هنر ملیله کاری طلا و نقره لیبی احیا می شود؟

به گزارش پایگاه خبری جهان طلا (گلدنیوز) به نقل از وبسایت آفریقانیوز، عبدالمجید زگلام فقط 12 سال سن دارد، اما آثار پر از جزئیات او در حال حاضر در خیابان‌های اطراف یک طاق‌نمای دوران رومی که به امپراتور مارکوس اورلیوس تقدیم شده بود، به سرعت به فروش می‌رسد.

زگلام می‌گوید: «ابتدا به خاطر ترس از شکست خوردن به دلیل سن کمم تردید داشتم، اما مادرم مرا تشویق می کرد.»

او کم سن ترین هنرجو از حدود 20 هنرجویی است که حدود نیمی از آنها زن هستند و در آکادمی صنایع دستی سنتی طلا و نقره لیبی، در ساختمانی که زمانی کنسولگری فرانسه در امپراتوری عثمانی بود، مشغول به آموزش هستند.

کارآموزان ابتدا در مورد آلیاژهای فلزات گرانبها چیزهایی یاد می‌گیرند و سپس به مطالعه هنر ملیله کاری طلا و نقره می پردازند که در آن مهره‌ها و نخ‌های مواد گرانبها به طرح‌های پیچیده بافته می‌شوند و سپس برای ساخت جواهرات به یکدیگر لحیم می‌شوند.

زگلام می گوید: «عاشقش هستم. می خواهم در آینده صبح ها مهندس نفت و بعدازظهرها جواهرساز باشم.»

محمد الملودی، دانشجوی 22 ساله مهندسی عمران که کلاه بیسبالی بر سر گذاشته بود نیز در این باره گفت که از زمان ثبت نام در این کلاس در ماه سپتامبر، جلسه ای را از دست نداده است.

او ادامه داد: «این هنر یک سرگرمی است، اما من می خواهم آن را به کسب و کار خود تبدیل کنم.»

بنیانگذار این موسسه، عبدالناصر ابوقرس می گوید ملیله کاری جواهرات یک سنت باستانی در این کشور شمال آفریقا است.

او افزود: «صنعتگران در شهر قدیم طرابلس توسط استادان یهودی و بعداً توسط اعراب در مدرسه معتبر هنر و تجارت» که در اواخر قرن 19 تأسیس شد، آموزش دیدند.

جواهرات مخفی

اما پس از اینکه معمر قذافی در کودتای 1969 به قدرت رسید، نسل‌ها هنر سنتی ملیله کاری جواهرات به طور ناگهانی متوقف شد.

حاکم دمدمی مزاج قانون اساسی را کنار گذاشت و «جماهیریه» خود را تأسیس کرد که ترکیبی از سوسیالیسم، ناسیونالیسم عربی و حمایت از قبایل بود. او همچنین بخش خصوصی را از بین برد، شرکت ها و دارایی های آنها را مصادره کرد.

صنعتگران خوداشتغال یک شبه همه چیزشان را از دست دادند: کارگاه ها، معیشت و شاگردانشان.

ابوقرس گفت: «دولت صنایع دستی لیبی را به صفر رساند و نسلی از کارآموزان جوان را که باید باتوم به دست می گرفتند، وادار کرد تا صنایع سنتی را ترک کنند و به ارتش بپیوندند» یا کارکنان دولت شوند.

این مرد 55 ساله تنها چند خیابان آن طرفتر در جایی به اسم مدینه به دنیا آمد و به رغم ممنوعیت قذافی، در سن 15 سالگی به این حرفه پرداخت. او به همراه پدرش برای چندین دهه مخفیانه روی جواهرات برای مشتریان مورد اعتماد کار می کرد.

اکنون، او امیدوار است که این هنر را به نسل‌های جوان‌تر منتقل کند و همچنین با موجی از «جواهرات با کیفیت پایین وارداتی از مصر و چین که بازار را پر کرده است» مقابله کند.

ابوقرس در حال کار بر روی پروژه ای برای مستندسازی و حفظ هر چه بیشتر این میراث فرهنگی است.

نیاز به افراد مشتاق

یک هنرجو به نام فاطمه بوسوآ از فروش جواهرات نقره قدیمی لیبی به قیمت ارزان برای صادرات و سپس ذوب شدن آنها انتقاد کرد.

او گفت: «این بخشی از میراث صنایع دستی لیبی است که در حال ناپدید شدن است!»

بوسوآ که یک دندانپزشک 40 ساله است و در دانشگاه طرابلس نیز تدریس می کند، از سال گذشته در این مرکز آموزش دیده است، به این امید که بتواند بر این صنعت تسلط پیدا کند.

او می گوید: «ما باید هنرمندانی تربیت کنیم تا میراث خود را حفظ کنند. تنها چیزی که به آن نیاز داریم افراد مشتاق است.»

در حالی که برای تبدیل شدن به یک متخصص واقعی در این حرفه به سال ها آموزش نیاز است، هنرجویان ابوقرس در حال حاضر آثاری را برای فروش آنلاین یا در خود مرکز تولید می کنند.

با این حال، او اذعان می کند که این پروژه به کمک مالی برای خرید مواد خام گران قیمت و همچنین «حمایت اخلاقی» نیاز دارد.

او امیدوار است که با منابع کافی، روزی بتواند مجموعه ای از کارگاه های آموزشی دیگر را در سراسر لیبی راه اندازی کند.

ابوقرس در پایان گفت: «زمان آن فرا رسیده است که این هنر و صنعت را زنده کنیم.»

منبع:

https://www.africanews.com/2022/07/12/libya-traditional-jewellery-hangs-on-by-silver-thread//

انتهای پیام/