را ساخته و در قالب سرویس ارائه می شود.

وی بیان داشت: یکی دیگر از آثاری که ساخته است کاری به نام شکوفه است که با الهام از مدال مروارید از جواهرات سنتی یزد، مدال، انگشتر و گوشواره آن را ساخته و به صورت سرویس آماده شده است.

مجنون تصریح کرد: این زیور آلات ساخته شده از زیورآلات سنتی و قدیمی ایرانی و به خصوص استان یزد است که قدمت آن ها به ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال قبل برمی گردد.

وی ادامه داد: ساخت این زیور آلات که دارای ظرافت های خاص و زیبایی چشم نوازی است تماما با دست انجام می شده است و هیچ دستگاه و ماشین آلاتی برای ساخت آنها وجود نداشته که در سال 49 چرخ نورد (ساخت کارخانه مالزی) به یزد آمد و این چرخ نورد ساخت طلا را که تا آن سال با دست صورت می گرفت، انجام داد.

این زرگر پیشکسوت یزدی که از سال 1343 کار زرگری را با شاگردی آغاز کرده است با اشاره به اینکه تولید و ساخت زیورآلات سنتی در گذشته بازار خوبی داشت و انواع و اقسام زیورآلات به سفارش مشتری ساخته می شد اظهار داشت: امروزه نیز زیورآلات سنتی و طرح های قدیمی مشتریان خاص خود را دارد و خانواده های یزدی خریدار این قسم زیور آلات هستند و هنر دوستان و علاقمندان به صنایع دستی و هنر دست  سازها از خرید این طلاهای دست ساز و قدیمی  استقبال می کنند  ولی سازنده این نوع کارهای دست ساز کم شده و تعداد کمی از اساتید این حرفه باقی مانده است.

بقای هنر ساخت طلا با دست، در گرو آموزش به نسل جوان

به گزارش گلدنیوز ، مجنون با بیان اینکه در گذشته معیار ساخت طلا گرم نبود و به مثقال طلا ساخته می شد و همه زیور آلات با دست ساخته می شد  به همین جهت زمان طولانی را می برد ولی دارای ظرافت های خاصی بود ولی امروزه با وجود ماشین آلات کار ساخت طلا زمان چندانی نمی برد بیان داشت: خوشبختانه امروزه ساخت طلای سنتی و قدیمی ارزش یافته و از هنرمندان این حرفه قدردانی می شود ولی برای حفظ این هنر باید حمایت هایی صورت گیرد تا این هنر به نسل جوان منتقل شود.

وی گفت: در حال حاضر  نیز برخی جوانان علاقمند به ساخت و تولید زیورآلات سنتی هستند که می توان با حمایت و راه اندازی کارگاه های تولید طلای سنتی و با استفاده از ظرفیت موجود برای آموزش این هنر اقدام کرد و در صورتی که درخواست برای تولید این زیورآلات باشد و جوانان به درآمد برسند تمایل آنها بیشتر نیز خواهد شد.

مهر اصالت ملی برای 90 طلا ساز یزدی

ظرفیت برای تولید انبوه زیورآلات سنتی یزد وجود دارد

مجنون با بیان اینکه در صورت سفارش انبوه این زیورآلات سنتی در استان یزد این ظرفیت وجود دارد که استادکاران این رشته با مقداری آموزش به طلاسازان ساخت این زیورآلات را به تولید انبوه برسانند.

وی گفت: زنجیر چیبانی که از معروف ترین زنجیرهای یزدی است بسیار ریز بوده و سازندگان این زنجیر 5 تا 6 سال بیشتر نمی توانستند ساخت این زنجیر را انجام دهد به دلیل آسیبی که به چشم وارد می کرد؛ ولی اکنون  ابزارهای جدید و عینک ها می تواند کمک کند که چشم آسیب کمتری ببیند.

این هنرمند زرگر یزدی با بیان اینکه در گذشته ابزار ساخت طلا محدود بود و  فقط ابزاری مانند دمگرد ، دمپهن ، چفت ، ملیله کاری ، دلر ، حدیقه دستی در ساخت طلا استفاده می شد ادامه داد: زرگران قدیم با استفاده از ذوق و خلاقیت خود چون الفبای ساخت طلا را بلد بودند  هر نوع کاری را می توانستند بسازند ولی معمولا به انتخاب خود هر زرگر بیشتر یک یا دو نمونه کار را می ساختند.

مجنون ادامه داد: در گذشته سیستم طلاسازی و زرگری استاد شاگردی بود و شاگردان چند سال باید نزد اساتید زرگر شاگردی می کردند و با آموزش فوت و فن کار می توانست وارد بازار و ساخت زیور آلات شود.

وی خاطر نشان کرد: در گذشته وقتی پروانه کسب به زرگر داده می شد عنوان زرگر می خورد  و زرگر  همه فوت و فن کار را بلد بود ولی اکنون رسته ها و عنوان مختلفی چون فروشنده ، سازنده ، کیفی، بنکدار تقسیم شده است.

مجنون ادامه داد: در گذشته بازار واقعا با دولت رفیق بود و بازاری همراه دولت بود و به دولت کمک می کرد و بازاریان نیز جایگاه ویژه ای داشتند و امانت دار ناموس، مال، زن و بچه مردم بودند و شئونات بازار را حفظ می کردند.