مخراج کاری، جان کلام جواهرسازی

محمد کامیاب،مخراج کار از زیبایی این حرفه حساس میگوید:

محمد کامیاب در گفتگو با سایت طلا گلد نیوز گفت که مخراج‌کاری را از 17 سالگی آغاز کرده است و بازار فعلی جواهرات را پس از قصه پرغصه دلار، آشفته و رو به افول می داند ولی در عین حال از زیبایی‌های این حرفه‌ حساس می‌گوید.
 
 کامیاب که در سن 36 سالگی تجربه اداره یک کارگاه شخصی و چند هنرمند مخراج کار دیگر را دارد؛ همچون سایر صنوف از وضعیتی که در دولت دوازدهم بر سر دلار نازل شد، گلایه دارد و نا به سامانی های بازار را دلیل اصلی تعطیلی کارگاه‌اش می داند.
او می گوید کار به جایی رسید که فقط خودم و برادر کوچک ترم در کارگاه ماندیم؛ تخصص اصلی ما برلیان است و با افت شدید قدرت خرید مردم، کسب و کار جواهرات هم خوابیده؛ در این میان نگین های اتمی جایگزین برلیان شده است.
به گفته کامیاب پایه نگهدارنده جواهرات عمدتا وارد می شود و نگین و سنگ های تزئینی توسط یک مخراج‌کار روی این پایه ها سوار می شود.

*همه راه‌ها به "مخراج‌کار" ختم می‌شود

این حرفه چهارمین مرحله از ساخت یک قطعه طلا است. هر سنگی که بر روی پایه طلایی انگشتر یا گردن آویز، سوار می شود، داستانی خاص برای خود دارد. صدها نوع سنگ در دسترس مخراج‌کاران است که هر یک قلقی خاص برای نصب روی پایه را می طلبد.

طلاسازان قدیم و جدید متفق القول، مخراج‌کاری را اصلی ترین مرحله در ساخت منسوجات طلا می دانند. کامیاب در این بار می گوید: اگر جواهرساز حین کار خللی در قطعه تولید شده ایجاد کند، این مخراج‌کار است که باید عیب کار را رفع کند و در حقیقت جان کلام جواهرسازی، در اتاق مخراج‌کاری اتفاق می افتد.این کار فعالیتی تماما عملی است و بدون تجربه‌ی کافی و شناخت وافی نسبت به انبوهی از سنگ های تزئینی، کاری از پیش نمی رود.

مخراج کار نوپا دستمزد خود را به صورت درصدی یا به اصطلاح "سنگی" دریافت می کند و صاحب کارگاه هم درصدی را بر می دارد. کامیاب عدد و رقم جواهرات کارشده روی مصنوعات طلا را از 5 تا 10 میلیون تومان تخمین می زند و می گوید: سنگ های رنگی نسبت به برلیان قیمت بالایی ندارد اما سنگ های سفید و ریز که در ابعاد مستطیل، دایره یا اشک روی پایه قرار می گیرد، قیمتی سرسام آور دارد. امروز اکثر مردم به جواهرات اتمی روی آورده اند.

باز هم پای واردات درمیان است

این هنرمند مخراج‌کار، هند و تایلند را کشورهای مبدأ برای واردات پایه های نگهدارنده جواهر به ایران معرفی می کند

باز هم پای واردات درمیان است

این هنرمند مخراج‌کار، هند و تایلند را کشورهای مبدأ برای واردات پایه های نگهدارنده جواهر به ایران معرفی می کند و تاکید دارد پایه های وارداتی درخشندگی و نظم بیشتری در تولید دارد. طرح های «ریلی و برگی» و یا نوع قرار گیری فرم خاصی از سنگ های قیمتی روی طلا هستند که امروز سراغ آن را باید از زیورآلات مادربزرگ ها گرفت.

کامیاب اعتبار را اصلی ترین سرمایه در حرفه مخراج‌کاری می داند و معتقد است خلاقیت در این حرفه حرف اول را می زند. آموزشگاه های مختلفی به انتقال مهارت مخراج‌کاری می پردازند ولی هنرآموزفقط با کارکردن وبه اصطلاح شاگردی کردن است که کار را یاد میگیرد و این خلاقیت در مواجهه با گونه های متنوع سنگ های زینتی ظهور و بروز می یابد.

کارم را از بازار زرگرها شروع کردم. کم و بیش سفارش می گرفتم ولی احساس می کردم صرفا کارهایی را به من می سپردند که روزم سپری شود. تجربه ام هنوز تکمیل نشده بود که مدل مخراج‎‌کاری «چنگی» جایگزین «برگی و ریلی» شد. آن زمان سنگ «باگت» هم روی بورس بود و طی 10 سال اخیر مجدد با اقبال رو به رو شده است.

این را کامیاب می گوید و ادامه می دهد: کم کم کارگاهی مستقل ایجاد کردم و توانستم 8 هنرمند دیگر را هم جذب کار کنم. مخراج‌کاری حرفه مورد علاقه کودکی ام بود. علاقه ای به درس خواندن نداشتم و این حرفه را در کنار برادر بزرگم و داماد خانواده فرا گرفتم. تجربه این حرفه را نزد استاد «احمد رفیعی» تکمیل کردم که این روزها در تجریش مشغول به کار است. حمید آزادی فرد دیگری است که معتقدم جز اساتید حرفه ای این شغل است.

انتهای پیام/