سالگرد تاسیس جبهه ملی ایران

به گزارش سایت طلا گلدنیوز؛ جبهه ملی ایران سازمان سیاسی ملی‌گرای سکولار، دموکرات و جمهوری‌خواه فعال در ایران و شامل سازمانها، احزاب (حزب ایران، حزب مردم ایران، حزب سوسیال دموکرات و لاییک ایران) و افراد منفرد است.

تاسیس جبهه ملی ایران

جبهه ملی ایران در سال ۱۳۲۸ توسط سیاستمدارانی از جمله محمد مصدق، حسین فاطمی و کریم سنجابی تأسیس شد و به پیشنهاد حسین فاطمی، ملی شدن صنعت نفت ایران را مطرح کرد. دکتر مصدق در کتاب خاطرات خود می‌گوید: «پیشنهاد ملی‌شدن صنعت نفت در سراسر کشور ابتکار حسین فاطمی بود… با پیشنهاد و نظریات وی موافقت نمودم و قرار شد که ایشان پیشنهاد خود را در جلسه نمایندگان جبهه ملی بدهند و ببینم نظر دیگران چیست. در جلسه‌ای که در خانه آقای نریمان تشکیل شد، حسین فاطمی پیشنهاد خود را مطرح [کرد] و تصویب شد.» در ۲۹ اسفند ۱۳۲۹ ملی شدن صنعت نفت مراحل نهایی تصویب خود را طی کرد و در اردیبهشت ۱۳۳۰، محمد مصدق تشکیل دولت داد و هیئتی را به ریاست مهدی بازرگان برای اجرای ملی شدن نفت راهی شرکت نفت کرد.

نقش ادیب برومند

در سال ۱۳۷۳، جبهه ملی مجدداً تحت رهبری ادیب برومند(شاعر ملّی و وکیل دادگستری) و با حضور افرادی چون علی اردلان، سید حسین موسویان، مسعود حجازی ،حسین شاه‌حسینی و پرویز ورجاوند مجدداً احیا شد. جبهه ملی مطابق اساسنامه‌اش بر جدایی دین از حکومت تأکید دارد. ادیب برومند در ۲۳ اسفندماه ۱۳۹۵ در سن ۹۳ سالگی به علت کهولت سن در تهران درگذشت در حالی که بر تابوت برومند پرچم شیر و خورشید قرار داده شده بود به خاک سپرده شد.

فعالیت دوباره جبهه ملی

جبهه ملی در حال حاضر تحت رهبری سید حسین موسویان فعالیت می‌کند. وی نوه دختری سید ابوالقاسم سدهی اصفهانی (فوت ۱۲۹۹ مکه) است. پدرش سید ابوالقاسم موسویان رئیس صنف بارفروشان و از تجار گندم و جو بود و به عنوان نماینده اصناف در شورای عالی اصناف عضویت یافته و به طرفداری از دولت ملی دکتر مصدق شهرت داشت. حسین موسویان از سال ۱۳۳۷ و با شرکت و دستگیری در اعتصاب دانش آموزی ۲۰ دی ماه در اعتراض به مصوبه دکتر مهران در شورای عالی فرهنگ به صورت جدی وارد عرصه سیاست می‌گردد.

موسویان در سال ۱۳۵۶ و با آغاز فعالیت دوباره جبهه ملی به عنوان عضو هیئت اجرایی و شورای مرکزی جبهه ملی ایران مشغول می‌گردد و از زمان آغاز فعالیت‌های کلوب جبهه ملی به عنوان مسوول سازمانهای جبهه ملی و تشکیلات فعالیت می‌نماید.

حسین موسویان در انتخابات پلنوم الله‌یار صالح به سمت عضو شورای مرکزی انتخاب گردید و سپس از سوی اعضای شورا مسوولیت ریاست هیئت اجرایی و رئیس تشکیلات جبهه ملی به ایشان واگذار گردید. او پس از ترمیم شورای مرکزی جبهه ملی ایران در سال ۱۳۹۴ مجدداً به عضویت هیئت اجرایی و ریاست ان انتخاب شد.

اصول عقاید و اهداف جبهه ملی ایران

اصل اول- حفظ تمامیت ارضی و یکپارچگی میهنی، استقلال سیاسی و استقرار حاکمیت ملی برخاسته از ارادهٔ عمومی ملت ایران در نظام جمهوری مبتنی بر اصول دموکراسی، حقوق بشر و حاکمیت قانون.

اصل دوم- تلاش برای تأمین و حفظ حقوق و آزادی‌های اساسی مردم ایران به‌ویژه آزادی عقیده و بیان، آزادی احزاب، انتخابات، مطبوعات و کوشش برای برقراری تساوی حقوق زن و مرد و موازین حقوق بشر.

اصل سوم- تأکید بر جدایی دین از حکومت به منظور فراهم نمودن امکان بهره‌مندی از تمامی توان ملی و مردمی جامعه ایران.

اصل چهارم- استقرار عدالت اجتماعی و بالا بردن سطح رفاه عمومی از طریق رشد تولید و افزایش اشتغال و توزیع عادلانه درآمد ملی.

اصل پنجم- صیانت از حقوق شهروندی برابر و حمایت از اعتقادات، آداب و رسوم، و فرهنگ و هنر اقوام و همهٔ مردم ایران.

اصل ششم- تقویت، پاسداری و گسترش زبان فارسی به‌عنوان زبان ملی و رسمی و مشترک ایرانیان ضمن احترام و تأکید بر محافظت از زبان‌ها و گویش‌های مختلف اقوام ایران زمین.

