دقت بالای زنان در چیدمان ویترین طلافروشی ها

در بخش دوم گفتگو با کریم محمودی برای ویژه نامه مجله الکترونیکی طلا و‌جواهر پایگاه خبری جهان طلا (گلدنیوز) علاوه بر سیر تحول و تکوین ویترین داری، بیش از هر چیز به مباحثی چون چیدمان در ویترین، نگاه ویترین داران به سبک معماری و طراحی ویترین ها در جهان، امکان ساختار شکنی در ویترین داری پرداخته شده است.

محمودی به عنوان ویترین داری با سابقه بیش از هر چیز تلاش می کند تا به جایگاه ویترین داری و امتیازات از دست رفته این هنر صنعت و مقایسه آن در سطوح بین المللی اشاره کند، او بیش از هر چیز در این بخش از گفتگو به اهمیت، جایگاه و نقش زنان در تکوین ویترین داری اشاره می کند و دوران کنونی را دوران پی ریزی و تحول ویترین داری با توجه به حضور زنان در این رسته می داند تا هنر صنعت طلا با پیشانی ویترین داری اش بیش از این دیگر از نقش کم رنگ زنان صدمه نبیند. بخش دوم این گفتگو را با هم می خوانیم. 

در این باره بیشتر بخوانید:

زیر و بم ویترین داری در کوچه پس کوچه های بازار طلاوجواهر تهران

چیدمان ویترین این روزها بر چه اساسی است، چه چیزهایی(طلاسفید، دستبند، سینه ریز، انگشتر، سکه، گوشواره و...)، جلوتر یا عقبتر بالاتر یا پایین یا کناره ویترین، باید قرار داده شود و این چیدمان براساس چه تناسبی باید جابجا یا تغییر کند؟

چیدمان کلاسیک از گذشته پله ای بوده و به طور مشخص همین روال را طی می کند؛ به تازگی از مجسمه های خاصی هم استفاده می شود، اما طراحان ویترین دارند از اندازه های یکنواخت طراحی در گذشته فاصله می گیرند و اَشکال خاصی از «دورنگ» گرفته تا «بلندکردن» و«کوتاه کردن» به ویترین می دهند، در واقع تنوع دادن اصل شده است.

با گسترش ارتباط با جهان بوسیله ابزارهای موجود ارتباطی در فضای مجازی، ویترین داران چقدر متاثر از فضای نشنال و بورداهای جهانی و صفحات برندهای مشهور طلا و جواهر دنیا هستند و برای قرار گرفتن در اکوسیستم جهانی طلا تا چه اندازه از زیبایی روز طراحی و اجزای ویترین در دنیا بهره مند می شوند، آیا آنها در تحول ویترین داری ما تاثیر داشته اند؟ 

صددرصد تاثیر دارند، ما باید به روز باشیم، مادر هر کاری «طراحی» است؛ متاسفانه ما در ایران در زمینه طراحی دچار ضعف، کمبود و افت بوده ایم و به لطف خدا به تازگی همه سازنده ها به این موضوع پی برده و در کنار مجموعه خود از ده تا پانزده طراح بهره می برند.

کارخانه دار در گذشته برای خط تولید کارخانه خود یک کار خارجی را می خرید، الگو برداری می کرد و مهندسی معکوس یا به اصطلاح قالب برگردان می زد.

اما امروزه  اگر به طراح یک مدل هم داده شود، به هیچ‌وجه کپی برداری نمی کند، بلکه از هر چیزی الهام می گیرد و ده ها مدل متفاوت دیگر از آن به ذوق و قریحه خودش خلق می کند. علت جلو افتادن خارجی ها در این سالها این بود که آنها طراح دارند و ما در این سالها از این فرصت مهم غفلت کردیم. 

«ویترین دار» چقدر مجاز است در کار «طراح» دخالت کند؟ 

صحبت دخالت نیست، صحبت بحث و مشورت و هم نگاه شدن است، اینها کارهای تیمی است و با همفکری پیش می رود. اگر تجربهِ منِ ویترین دار در کنار نوآوریِ طراح قرار بگیرد، تحول رخ می دهد. 

شما ویترین های متعددی در طول این سالها دیده اید، ارتفاع ویترین از زمین، استاندارد خاصی دارد؟ 

بله، یک خانم وقتی می ایستد باید روی ویترین تسلط داشته باشد نه اینکه مجبور باشد خم شود و نه اینکه تلاش کند روی پنجه برود.‌ یعنی ایستاده و بدون تغییر حالت و بدون به زحمت افتادن بتواند در آرامش جنس ها را ببیند. 

