بازار فلز زرد نیم قرن پس از شوک نیکسون

به گزارش گلدنیوز به نقل از وبگاه perthmintbullion، نیکسون در 15 آگوست 1971 گفت: من به وزیر (خزانه داری) کانِلی دستور داده ام که تبدیل پذیری دلار به طلا یا سایر دارایی های ذخیره را به طور موقت متوقف کند، مگر در مقادیر و شرایطی که به نفع ثبات پولی و به نفع ایالات متحده تعیین شده باشد.شوک نیکسون و سرنوشت بازار طلا مسیری چالش برانگیز بود.

علیرغم مسیری چالش برانگیز که سرمایه گذاران طلا به دلار آمریکا در دهه گذشته مجبور بودند طی کنند، 50 سالگی بسته شدن پنجره طلا نشان دهنده زمان مناسبی برای بررسی ارزش این فلز گرانبها و ویژگی های آن به عنوان یک سرمایه گذاری است.

ما پنج دهه از آن روز که ریچارد نیکسون رئیس جمهور ایالات متحده اظهارات فوق را یکشنبه شب در یک سخنرانی تلویزیونی به ملت در حالی که بازارها بسته بودند بیان کرد، گذرانده ایم.  

دیدگاه ها

بسیاری از مورخان بازار استدلال می کنند که نیکسون چاره ای جز پیروی از این روش نداشت. افزایش تورم در دهه 1960 باعث شده بود که دولتهای خارجی برای مبادله دارایی های خود به دلار آمریکا با طلای فیزیکی صف بکشند و کل ذخایر طلای ایالات متحده از بیش از 20 هزار تن در اواسط دهه 1950 به کمتر از 10 هزار تن در پایان 1970 برسد.

صرف نظر از دیدگاه ها در مورد چرایی اعمال این تغییر، پنج دهه بعد مشخص است که تعلیق تبدیل دلار آمریکا به طلا به هیچ وجه موقتی نبود.

از آن روز به بعد، قیمت این فلز گرانبها از زیر 40 دلار آمریکا به بیش از 1750 دلار در هر اونس تروا افزایش یافته است. این امر به معنای افزایش سالانه کمی بیش از 8 درصد است.

با وجود افزایش شدید قیمت طلا در پنج سال گذشته، پیشروی اصلی بازار به ابتدای قرن حاضر باز می گردد. با وجود فضای کلان اقتصادی که بسیاری انتظار دارند مطلوب باشد، تولد پنجاه سالگی تقریبا غم انگیزی است زیرا قیمت طلا در سال جاری میلادی بیش از 5 درصد کاهش یافته است.

روند شکل گرفته

این روند شامل فروش چشمگیر در روز دوشنبه 9 آگوست می شود که بهای آن تقریباً 100 دلار در هر اونس تروا در عرض چند دقیقه کاهش یافت زیرا بیش از 17،500 قرارداد آتی طلا (به ارزش تقریبا 3 میلیارد دلار) به بازارهای کم معامله سرازیر شد و اعتماد برخی از گاوهای بازار طلا (سرمایه گذاران خوشبین با انتظار افزایش قیمت) را متزلزل کرد.

در این مقاله به بررسی موارد زیر می پردازیم:

چرا بهای طلا در سال 2021 کاهش یافته و چرا به تورم بالاتر واکنش نشان نداده است؟

چرا طلا یک دهه از دست رفته را بر حسب دلار آمریکا تجربه کرده است؟

و البته در بخش دوم این مقاله در گزارشی جداگانه دو پرسش دیگر نیز پاسخ داده می­شوند:

پنجاه سال فعالیت قیمتی درباره نقش طلا در سبد سهام به ما چه می گوید؟

چرا دهه آینده ممکن است برای سرمایه گذاران شمش طلا بسیار سودآورتر باشد؟

چرا طلا به جهش اخیر تورم واکنش نشان نمی دهد؟

عوامل تاثیرگذار

بین آگوست 2020 و جولای 2021، شاخص قیمت مصرف کننده (CPI) در ایالات متحده از 1.31 درصد به 5.4 درصد بر حسب سالانه افزایش یافت. با وجود این افزایش شدید، طلا که بسیاری انتظار دارند با افزایش تورم رونق یابد، تقریباً 15 درصد کاهش یافته است.

عوامل متعددی وجود دارد که می تواند این کاهش را توضیح دهد، از افزایش خوشبینی اقتصادی به دلیل توزیع واکسن کووید-19 در اکثر کشورهای توسعه یافته (هرچند واضح است که نه در همه)، تا افزایش ارزش شاخص دلار آمریکا، و تثبیت/افزایش بازده واقعی اوراق خزانه داری آمریکا در بازه متوسط ​​تا طولانی مدت منحنی.

شاید مهمتر از هر یک از عوامل فوق سه مورد زیر باشند که عبارتند از:

فرسایش نیروی قیمت طلا

روند پیشین

مهم است که به یاد داشته باشید قیمت طلا در سپتامبر 2018 زیر 1200 دلار آمریکا برای هر اونس تروا بود. در دو سال پس از آن، این فلز گرانبها بیش از 70 درصد افزایش یافت و به بالاترین حد خود در تاریخ یعنی 2050 دلار در هر اونس تروا در آگوست 2020 رسید.

