آيا پول خوشبختي مي آورد؟ چگونه ؟!

به گزارش پایگاه خبری جهان طلا(گلدنیوز)،طرح پرسش" آيا پول خوشبختي مي آورد " نشان از نگاهي كاركرد گرايانه به پول است.

از سوي ديگر خوشبختي هم تعاريف مختلفي دارد .يك شهروند هندي كه در كوخي خرابه ، كنار كاخي زندگي مي كند.يا شهروند اتيوپيايي كه از سوء تغذيه رنج مي برد چه تعريفي از خوشبختي دارد ؟

در تعريف ثروت هم آمده است :هر چیزی که به شما اضافه می‌شود و اضافه‌شدن آن وضعیت شما را بهتر می‌کند. اين تعريفي أست كه اجمالا عموم مردم از ثروت مي پذيرند.

خلق بی رویه پول خوشبختی را بدبخت کرد!

پول با همه ويژگيهاي مثبتي كه دارد ، همان اندازه مخرب نيز هست. پول به همان ميزان كه مهمترين و موثرترين ابزار مبادله است موجبات زيان اجتماعي و بي عدالتي را نيز فراهم مي كند. نام اين بي عدالتي تورم است .

خلق بي رويه آن توسط بانكها موجب شده عده اي به دور از عدالت اجتماعي به آن دسترسي بيش از حد داشته باشند، به طوريكه برخي بانكهاي كشور ، سيزده برابر حد مجاز تسهيلات داده اند و اين رقم براي ٢٦ بانك به پانصد هزار ميليارد تومان رسيده است.

تخلف آشكاري كه تخلف شركت فولاد، پيش آن ناچيز است. مهمتر اينكه تخلف فولاد مباركه به شدت رسانه اي مي شود اما تخلف ٢٦ بانك آن هم با اين ميزان ، با وجود آنكه روشنتر از روز است اما پنهان مي ماند و حتي رسانه اي نيز نمي شود.بله فقط يك بانك سيزده برابر حد مجاز تسهيلات مي دهد و اين ميزان تسهيلات وقتي با سود حاصل از آن به بانك بر مي گردد تبديل به چه نقدينگي عظيمي مي شود ؟

بانك وقتي در قالب عقود معامله اي تسهيلات ميدهد تكليفش روشن است كالايي را مي خرد و به گيرنده تسهيلات با سود متعارف مي فروشد ، اما در عقود مشاركتي كه بانك بايد در سود و زيان مشاركت داشته باشد ، بانك در سود شريك مي شود اما در زيان نه و از زمان تغيير قانون در سال ٦٢ تاكنون اين موضوع بر زمين مانده و بنظر ميرسد قرار نيست حل شود.

بله تسهيلات خلق شده از هيچ ، با بازگشت سود حاصل از آن تبديل به نقدينگي عظيمي مي شود كه حدود ٩٠ درصد آن متعلق به ٣ درصد صاحبان سپرده هاست و ١٠ درصد الباقي متعلق به ٩٠ درصد آحاد جامعه است.

رشد اقتصادی به دنبال پول

اين عدم تعادل موجب مي شود فاصله كمترين درآمد افراد جامعه تا بيشترين درآمد كه سال ١٣٥٧ حداكثر ده برابر بوده بعد از ٤٣ سال هم اكنون به ٦٦ برابر رسيده است.

اين آمار كه از شدت فاصله طبقاتي حكايت دارد نشان مي دهد پول و ثروت اگرچه عده اي را با فاصله زياد به آسايش و يا حتي خوشبختي رسانده اما فاصله طبقاتي شديد ناشي از آن ، موجبات رشد ٣٧ درصدي سرقت نسبت به گذشته شده أست .

صاحبان ثروتهاي (خوشبختي هاي) آنچناني مجبور خواهند شد براي خوشبختي هايشان نگهبان بگذارند زيرا اين خوشبختي و نگهداشتن آن وبال زندگيشان مي شود يا اين خوشبختي (پول و ثروت) را از كشور خارج كنند.

بنابر اين كسي كه پول دارد احساس خوشبختي نمي كند و كسي كه ندارد نيز از نداشته هايش احساس خوشبختي نمي كند و در سر ، سوداي داشتنش را دارد .