در سینما وقتی یک فیلم را می بینیم چون سر مخاطب رو به بالاست، پرده سینما روی مخاطب تسلط دارد و همین موضوع باعث می شود اتفاقاتِ فیلم، مخاطب را حیرت زده کند، یعنی زاویه از بالا به پایین شکوه وعظمت فیلم را در مخاطب ایجاد می کند، اما مدلی که شما در مورد ویترین می فرمایید برعکس است؟ 

 بله در فیلم نمای رو به پایین باعث حیرت و عظمت می شود، اما در طلا این وضعیت وجود ندارد، اینجا ویترین دارد راحتی دیدن کالا و دردسترس بودن را اصل قرار می دهد و به نظرم اینجا نقش ویترین یکجور مال خود کردن یا برای خود دانستن جنس و صمیمی شدن خریدار با ویترین است که خودنمایی می کند و این طلاست که در آن محور قرار گرفته و جنبه ارتباطی به این صورت میان مخاطب و کالا برقرار می شود.‌ در اینجا زاویه نگاه مشتری، جایِ «به رخ کشیدن» را گرفته است.

یعنی در این سالها نیازی به ساختارشکنی هم احساس نشده است؟ 

در بعضی گالری ها صندلی برای مخاطب می گذارند و ارتفاع جنس بالاتر از سطح خریدار قرار داده شده، کاری که با ساختار رایج در بازار متفاوت است، اما مغازه داران سبزه میدان اصلا جا برای اینگونه کارها ندارند. طبیعی است که فضا مهم است. در یک مکان ده متری که سه فروشنده هم در آن ایستاده اند مشتری این امکان ها را ندارد، این رویکردی که شما مطرح کردید در گالری ها می تواند اتفاق بیفتد. 

شما قدمت و نقش آفرینی بازار طلا و‌جواهر در میان ایرانیان را می دانید، تحولات ویترین داری از گذشته تا کنون حول چه محورهایی بوده و نقاط عطف و طلایی ویترین داری شامل چه مقاطعی بوده ‌است؟

 

ویترین داری تغییرات زیادی کرده است. تغییرات در هر شغلی از لوکس شدن جنس شروع می شود، جنس که لوکس می شود خودش جایگاهش به ویترین دار را تحمیل می کند اینکه من را در جای بهتر و درست تری بگذار، روی من نورپردازی کن و طوری مرا بچین که دیده شوم، ویترین دار ناچار می شود خودش را با جنس وفق دهد، تنوع کنونی با بیست سی سال پیش قابل مقایسه نیست، سرعت مُد شدن کنونی طلا با گذشته فرق کرده، مثل پذیرایی و آشپزخانه در خانه ها می ماند، ببینید چقدر با گذشته فرق کرده است. قدیم چیزی به نام اُپن نداشتیم، سرویس بهداشتی بیرون بود و کسی فکر نمی کرد اینگونه تغییر کند، پس در همه صنف ها تغییرات رخ داده و این شامل صنف  طلا و جواهرات هم می شود.     

ویترین داری از گذشته مردسالار بوده یا زنان هم از گذشته در رسته ویترین داری بوده اند؟ 

حضور زنان در ویترین داری به صورت حرفه ای مثل حالا نبوده است، نقش و حضورشان اینقدر پر رنگ نبوده، یادم است من مغازه ای در محله ای داشتم و یکی از خواهرهایم می آمد و همیشه در مغازه می ایستاد شغل ما را هم دوست داشت، اما این یکجور کمک بود نه استقلال و حرفه ای گری در رسته؛  این اتفاق به طور مشخص در این چند ساله رخ داده که خانم ها به تنهایی مغازه دار هستند و خودشان همه کارها را انجام می دهند. خانم های خریدارِ طلا طبیعتا راحت‌تر، از ویترین دار زن، خرید می کنند و‌ وجود ویترین دار زن در فروش طلاوجواهر تاثیرگذار است. 

اگر از قدیم زنان در چیدمان ویترین نقش آفرینی می کردند، ماجرا خیلی متفاوت می شد؟ 

صددرصد! خب زنان دقت بالایی در جزییات دارند و این در رسته ویترین داری لازم است، خواهر ۱۲ ساله من سال ۱۳۷۲ دکور مغازه من را می چید و چیدمانش بسیار مورد توجه مخاطبان بود. 

ادامه دارد.... 

بیشتر بخوانید:

تنها یک ویترین کافیست!

یک ویترین مشتری‌پسند

انتهای پیام/