اصل هفتم- اتخاذ سیاست خارجی مستقل جهت حفظ مصالح و منافع ملی (موازنه منفی) و حفظ تمامیت ارضی کشور، پشتیبانی از اصول و هدف‌های منشور ملل متحد و دوستی و احترام متقابل با همه ملت‌ها و کشورها به‌ویژه کشورهای منطقه، و مخالفت با هرگونه تروریسم فردی و گروهی و دولتی.

اصل هشتم- حفاظت و حراست از محیط زیست کشور به‌ویژه نگهداری از جنگل‌ها، مراتع، رودخانه‌ها، تالاب‌ها، حیات وحش، و هوای پاک بر اساس اصول علمی و سیاست‌گذاری صحیح و کارشناسی شده

تصویر روی جلد نشریه تهران مصور - سوم مرداد ۱۳۳۱

اندیشه ملی‌گرایی

ملی‌گرایی یا ناسیونالیسم  ایده و جنبشی است که هدف آن ترقی بخشیدن منافع یک ملت است. ملی‌گرایی نوعی آگاهی جمعی است، یعنی آگاهی به تعلق به ملت که آن را «آگاهی ملی» می‌خوانند. آگاهی ملی، اغلب پدیدآورنده حس وفاداری، شور و دلبستگی افراد به عناصر تشکیل‌دهنده ملت (نژاد، زبان، سنت‌ها و عادت‌ها، ارزش‌های اجتماعی، اخلاقی و…) است و گاه موجب بزرگداشت مبالغه‌آمیز از آن‌ها و اعتقاد به برتری این مظاهر بر مظاهر ملی دیگر ملت‌ها می‌شود. پرچمِ ملی، سرودِ ملی و دیگر نمادهای هویتِ ملی، نشان‌هایی بسیار مهم از جوامعِ ملی‌گرا است.

ملی‌گرایی به صورت کلی به جریان اجتماعی-سیاسیِ راست‌گرایی گفته می‌شود که می‌کوشد با نفوذ در ارکان سیاسی کشور در راه اعتلاء و ارتقای اساسی باورها، آرمان‌ها، تاریخ، هویت، حقوق و منافع ملت گام بردارد. این جریان با محور قرار دادن منافع ملت به عنوان نقطهٔ گردش تمامی سیاست‌های خارجی و داخلی، باعث جهش‌های تکاملی و سرعت بخشیدن به حرکت رو به رشد ملل در رسیدن به تمدن جهانی می‌شود.

ملی گرایی در جهان باستان

ملی‌گرایی با مفهوم امروزینش در سال‌های پایانی سده هجدهم میلادی ظهور کرد اما می‌توان ردپای آن را در جهان باستان نیز پیدا کرد. شورش یهودیان در برابر امپراتوری روم، تلاش‌های ساسانیان برای بازگشت به فرهنگ اصیل ایرانی و تلاش امپراتوری روم غربی برای بازگشت به فرهنگ اصیل لاتین در سده‌های چهارم و پنجم از بهترین نمونه‌های آن هستند.

ساسانیان بنیان‌گذار و پرچم‌دار ملی‌گرایی

ساسانیان بنیان‌گذار و پرچم‌دار ملی‌گرایی ایران در دوران باستان بودند. ساسانیان مفهوم نوینی به نام «ایرانشهر» را مرکز جهان خود قرار دادند. ایرانیان در سده سوم میلادی خود را در میان کشاکش زرتشتیان ملی‌گرا و مانویان جهان وطن دیدند. در نهایت ملی‌گرایان و در راس آن‌ها دولت ساسانی پیروز این کشمکش شدند. «ایران» که پیش از آن تنها با دین و فرهنگ تعریف می‌شد، حالا به یک مفهوم سیاسی هم تبدیل شده بود.

جنبش ملی نوین ایران 

جنبش ملی نوین ایران، از دهه‌های پایانی سده ۱۹ آغاز شد. ناسیونالیسم ایرانی در بنیان واکنشی به استعمار اروپای سده نوزدهم در منطقه خاورمیانه است که به از دست رفتن سرزمین‌های ایران قاجار در قفقاز فرجامید. در دوره سده نوزدهم، از راه جنگ روسیه و ایران (۱۸۰۴–۱۸۱۳) و جنگ روسیه و ایران (۱۸۲۶–۱۸۲۶) و پیمان‌نامه گلستان و پیمان‌نامه ترکمنچای، ایران ناگزیر شد از سرزمین قفقاز شمالی و قفقاز جنوبی که اکنون گرجستان، داغستان، جمهوری آذربایجان و ارمنستان را پدیدار می‌سازد دست بکشد و آن را به امپراتوری روسیه واگذار کند. این سرزمین‌ها برای قرن‌ها همواره بخشی از ایران بودند. انگیزه آغازین این افراد، برای نمونه پایان‌بخشیدن به سیستم تصرف زمین‌های فئودالیستی، بی پروایی دولت و فساد و ناکارآمدی سازمانی اداری و همچنین واگذاری سرمایه‌های ملی به بیگانگان بود.یکی از کلیدی‌ترین و برجسته‌ترین پیشگامان ناسیونالیسم ایرانی روزگار قاجار، میرزا فتحعلی آخوندزاده بود که در خانواده‌ای ملّاک در قفقاز زاده شده بود و از آذری‌های ایرانی بود.

دانشنامه ویکی پدیا