كارشناسان اقتصادي معتقدند بدون پول رشد اقتصادي اتفاق نمي افتد و اگر رشد اقتصادي تداوم نداشته باشد ، توسعه شكل نمي گيرد. آنها توسعه را در گروي پول مي دانند و البته معتقدند پول مي تواند مانع توسعه هم بشود نظير اتفاقي كه در اقتصاد ما افتاده است.

اين كارشناسان خوشبختي را در گرو توسعه مي دانند و تاكيد دارند بدون پول توسعه اتفاق نمي افتد اما پول هميشه توسعه نمي آورد.آنچه باعث مي شود پول بستر ساز خوشبختي باشد ثبات شاخصهاي كلان اقتصادي است.

اگر شاخصهاي كلان اقتصادي كنترل نشوند كه وظيفه بانك مركزي است و اگر بانكها از سوي بانك مركزي اعتبار سنجي نشوند و نظارتي بر آنها صورت نگيرد، مطمئنا پول بيشتري خلق مي شود كه محصول ، كالا يا خدمتي ، ما به ازاي آن وجود ندارد.

بنابر اين مهمترين وظيفه بانك مركزي كه حفظ ارزش پول ملي با كنترل تورم أست زيرپا گذاشته مي شود. در اين بين نمايندگان مجلس با تلاش در تصويب طرحي ، در صددند بانكها را نظارت پذير كنند.

چه اينكه قوانين سلبي فعلي نظير قانون رفع موانع توليد رقابت پذير ، توسط بانكها دورزده شد.

اين اقدام گرچه نيك است اما تا زمانيكه سرمايه هاي موجود به طرف توليد ثروت مولد هدايت نشوند ، سرمايه ها راه سوداگري را خواهند پيمود و حتي اگر بانك مركزي نظارت خود را بر روي بانكها شش دانگ تقويت كند وقتي سرمايه گذاري در حوزه هاي مختلف سودآور نيست بلكه زيان آور است ، اين مكانيسم سلبي فقط مسير دور زدن قانون را به بانكها نشان مي دهد.

هر چند طرحي كه مجلس درصدد تبديل آن به قانون است به بانك مركزي استقلال نمي بخشد (همانطور كه طراحان آن معتقدند ) اما همينكه تكليف حساب تنخواه و موضوع خريد ارز حاصل از فروش نفت ، توسط بانك مركزي در اين طرح ساماندهي مي شود ، خود پيشرفت خوبي است.

واقعيت اين أست كه تا زمانيكه مسير سوداگري دربازارهاي مختلف كاذب باز أست خود بانكها نيز به اين سمت و سو ميل مي كنند. و وقتي براي ورشكستگي بانكها ، قانوني وجود ندارد ، توليد و مولفه هايي مانند تورم توليد ٧٥ درصدي توليد، چرا و چگونه بايد از سرمايه ها ، دلربايي كند؟

درست أست كه در علم اقتصاد به شكلي قابل قبولي بر کارکرد و نقش پول در فعالیت‌های اقتصادی اشراف پيدا شده و سیاستگذاری پولی راههاي مختلفي برای کاهش زیان اجتماعی پيدا كرده است.

اما در ایران در عرصه سیاستگذاری پولی و فراتر از آن در عرصه قانون‌گذاری از قوانین بودجه سالانه گرفته تا قوانین برنامه توسعه سرگشتگی قابل مشاهده است ، درست به همين دليل پول نه تنها زمينه ثبات، رشد و توسعه را فراهم نكرده حتي به يك مصالحه نيز درباره پول و نحوه برخورد با آن نمی‌رسیم حتي اكنون كه مجلس درپي اصلاح قانون است یکی از طولانی‌ترین دوره هاي بی‌ثباتی اقتصاد کلان و تورم بالا را در دنیا تجربه کرده‌ایم و مي كنيم .

تا تمام ابزارهاي لازم براي مقابله با تورم را بكار نگيريم و تا اراده اي جدي نخواهد تعارض منافع در سطوح عالي را برطرف كند .

بانك مركزي و بانكها در همين مسير حركت ميكنند و توزيع هزاران ميليارد تومان پول و طراحي و سياستگذاري آن به ضرر فقير و غني خواهد بود ،فقير در سوداي خوشبختي و ثروتمند نگران از حفظ خوشبختي!

انتهای پیام/