به استثنای افزایش شدید بهای طلا در اواسط و پایان دهه 1970، و همینطور رالی قیمتی پس از بحران مالی جهانی تا اوج قیمتی 2011، این افزایش 70 درصدی یکی از بزرگترین تغییرات قیمت دو ساله طلا در پنج دهه گذشته بوده است.

صرف نظر از کلاس دارایی و مسیری که در آن حرکت می کند، تکانه سرانجام خود را به کُشد. همچنین می توان استدلال کرد که بخشی از افزایش قیمت طلا در نیمه اول 2020 نشان دهنده لحاظ کردن قسمتی از افزایش تورم مورد انتظار در قیمتگذاری بازار، قبل از اینکه قیمت آن در قرائت رسمی شاخص قیمت مصرف کننده نشان داده شود، است.

قدرت بازار سهام

علیرغم تهدید مداوم ناشی از کووید-19 و ماهیت ناهموار روند بهبود اقتصادی، وال استریت مانند یک مجرد در لاس وگاس مشغول مهمانی است و اس اند پی 500 تنها چند واحد درصد از دو برابر پایین ترین سطح مارس 2020 فاصله دارد.

درآمدهای قوی، محیط حمایتی (حداقل) پولی و فقدان بازده واقعی دارایی های سنتی دفاعی، حجم واقعی پول را به دارایی های پرریسک وارد کرده است. در همین حال، تحقیقات بانک آمریکا نشان می دهد که 580 میلیارد دلار به استراتژی های سرمایه گذاری جهانی در نیمه اول سال 2021 تخصیص داده شده است.

این مبلغ بیشتر از کل جریان پول دوره 2008 تا 2020 است. اگر این سرعت ورودی ها در کل نیمه دوم سال جاری میلادی تداوم داشته باشد، از کل ورودی پول هایی که از ابتدای قرن گذشته مشاهده شده است، فراتر می رود.

با توجه به این میزان شادابی در بازار، جای تعجب نیست که دارایی امن مانند طلا حداقل در حال حاضر محبوبیت خود را از دست داده است.

انتظارات بازار مبنی بر اینکه تورم اخیر گذرا است

دلیل عمده دیگری که طلا به افزایش اخیر تورم پاسخ مثبت نداد، اعتقاد بازار (به درست یا غلط) است که نشان می دهد این امر گذرا است. به نظر می رسد سرمایه گذاران متقاعد شده اند که سطوح کلی رشد سالانه شاخص اصلی CPI در محدوده 2 تا 3 درصد در سال آینده باز میگردد، که مطابق با میانه CPI فعلی و 16 درصد ارقام میانگین کوتاه شده   CPI که توسط بانک فدرال رزرو کلیولند منتشر شده است.

در دوره بعد از اختلاف تورمی که در سه ماهه سوم 2008 مشاهده شد، ارزش سهام وحشتناک بود و در شش ماه بعدش 40 درصد کاهش یافت.

با این حال، طلا روز به روز رشد کرد و در سه سال بعد بیش از 100 درصد افزایش یافت و در 5 و 6 سپتامبر 2011 به بالاترین سطح خود یعنی نزدیک به 1900 دلار آمریکا در هر اونس رسید.

یک دهه از دست رفته برای طلا

در حال حاضر تقریباً 10 سال از به اوج رسیدن طلا در آخرین چرخه خود می گذرد، در حالی که قیمت آن هنوز پایین تر از سطوح آن دوره کوتاه در فصل سوم 2011 است.

البته شایان ذکر است که:

- همه دردی که سرمایه گذاران خوشبین طلا در طول دهه گذشته احساس کردند در بازه زمانی اواخر سال 2011 تا پایان سال 2015 متمرکز شده بود و در این مدت طلا 45 درصد پایین آمد و تقریباً 1050 دلار آمریکا برای هر اونس قیمت داشت. از آن زمان به بعد، قیمت طلا بیش از 60 درصد بر حسب دلار آمریکا افزایش یافته و حتی امکان عقب نشینی فعلی را نیز فراهم کرده است.

- میانگین قیمت ها در 10 سال گذشته (که به نظر می رسد چشم انداز منصفانه تری را برای همه سرمایه گذاران به جای بالا و پایین قیمتی سال نشان می دهد)، نمایانگر عقب نشینی بسیار ملایم طلا است که تنها 30 درصد از نقطه اوج است. این قیمت ها همچنین نشان می دهند طلا که تا کنون به طور میانگین کمی بیش از 1800 دلار در هر اونس در سال 2021 بوده است، 15 درصد بالاتر از متوسط ​​قیمت مشاهده شده در سال 2011 است.

- دهه از دست رفته تقریباً فقط یک مشاهده مبتنی بر دلار آمریکا است و طلا در طیف وسیعی از ارزهای دیگر در این مدت قوی تر عمل کرده است. برای مثال این امر را می توان در حرکت طلا در بازارهای توسعه یافته و ارزهای اصلی کشورهای مصرف کننده از جمله دلار استرالیا بین 5 سپتامبر 2011 تا 6 آگوست 2021 مشاهده کرد.

