جنبش زاینده رود و صنایع خلاق - تحلیل گلدنیوز

جنبش زاینده رود باعث شده تاهشدارهای متخصصان توسعه جدی تر و رساتر از هر زمان دیگری شنیده شود. هشدارهایی در خصوص تغییر ریل توسعه اقتصادی ایران از کشاورزی و صنایع پر آب بر به سوی مدل های توسعه مبتنی بر زیست بوم فرهنگی مناطق محتلف ایران.

اعتراض مردم و کشاورزان اصفهانی در بستر زاینده رود این روزها نقل محافل رسانه ای و غیر رسانه ای در کشور است. هر گروه و سازمانی از منظر نگاه خود این پدیده پیچیده اجتماعی را تحلیل میکند.

اما جامعه نخبگانی و کارشناسان توسعه چه دریافتی از این جنبش و جنبش های مشابه خواهند داشت؟ آیا زمان بازنگری در سیاست های توسعه اقتصادی کشور نرسیده است؟ یا آنقدر دیر شده است که دل سوزان و نخبگان، نوش داروی بعد از مرگ سهراب را مراد کرده و زبان در کام کشیده اند؟!

نیم قرن هشدار

یالمار شاخت، اقتصاد دان معروف آلمانی در سفری که در سال 1315 به ایران داشت به رضاشاه تاکید کرد که ایران باید سیاست توسعه مبتنی بر کشاورزی را کنار بگذارد. ایشان چند سال بعد در دیدار با محمد مصدق هم همین موضوع را دوباره تکرار کرد. در دهه 40 و همزمان با تصویب «لایحه ملی شدن منابع آب» انجمن اقتصاد دانان ایران درخصوص تداوم توسعه کشاورزی با توجه به کمبود منابع آب هشدار دادند با این وجود «قانون توزیع عادلانه آب» که در سال 60 به تصویب رسید، نمونه دیگری از بی توجهی به هشدار متخصصان در خصوص توسعه ایران بود.

حدود نیم قرن از آن روزها می گذرد و ایران کم آب و خشک آشکارا فریاد میکند که  فلات ایران تاب و توانی بیش از این برای کشاورزی و هدر رفت آب ندارد . به گفته حمیدرضا جانباز، مدیرعامل شرکت آبفای ایران، امروزه در 282 شهر تنش آبی و در 101 شهر شرایط قرمز بی آبی حاکم است.

آری مسیر توسعه ایران از ابتدا اشتباه ریل گذاری شده ، اما هنوز هم دیر نشده است.

صنایع خلاق، راه گریز از بحران ها

آیا اصفهان مهد تمدن و فرهنگ ایرانی- اسلامی نیست؟ آیا بهترین استادکاران و متخصصان صنایع دستی در اصفهان نیستند؟ آیا جاذبه های گرشگری اصفهان نه برای یک شهر بلکه برای کشوری کافی نیست؟

صنایع دستی هم دوست دار محیط زیست است و هم صنعتی کم آب بر، چرا توسعه اقتصادی مناطقی همچون اصفهان بر این پایه گذاشته نشود؟

در دنیای امروز تاکید بر صنایع خلاق و توسعه فراگیر آن یکی از رویکردهای اصلی حرکت به سوی توسعه پایدار است. مشکلات متعدد محیط زیست و گرمایش کره زمین بسیاری از کشورها را به سمت توسعه صنایع و خدمات خلاق سوق داده و گزارشات سالانه بیانگر موفقیت های روزافزون در این خصوص است.

صنعت طلا دیگر لوکس نیست

آیا صنعت طلاوجواهر که ظرفیت های بالقوه ای در استان اصفهان برای توسعه آن وجود دارد ، نمیتواند یکی از مهمترین صنایع خلاقی باشد که برای عبور از بحران های پیش رو مورد توجه مسئولان قرار گیرد؟ صنعتی که هم مجوز سبز دارد و هم در کوتاه مدت میتواند اشتغال زا باشد.

تا چه زمانی میخواهیم به صنایعی همچون طلاوجواهر به مثابه صنعتی لوکس و درجه دو نگاه کنیم؟ یادمان نرود همین صنعت به اصطلاح لوکس تنها 15 سال طول کشید تا اقتصاد ترکیه را متحول کند و امروز رقیب سرسخت ایتالیا در تولید طلاوجواهرات باشد. حمایت از تولید و صادرات صنایع خلاقی همچون طلاوجواهر و دیگر صنایع سنتی و فرهنگی در استانی مانند اصفهان  بدون شک راه حل اساسی و بلندمدت عبور از بحران آب و بیکاری فزاینده در این مناطق است.

چشم ها را باید شست و  نگاه دیگرگونی به ظرفیت های بالقوه استانی انداخت تا ایران و اصفهان عزیز را از بحران های پیش رو نجات داد.

انتهای پیام/