زندگی «ذبیح‌الله منصوری» مستند می‌شود/ گفته می‌شود حدود ۱۲۰۰ عنوان داستان و مقاله و کتاب نوشته‌ است.

بوکسوری که یکی از پرکارترین نویسندگان ایران شد

ذبیح الله منصوری یکی از پرکارترین نویسندگان ایران جلوی دوربین / منصوری در اغلب مطبوعات مطرح زمان خود همکاری داشت و کار قلمی او با رونق فروش آن مطبوعات نسبت مستقیم داشت

علی اصغر کشانی(نویسنده)

1403/08/20 | 18:08

نظری ثبت نشده

بوکسوری که یکی از پرکارترین نویسندگان ایران شد

به گزارش سایت طلا گلدنیوز؛ مستند تازه حنیف شهپرراد درباره ذبیح‌الله منصوری نویسنده و مترجم پرکار و سرشناس ایرانی است، تصویربرداری این مستند مدتی است در تهران شروع شده و احتمالا دو ماه ادامه دارد. طبق برنامه‌ریزی‌های انجام شده، این فیلم بهار سال 1404 آماده نمایش می‌شود.

رضا تیموری تصویربردار این پروژه است و آریان عطارپور تهیه‌کنندگی را برعهده دارد. مژگان صیادی مدیر تولید این پروژه است. «ذبیح‌الله منصوری» نام موقت این مستند است.

حنیف شهپرراد کارگردانی مستندهای «محمد قاضی به روایت گوستاو دوره»، «شهر»، و ... را در کارنامه دارد.

از سنندج تا هند

از پرکارترین مترجمان تاریخ مطبوعات و ادبیات ایران، روزنامه‌نگار، نویسنده و به گفتهٔ خودش قهرمان بوکس سبک‌وزن ایران بود.

او در مدرسهٔ آلیانس سنندج که فرانسوی‌ها آن را اداره می‌کردند شروع به درس خواندن کرد؛ پس از چندی با مأموریت پدر در کرمانشاه به آن شهر رفت و زبان فرانسه را نزد پزشکی که این زبان را به‌خوبی می‌دانست فراگرفت. او در بازگشت به تهران و درگذشت پدر، عهده‌دار مخارج خانواده شد و به ناچار از تحصیل دست کشید. در سال ۱۳۰۱ شمسی همزمان با تأسیس روزنامه کوشش با سمت مترجم داستان و مقاله و مطالب علمی در آن روزنامه شروع به کار کرد.

در سال ۱۳۰۶ در حالی که در روزنامه کوشش کار می‌کرد، با روزنامه اطلاعات نیز شروع به همکاری کرد که مدت‌ها ادامه یافت و از آغاز انتشار روزنامه کیهان هم به مدت شش سال، چندین کتاب برای این روزنامه ترجمه کرد که همه به صورت پاورقی به چاپ می‌رسید. بعدها با روزنامه ایران ما، روزنامه داد، مجله خواندنی‌ها، روزنامه باختر، روزنامه اختر امروز، مجلهٔ ترقی، مجلهٔ تهران مصور، مجلهٔ روشنفکر، مجلهٔ سپید و سیاه، مجلهٔ امید ایران، روزنامه پست تهران و سرانجام مجله دانستنی‌ها همکاری داشت. او دیر ازدواج کرد و دارای یک دختر و یک پسر شد. مادرش از خانوادۀ علماء و روحانیون شهر سنندج بود.

در سال ۱۲۹۹ وقتی به تهران آمد می‌خواست در رشتۀ دریانوردی تحصیل کند ولی در روزنامۀ کوشش به ترجمۀ چند کتاب پرداخت و از آن به بعد به نوشتن اشتغال یافت. گفته می‌شود حدود ۱۲۰۰ عنوان داستان و مقاله و کتاب نوشته‌ است.

معروف است میزان ترجمه‌های ذبیح‌الله منصوری در مطبوعات به‌قدری زیاد بود که مجله تهران مصور به او لقب ماشین ترجمه در ایران را داد. متن‌های او روان و قابل‌درک برای همه افراد با هر سطح از دانش و معلومات بود به همین دلیل آثارش پرخواننده بود.

وی در طول عمر خود به کشورهایی نظیر هند، شوروی و چندین کشور اروپایی سفر کرد.

مجله خواندنی ها

علی‌اکبر قاضی‌زاده دربارهٔ وضعیت معاش منصوری چنین می‌گوید:

اما نصیب خود او از این همه کار گذران یک زندگی زیر متوسط بود. تا سال ۵۲ در خانه‌ای در خیابان امیریه زندگی می‌کرد که هیچ‌کس از دوستان او آن خانه را ندیده‌است. بعد هم در کوی نویسندگان توانست آپارتمانی دست و پا کند که عاقبت در همین خانه هم درگذشت. بیشتر عمر او در بالاخانه‌ای در یک ساختمان قدیمی در کوچۀ خواندنی‌ها (اول فردوسی از جنوب، نرسیده به کوشک مصری) گذشت. با آنکه در اغلب مطبوعات مطرح زمان خود همکاری داشت و با اینکه کار قلمی او با رونق فروش آن مطبوعات نسبت مستقیم داشت، عاقبت به عنوان حروفچین و از سوی اتحادیه حروفچینان توانست بیمه شود. کارگران حروفچین هم منصوری را خوب می‌شناختند و هم او را دوست داشتند.

فهرست برخی آثار

به علاوه کتاب‌های «هفت خواهران نفتی» نوشتهٔ آنتونی سمسون و «شهر لوط چگونه ویران شد» اثر پل ایلتون

تنها کتابی که «ذبیح‌الله منصوری» نام خود را به عنوان نویسنده بر آن نهاده؛ کتاب علوم اسلامی در قرن اول هجری است، که البته بیشتر دربارهٔ علوم اسلامی در سده‌های چهارم و پنجم هجری است که نشر چکامه آن را در سال ۱۳۶۲ به چاپ رسانده است.

حنیف شهپرراد مستند «ذبیح‌الله منصوری» را به تهیه‌کنندگی آریان عطارپور در مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی کارگردانی می‌کند.

هنرآنلاین و ویکی پدیا

null
برچسب:

مستند

ذبیح‌الله منصوری

اخبار مرتبط


نظرات

نظردهی

دیدگاهی ثبت نشده نظر تو چیه؟

کامنتی برای این پست وجود ندارد

برترین مطالب

لیست قیمت