عملکرد فوق العاده بالا منجر به اوج 2011

با وجود هشدارهای فوق، نمی توان انکار کرد که این دوره 10 سال سخت برای سرمایه گذاری به دلار آمریکا توسط فعالان با انتظار افزایش قیمت در بازار این فلز گرانبها بوده است. عوامل متعددی این دهه از دست رفته را توضیح می دهند، از جمله:عملکرد فوق العادع بالا منجر به اوج 2011

در 10 سال منتهی به آگوست 2011، قیمت طلا بر حسب دلار آمریکا بیش از 550 درصد افزایش یافت، در حالی که شاخص قیمت اس اند پی 500 اساساً ثابت بود. مطمئناً عوامل متعددی در یک دهه قبل زمینه ساز این امر بودند: از قیمت بسیار پایین طلا نسبت به ارزش سهام در اواخر قرن، تا عواملی که در نهایت منجر به بحران بزرگ مالی شد و تا اجرای سیاست های موسوم به ZIRP و QE توسط فدرال رزرو ایالات متحده.

از دیدگاه بازدهی محض، به غیر از رالی بزرگ بازار طلا که در اواخر دهه 1970 مشاهده شد، این فلز گرانبها هرگز نسبت به ارزش سهام دارایی روند افزایشی طولانی تر یا قوی تری نداشت.

صرف نظر از این که به چه دارایی هایی اشاره می کنیم، دوره های طولانی عملکرد قوی اغلب پس از دوره های طولانی عملکرد ضعیف سر می رسند.

نااطمینانی زیاد

در آغاز دهه گذشته، اثر موارد کلان طلا مشهود بود.

بازارهای ناپایدار، چشم انداز نامشخص اقتصادی، برآمدن کسری بودجه و ترس از افزایش تورم در شرایطی که فدرال رزرو آمریکا ناچار به چاپ پول شد به این معنا بود که طلا به جریان اصلی بازگشته است.

شاخص های متعددی از آن دوره وجود دارد که این امر را برجسته می کند، از جمله این واقعیت که در یک مرحله در سال 2011، GLD  نه تنها بزرگترین ETF طلا در بازار، بلکه بزرگترین ETF در ایالات متحده بود. مطمئناً، ETFها 10 سال پیش مانند امروز وسیله ای برای سرمایه گذاری نبودند، اما موقعیت پیشروی GLD در بازار در سال 2011 هنوز نشانه ای از میزان محبوبیت طلا در آن زمان است.

در همین حال، نظرسنجی گالوپ در آگوست 2011 نشان داد که 34 درصد آمریکایی ها بهترین سرمایه گذاری بلند مدت را در طلا می دیدند. کمتر از 20 درصد مردم در آن زمان به سهام و املاک رای دادند.

سرمایه گذاری روی چیزی که محبوب است همیشه احساس امنیت ایجاد می کند. با این حال همیشه سودآور  از آب در نمی آید، به ویژه در کوتاه مدت و میان مدت.

تورم پایین

همانطور که معلوم شد، بازار بسیار درست فکر می کرد که انتظار داشت سطح بسیار پایینی از تورم در دوره بعد از بحران مالی وجود داشته باشد، به طوری که میانگین CPI در 10 سال منتهی به پایان سال 2020 به طور متوسط ​​2 درصد در سال افزایش می یابد، که پایین ترین رقم برای هر دهه ای در 70 سال گذشته است.

این که آیا تورم پایینی که در 10 سال گذشته مشاهده شده است «باید» با توجه به شرایط پولی که در آن بودیم اتفاق می افتاد، مهم نیست. چنین شد و این یک عامل کلیدی برای عقب نگه داشتن طلا بوده است.

بازار ضعیف کامودیتی ها

همانطور که در گزارش اولیه تحقیقاتی 2021 برای سرمایه گذاران نهادی تاکید کردیم، دهه گذشته برای بازارهای کالایی به طور کلی نامناسب بوده است، زیرا شاخص کامودیتی بلومبرگ بین آوریل 2011 تا آوریل 2020 بیش از 60 درصد کاهش یافته است.

در حالی که طلا در طول تاریخ طیف وسیعی از مزایای سبد دارایی را ارائه کرده است که سبد وسیع تری از کامودیتی ها نمی توانند آن را تکرار کنند، بازار عمیقا ضعیف کامودیتی ها هنوز نشان دهنده یک موج کاهشی برای این فلز باارزش است.

ظهور بیت کوین

در حالی که ما فکر می کنیم تاثیر بیت کوین بر بازار طلا توسط طرفداران ارزهای رمزنگاری شده بسیار اغراق شده است، اما منصفانه است که بگوییم ظهور این کلاس از دارایی های نوپا تا حدودی توجه ها را به خود جلب کرده است. این موضوع می تواند به احتمال زیاد شامل برخی از دلارهای سرمایه گذاری که ممکن است در غیر این صورت در 10 سال گذشته به فلز گرانبها راه می یافتند، بشود.  

منبع:  perthmintbullion.com

انتهای پیام/